Joanna S. writes…
κι η Μιραντολίνα μεταφράζει.
"9/11/2005
Ακριβή μου,
Μια καινούρια περιπέτεια με περίμενε στη στροφή. Έφυγα ξαφνικά γιατί επελέγην ως διεθνής παρατηρήτρια στις επερχόμενες εκλογές της Σρι Λάνκα. Είμαστε μια ομάδα 110 διεθνών παρατηρητών, επιλεγμένοι από όλο τον κόσμο, από το Αφγανιστάν, τις ΗΠΑ, την Αυστραλία, την Ιαπωνία, τον Καναδά… Θα στηθούν 10.100 κάλπες σε όλη τη χώρα και τα εκλογικά κέντρα θα επανδρωθούν από χιλιάδες ντόπιους, αλλά το αδιάβλητο των εκλογών θα πρέπει να το βεβαιώσουμε οι διεθνείς παρατηρητές.
Οι εκλογές είναι στις 17 Νοέμβρη.
…
Το νησί κάποτε το ξέραμε με το αποικιοκρατικό όνομα που της δώσαν οι βρετανοί, ως Κεϋλάνη, αλλά όταν κέρδισε την ανεξαρτησία του το άλλαξε σε Σρι – δηλαδή εκθαμβωτική- Λάνκα.
……
10/11
Έφτασα στο παραδεισένιο νησί. Καθώς το αεροπλάνο άρχισε να κατεβαίνει για την προσγείωση νόμιζα πως αυτό που έβλεπα ήταν ο κυματισμός της θάλασσας, όμως ήταν το ατελείωτο κύμα των δένδρων στις φυτείες μπανάνας. Καθώς κατεβαίναμε από το αεροσκάφος, μια κυρία μες σε ένα υπέροχο τοπικό ρούχο μας καλωσόριζε έναν έναν, έχοντας ενωμένες τις παλάμες μπροστά της, υποκλινόμενη.
…
Το Κολόμπο, η πρωτεύουσα είναι μια τυπική μεγαλούπολη αναπτυσσόμενης χώρας, με πολύχρωμα τρίτροχα μικρά μοτοσακό-ταξί να συναγωνίζονται λαμπερές μερσεντές στο δρόμο. Οι δρόμοι είναι γεμάτοι ανθρώπους, οι κυρίες τυλιγμένες στα σάρι τους, άνδρες ντυμένοι μόνο μ ένα μακρύ πουκάμισο κι ο παραδοσιακός βουδιστής μοναχός που και που. Τεράστια αγάλματα θεοτήτων, κάποια του Βούδα, κάποια ακόμη και του Ιησού, είναι κλεισμένα μες σε ειδικές, μεγάλες γυάλινες κατασκευές, ενώ οι αγελάδες στέκονται ήρεμες στο δρόμο.
Ο οδηγός μου, που με παρέλαβε στο αεροδρόμιο, λέγεται Ροδρίγο. Πρώην στρατιωτικός που, όπως μου είπε, ξύπνησε ένα πρωί συνειδητοποιώντας πως όλο κι όλο που έχουμε πάνω στη γη είναι 70 άντε 80 χρόνια και δεν ήθελε να τα σπαταλήσει πολεμώντας. Ως στρατιωτικός, σχεδόν δεν έβλεπε την οικογένειά του. Τώρα είναι συνεχώς κοντά στα παιδιά του, στους δυό γιούς του, και με τη σύνταξη και τη δουλειά του σαν σωφέρ τα βολεύουν.
Όλοι σου χαμογελούν εδώ. Στο δρόμο, στα μαγαζιά, στο ξενοδοχείο…
Μένω σε ένα εκπληκτικό αποικιακό ξενοδοχείο, που κάποτε ήταν η κατοικία του βρετανού κυβερνήτη. Έχει ιδιωτική παραλία κι από το δωμάτιό μου – που είναι ίσα με το σαλόνι μου κι έχει ένα ιμπεριάλ κρεββάτι! —βλέπω τη χρυσή ακρογιαλιά και τα φοινικόδενδρα.
11/11
Οι άλλοι παρατηρητές έχουν αρχίσει να φτάνουν σιγά σιγά. Οι περισσότεροι προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε το τζετ λαγκ από τη διήμερη πτήση. Είμαστε από κάθε ηλικία, κάθε φυλή, διάφορα επαγγέλματα. Ψυχολόγοι από το Στάνφορντ (ΗΠΑ) που έχουν ειδικευθεί στις μετεμφυλιακές θεραπευτικές διαδικασίες. Ο ελβετός Λωράν που δουλεύει για μια μη κυβερνητική οργάνωση (ΜΚΟ) ενάντια στις νάρκες. Η Λίμπυ από την Αυστραλία που δουλεύει με την Όξφαμ. …
Μαζί με την διαπίστευση μου έδωσαν ένα πακέτο πληροφοριακό υλικό, ένα γιλέκο, την ειδική σήμανση για το μπράτσο και το καπέλο – όλα όσα με κάνουν να αναγνωρίζομαι άμεσα ως διεθνής παρατηρήτρια των εκλογών.
Μου είπαν ότι πρέπει να τα φορώ πάντα όταν βρίσκομαι εκτός ξενοδοχείου, ώστε να διασφαλίζεται η ασφάλειά μου. Μου δώσαν και μια τεράστια κίτρινη ομπρέλα με το logo της ΜΚΟ που οργάνωσε την διεθνή ομάδα. Είναι πολύ χρήσιμη – μη ξεχνάς ότι βρισκόμαστε στην περίοδο των βροχών. …
Έχει τόση ζέστη! Έφτασα φορώντας τζην και ένα μακρυμάνικο πουκάμισο γιατί μας είχαν πει ότι δεν πρέπει να δείχνουμε ποτέ τους ώμους μας και τα πόδια μας, από σεβασμό στους ντόπιους, και μου φάνηκε ότι θα πάθω αποπληξία. Ξέρεις πόσο αγαπάω τη ζέστη οπότε καταλαβαίνεις για τι πράγμα μιλάω…
Ο Ροδρίγο με πήγε στα μαγαζιά να αγοράσω ρούχα. Πήρα μερικές φούστες μακρυές με δύο ευρώ τη μία και ένα πακέτο χρωματιστά τι σερτς με πέντε ευρώ. Πολύ όμορφα και πολύ φθηνά.
…
Μας ανακοίνωσαν που θα μας τοποθετήσουν. Με στέλνουν στο Ματάλε. Καλά νέα για την οικογένειά μου – δεν είναι περιοχή συγκρούσεων, είναι στο κέντρο του νησιού και ψηλά στα βουνά.
……
Πάω για φαγητό. Να δούμε πως θα καταφέρω να γλιτώσω από το κάρρυ. Είχα μια εκρηκτική εμπειρία στο μεσημεριανό. Έμεινα με κομμένη την ανάσα, αφήνοντας τα δάκρυα να τρέχουν ποτάμι στο πρόσωπό μου. Κουνούσα τα χέρια απελπισμένη ελπίζοντας ότι η σερβιτόρα θα καταλάβει ότι ήθελα νερό. Ήταν πολύ ευγενής – δεν έβαλε τα γέλια με τα χάλια μου! Ίσα ίσα, κούνησε το κεφάλι της κι είπε «Μα’αμ, τα πικάντικα δεν τα συνηθίζεις;». Έχω την αίσθηση ότι χάνω συνεχώς βάρος από την ώρα που ήλθα εδώ.
Αυτά για τώρα. Μα Μα Στουθύ – είναι τα μόνα σινχαλέζικα που έμαθα και σημαίνουν «ευχαριστώ».
13/11
Τις τελευταίες δύο μέρες παρακολουθώ το σεμινάριο για τους διεθνείς παρατηρητές. Εντατικό! Πρέπει να ξέρουμε τα πάντα για το νησί, την πολιτική, την εκλογική νομοθεσία, το ρόλο των ΜΜΕ, τις περιοχές των συγκρούσεων, τις ρυθμίσεις ασφαλείας, το που πρέπει να πάμε, πώς να κινηθούμε όταν είμαστε στο πόστο μας.
Ίσως σε ενδιαφέρουν κάποια στοιχεία. Περισσότεροι από 25.000 άνθρωποι δουλεύουν στην οργάνωση των εκλογών, για τον ίδιο οργανισμό που με έφερε εδώ, τον PAFFREL (People's Action for Free and Fair Elections).
Στην Σρι Λάνκα λειτουργούν νόμιμα 51 κόμματα, αλλά ο εκλογικός αγώνας είναι μεταξύ των δύο μεγαλύτερων, των UNP (μείζον της αντιπολίτευσης) και UFPA (κυβερνόν). Σε τούτες τις εκλογές, τις πέμπτες προεδρικές εκλογές της χώρας, κατεβαίνουν δεκατρείς υποψήφιοι. Οι εγγεγραμμένοι είναι 13,3 εκατομμύρια κι αναμένεται να ψηφίσει το 80%.
…………
Εμείς πρέπει να ελέγχουμε αν τα εκλογικά κέντρα άνοιξαν κι έκλεισαν στην ώρα τους, αν όντως είναι μυστική η ψηφοφορία, αν υπάρχουν ενδείξεις επηρεασμού ή προσβολής των ψηφοφόρων, αν ελέγχεται από τους αξιωματούχους η πιθανότητα διπλοψηφίας… Οι ψηφοφόροι δεν είναι υποχρεωμένοι να φέρουν ταυτότητες, γιατί απλά οι περισσότεροι κάτοικοι δεν έχουν βγάλει ταυτότητα ποτέ. Όταν ψηφίσουν, τους βάζουν ένα σημάδι με ανεξίτηλο μελάνι στο μικρό τους δάχτυλο.
…………
Το Ματάλε είναι πανέμορφο, μου λένε. Δάση και ζούγκλα προς τα ανατολικά του, όπου μπορείς να δεις τα κοπάδια των άγριων ελεφάντων. Έχει περίπου 300.000 ψηφοφόρους και 265 εκλογικά κέντρα. Υπάρχουν πολλοί μουσουλμάνοι, απόγονοι αράβων που ήρθαν πριν εκατοντάδες χρόνια στο νησί.
Στην ομάδα μου είμαστε τρεις άνθρωποι. Εγώ, ένας πακιστανός και μία ινδονήσια. Το καλό είναι ότι είναι κι οι δυό τους μουσουλμάνοι και θα γίνουν ευκολότερα αποδεκτοί από τις τοπικές κοινότητες. Ένοιωσα λίγο παράξενα με τον πακιστανό, γιατί μου είπε, στην πρώτη κιόλας κουβέντα μας, ότι θεωρεί πως οι αμερικάνοι ήξεραν ότι θα πλήξει σεισμός την χώρα του κι επίτηδες δεν πληροφόρησαν τους πακιστανούς. Αυτό που άφηνε να υπονοηθεί είναι ότι οι ΗΠΑ δημιούργησαν το σεισμό. Ήταν το μόνο τέτοιου είδους σχόλιο που άκουσα μες στην ομάδα των παρατηρητών. Φαντάζεσαι τον ενθουσιασμό μου όταν έμαθα ότι έπρεπε να είμαι μαζί του…
Όμως, σύντομα μου πέρασε. Το σκέφτηκα – είναι μια καλή ευκαιρία να του αλλάξω τη γνώμη ή έστω να τον κάνω να σκεφτεί ότι ίσως δεν είναι όλοι όπως τους φαντάζεται στην πατρίδα μου.
…
Χτες το βράδυ έφαγα στην παραλία, δίπλα στο κύμα, ακούγοντας ένα ντουέτο κιθαριστών με μόνο φως τα κεριά που ήταν χωμένα στην άμμο.
…
Σήμερα είναι το τελευταίο μου βράδυ στο υπερπολυτελές ξενοδοχείο. Αύριο, 10 το πρωί, όλη η ομάδα πρέπει να είμαστε στο Ματάλε. Ο μεταφραστής μου, που τον γνώρισα σήμερα, είναι ένας γλυκός γέροντας από το Ματάλε, πολύ μορφωμένος, που έχει αποφασίσει να μου δείξει όλες τις ομορφιές της ιδιαίτερης πατρίδας του.
14/11
Έφτασα χτες στην περιοχή του Ματάλε. Δάση, Ζούγκλα και λόφοι με κορφές σκεπασμένες τεμπέλικα σύννεφα. Βουδιστικοί ναοί και φρουταγορές, ποδήλατα, τρίκυκλα ταξί, όσα πρόλαβα να δω στη διαδρομή ως εδώ.
Φτάσαμε και βολευτήκαμε στα δωμάτια του ξενοδοχείου. Κατεβήκαμε σε λίγο για να γνωρίσουμε τον κύριο Γκουνταράσα, τον επαρχιακό αντιπρόσωπο. Ένας γέροντας με δέρμα στο χρώμα του τικ και κατάλευκα μαλλιά, ανύπανδρος κι αφοσιωμένος στο σκοπό του. Αναζητήσαμε τους καλύτερους τρόπους συνεννόησης με τους τοπικούς παρατηρητές και συζητήσαμε τα προβλήματα.
Σήμερα, όπως είχαμε συνεννοηθεί από το προηγούμενο βράδυ, πριν συναντήσουμε τον κύριο Γκουνταράσα, πήγαμε σε ένα βουδιστικό ναό όπου μαζεύονταν πολλοί εκ των τοπικών παρατηρητών. Στον ναό, οι καλόγεροι είχαν μόλις ξεκινήσει ένα ψαλμό που κρατά τριάντα τρεις ώρες και αναμετέδιδαν το διαπεραστικό τραγούδι τους από τα ηχεία. Φύγαμε για αλλού. Εντοπίσαμε τους ντόπιους αντιπροσώπους. Άνθρωποι ντροπαλοί, έτοιμοι να χαμογελάσουν, έντιμα πρόσωπα, πόδια και χέρια ταλαιπωρημένα. …
Οι άνδρες κάθονταν στα αριστερά του χώρου, σε ξύλινους πάγκους, κι οι γυναίκες στα δεξιά. Οι διεθνείς παρατηρητές αυτοπαρουσιαστήκαμε, είπαμε τι κάνουμε ο καθένας στη χώρα του και πόσο θέλαμε να μπορέσουμε να επιβεβαιώσουμε στο τέλος ότι οι εκλογές τους ήταν ελεύθερες και δίκαιες.
………
Μου ανακοίνωσαν ότι είχαν αποφασίσει να με στείλουν στις αγροτικές, απόμακρες περιοχές Λαγγάλε και Ραττότα. Συνολικά 150 εκλογικά κέντρα. Αποφασίσαμε ποια θα ήταν καλύτερα να επισκεφθώ και καταλήξαμε σε 15 από το Λαγγάλε και επτά από το Ραττότα.
……
Βγαίνοντας έξω, συναντήσαμε μια άλλη διεθνή παρατηρήτρια, από την Κοινοπολιτεία. Μας είπε να προσέχουμε γιατί δίπλα στο ξενοδοχείο μας είχε γίνει ένας φόνος το προηγούμενο βράδυ και αναμένονταν νέα περιστατικά βίας στην περιοχή.
……
Τελικά τα πάω τέλεια με τον πακιστανό μου συνάδελφο, το Φαρούκ. Είναι καταπληκτικός άνθρωπος, με τεράστια πείρα σε θέματα εκδημοκρατισμού. Έχει στήσει ένα σωρό ΜΚΟ στην πατρίδα του! Μετά την παρεξηγησούλα της αρχής έχουμε γίνει οι καλύτεροι φίλοι! Δε χρειάζεται να μιλάμε, συνεννοούμαστε με ένα βλέμμα. Είμαστε κι οι δύο δουλευταράδες και θεωρούμε σοβαρή τη δουλειά μας εδώ. Κατανοούμε τι σημαίνει «αναπτυσσόμενο κράτος». Δεν μπορώ να πω το ίδιο για την κυρία από την Ινδονησία. Δεν έρχεται στις συναντήσεις, δεν προτείνει ποτέ τίποτε, τρέχει από τη μία τουριστική ατραξιόν στην άλλη.
……
Είναι νύχτα και νωρίτερα είχαμε μπλακ άουτ για καμμιάν ώρα. Τα μπλακ άουτ είναι συνεχή, κι ο μικρός φακός που είχα αγοράσει τρία ευρώ στο Μοναστηράκι είναι πολύ χρήσιμος! Στους σκοτεινούς δρόμους κυκλοφορούν κυρίως αγελάδες κι οι οδηγοί πρέπει να προσέχουν να τις αποφεύγουν. Το ξενοδοχείο μας έχει τυπικά μπαγκαλόουζ της περιοχής. Η ομορφιά είναι στη λεπτομέρεια .. Μπωλ με νερό όπου πλέουν λουλούδια, η τεράστια κουνουπιέρα στο κρεββάτι..
………
Φοράω πάντα τα σανδάλια μου για να αντιμετωπίσω τη λάσπη και το νερό. Βρέχει. Φοράω συνέχεια κάποια από τις φούστες που αγόρασα στο Κολόμπο. Σ αυτή τη λάσπη το τελευταίο που φοράς είναι τζην. Το φαγητό είναι πολύ πικάντικο αλλά επιμένω και τελικά μου φέρνουν κάτι χωρίς πολλά μπαχαρικά. Κάνουν μια υπέροχη τηγανίτα από ρύζι, που τη λένε Χόππα και μπορείς να τη βρεις παντού. Έχουν ποσότητες φρούτων, μα είναι ότι βρίσκεις και στην Κούβα ή την Κολομβία, χωρίς να φτάνουν την ποιότητα της λατινικής Αμερικής.
Το τοπίο που αντικρύζω είναι καταπληκτικό. Αύριο ίσως μείνει χρόνος να μπορέσω να δω περισσότερα. Νοιώθω κουρασμένη από τις ώρες που πέρασα ταξιδεύοντας με το βαν αλλά κι ευτυχισμένη που ζω αυτή την υπέροχη εμπειρία.
15/11
Η κυρία από το ξενοδοχείο μου έφερε τους λογαριασμούς. Όπου κι αν πάμε φέρνουν όλους τους λογαριασμούς σε μένα. Όταν τηλεφωνούν από το Κολόμπο να μάθουν τι γίνεται με την ομάδα μας, πάντα ζητούν να μιλήσουν με μένα. Έχω την εντύπωση ότι όλα αυτά συμβαίνουν γιατί είμαι λευκή. Είναι περίεργο που, παρότι είμαι γυναίκα, η λευκή μου επιδερμίδα με τοποθετεί στην κορυφή σε αυτόν τον προκατειλημμένο κόσμο.
16/11
Ο Ρασάντ, ο μεταφραστής μου, ξύπνησε αργά, ως συνήθως. Όσο τον ανέμενα, η ινδονήσια κυρία, η Αλάι, μου μίλησε. Ήταν η πρώτη φορά που μου απηύθυνε το λόγο σε ολόκληρο το ταξίδι. Μοιάζει να με αντιπαθεί σφόδρα και δεν ξέρω αν έκανα κάτι που την ενόχλησε ή φταίει η άποψή της για τις χριστιανές γυναίκες. Είναι μουσουλμάνα φονταμενταλίστρια, φοράει τη μαντήλα συνεχώς και προσεύχεται όλες τις προβλεπόμενες ώρες.
…
Έφυγα με τον Ρασάντ και τον Ραβί, τον νέο οδηγό. Αρχίσαμε περιοδεία στα εκλογικά κέντρα της Ραττότα. Για να φτάσουμε σε ορισμένα έπρεπε να διασχίσουμε τη ζούγκλα, τόπους στους οποίους ακολουθούσαμε χαραγμένα χωμάτινα μονοπάτια.
…
Σε μια πόλη, ένας άνδρας από το UNP (αντιπολίτευση) ήρθε να μας πει ότι το κυβερνόν κόμμα έδινε χρήματα σε ψηφοφόρους για να εξασφαλίσει ψήφους. Πήγαμε στα κυβερνητικά γραφεία κι αντικρίσαμε μια ουρά 50-60 ατόμων. Άρχισα να βγάζω φωτογραφίες. Ο Ρασάντ ρωτούσε όσους στέκονταν στην ουρά τι περίμεναν. Είπαν ότι περίμεναν για το σαμουρντί τους – το επίδομα της κοινωνικής πρόνοιας. Ήταν ολοφάνερα ύποπτο το γεγονός ότι αυτό τους δίδονταν μια μέρα πριν τις εκλογές.
Πήγα να ανέβω τα σκαλιά, όταν μας περικύκλωσε μια ομάδα ανδρών. Δυσοσμία και μια βαριά μυρωδιά αλκοόλ γέμισε τον αέρα, και τα χείλη, οι γλώσσες, τα δόντια τους ήταν κατακόκκινα από το μάσημα του φύλλου μπετέλ. Απ ότι κατάλαβα, πρόκειται για ένα είδος κόκας που τους ανεβάζει. Δεν είμαι σίγουρη, δεν μπόρεσα να το ψάξω περισσότερο (ή να το δοκιμάσω, γιατί όχι;). Όταν μεθυσμένοι άνδρες με χαλασμένα δόντια που μασουλάνε μπετέλ και το αφήνουν να ξεφεύγει απ τη γωνία των στομάτων τους σε περικυκλώνουν και προσπαθούν να σε εμποδίσουν να φωτογραφήσεις, όσο να ναι τρομάζεις κάπως. Σταμάτησα κι αρχίσαμε με το Ρασάντ να χαμογελάμε και να υποκλινόμαστε λέγοντας ότι μάλλον κάναμε λάθος, οπισθοχωρώντας όσο πιο γρήγορα μας επιτρεπόταν. Φτάσαμε σώοι στο βαν κι ο καλός πιστός Ραβί, που μας περίμενε με ανοικτή την πόρτα, ξεκίνησε αμέσως".
Μετά τις εκλογές στη Σρι Λάνκα
"9/11/2005
Ακριβή μου,
Μια καινούρια περιπέτεια με περίμενε στη στροφή. Έφυγα ξαφνικά γιατί επελέγην ως διεθνής παρατηρήτρια στις επερχόμενες εκλογές της Σρι Λάνκα. Είμαστε μια ομάδα 110 διεθνών παρατηρητών, επιλεγμένοι από όλο τον κόσμο, από το Αφγανιστάν, τις ΗΠΑ, την Αυστραλία, την Ιαπωνία, τον Καναδά… Θα στηθούν 10.100 κάλπες σε όλη τη χώρα και τα εκλογικά κέντρα θα επανδρωθούν από χιλιάδες ντόπιους, αλλά το αδιάβλητο των εκλογών θα πρέπει να το βεβαιώσουμε οι διεθνείς παρατηρητές.
Οι εκλογές είναι στις 17 Νοέμβρη.
…
Το νησί κάποτε το ξέραμε με το αποικιοκρατικό όνομα που της δώσαν οι βρετανοί, ως Κεϋλάνη, αλλά όταν κέρδισε την ανεξαρτησία του το άλλαξε σε Σρι – δηλαδή εκθαμβωτική- Λάνκα.
……
10/11
Έφτασα στο παραδεισένιο νησί. Καθώς το αεροπλάνο άρχισε να κατεβαίνει για την προσγείωση νόμιζα πως αυτό που έβλεπα ήταν ο κυματισμός της θάλασσας, όμως ήταν το ατελείωτο κύμα των δένδρων στις φυτείες μπανάνας. Καθώς κατεβαίναμε από το αεροσκάφος, μια κυρία μες σε ένα υπέροχο τοπικό ρούχο μας καλωσόριζε έναν έναν, έχοντας ενωμένες τις παλάμες μπροστά της, υποκλινόμενη.
…
Το Κολόμπο, η πρωτεύουσα είναι μια τυπική μεγαλούπολη αναπτυσσόμενης χώρας, με πολύχρωμα τρίτροχα μικρά μοτοσακό-ταξί να συναγωνίζονται λαμπερές μερσεντές στο δρόμο. Οι δρόμοι είναι γεμάτοι ανθρώπους, οι κυρίες τυλιγμένες στα σάρι τους, άνδρες ντυμένοι μόνο μ ένα μακρύ πουκάμισο κι ο παραδοσιακός βουδιστής μοναχός που και που. Τεράστια αγάλματα θεοτήτων, κάποια του Βούδα, κάποια ακόμη και του Ιησού, είναι κλεισμένα μες σε ειδικές, μεγάλες γυάλινες κατασκευές, ενώ οι αγελάδες στέκονται ήρεμες στο δρόμο.
Ο οδηγός μου, που με παρέλαβε στο αεροδρόμιο, λέγεται Ροδρίγο. Πρώην στρατιωτικός που, όπως μου είπε, ξύπνησε ένα πρωί συνειδητοποιώντας πως όλο κι όλο που έχουμε πάνω στη γη είναι 70 άντε 80 χρόνια και δεν ήθελε να τα σπαταλήσει πολεμώντας. Ως στρατιωτικός, σχεδόν δεν έβλεπε την οικογένειά του. Τώρα είναι συνεχώς κοντά στα παιδιά του, στους δυό γιούς του, και με τη σύνταξη και τη δουλειά του σαν σωφέρ τα βολεύουν.
Όλοι σου χαμογελούν εδώ. Στο δρόμο, στα μαγαζιά, στο ξενοδοχείο…
Μένω σε ένα εκπληκτικό αποικιακό ξενοδοχείο, που κάποτε ήταν η κατοικία του βρετανού κυβερνήτη. Έχει ιδιωτική παραλία κι από το δωμάτιό μου – που είναι ίσα με το σαλόνι μου κι έχει ένα ιμπεριάλ κρεββάτι! —βλέπω τη χρυσή ακρογιαλιά και τα φοινικόδενδρα.
11/11
Οι άλλοι παρατηρητές έχουν αρχίσει να φτάνουν σιγά σιγά. Οι περισσότεροι προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε το τζετ λαγκ από τη διήμερη πτήση. Είμαστε από κάθε ηλικία, κάθε φυλή, διάφορα επαγγέλματα. Ψυχολόγοι από το Στάνφορντ (ΗΠΑ) που έχουν ειδικευθεί στις μετεμφυλιακές θεραπευτικές διαδικασίες. Ο ελβετός Λωράν που δουλεύει για μια μη κυβερνητική οργάνωση (ΜΚΟ) ενάντια στις νάρκες. Η Λίμπυ από την Αυστραλία που δουλεύει με την Όξφαμ. …
Μαζί με την διαπίστευση μου έδωσαν ένα πακέτο πληροφοριακό υλικό, ένα γιλέκο, την ειδική σήμανση για το μπράτσο και το καπέλο – όλα όσα με κάνουν να αναγνωρίζομαι άμεσα ως διεθνής παρατηρήτρια των εκλογών.
Μου είπαν ότι πρέπει να τα φορώ πάντα όταν βρίσκομαι εκτός ξενοδοχείου, ώστε να διασφαλίζεται η ασφάλειά μου. Μου δώσαν και μια τεράστια κίτρινη ομπρέλα με το logo της ΜΚΟ που οργάνωσε την διεθνή ομάδα. Είναι πολύ χρήσιμη – μη ξεχνάς ότι βρισκόμαστε στην περίοδο των βροχών. …
Έχει τόση ζέστη! Έφτασα φορώντας τζην και ένα μακρυμάνικο πουκάμισο γιατί μας είχαν πει ότι δεν πρέπει να δείχνουμε ποτέ τους ώμους μας και τα πόδια μας, από σεβασμό στους ντόπιους, και μου φάνηκε ότι θα πάθω αποπληξία. Ξέρεις πόσο αγαπάω τη ζέστη οπότε καταλαβαίνεις για τι πράγμα μιλάω…
Ο Ροδρίγο με πήγε στα μαγαζιά να αγοράσω ρούχα. Πήρα μερικές φούστες μακρυές με δύο ευρώ τη μία και ένα πακέτο χρωματιστά τι σερτς με πέντε ευρώ. Πολύ όμορφα και πολύ φθηνά.
…
Μας ανακοίνωσαν που θα μας τοποθετήσουν. Με στέλνουν στο Ματάλε. Καλά νέα για την οικογένειά μου – δεν είναι περιοχή συγκρούσεων, είναι στο κέντρο του νησιού και ψηλά στα βουνά.
……
Πάω για φαγητό. Να δούμε πως θα καταφέρω να γλιτώσω από το κάρρυ. Είχα μια εκρηκτική εμπειρία στο μεσημεριανό. Έμεινα με κομμένη την ανάσα, αφήνοντας τα δάκρυα να τρέχουν ποτάμι στο πρόσωπό μου. Κουνούσα τα χέρια απελπισμένη ελπίζοντας ότι η σερβιτόρα θα καταλάβει ότι ήθελα νερό. Ήταν πολύ ευγενής – δεν έβαλε τα γέλια με τα χάλια μου! Ίσα ίσα, κούνησε το κεφάλι της κι είπε «Μα’αμ, τα πικάντικα δεν τα συνηθίζεις;». Έχω την αίσθηση ότι χάνω συνεχώς βάρος από την ώρα που ήλθα εδώ.
Αυτά για τώρα. Μα Μα Στουθύ – είναι τα μόνα σινχαλέζικα που έμαθα και σημαίνουν «ευχαριστώ».
13/11
Τις τελευταίες δύο μέρες παρακολουθώ το σεμινάριο για τους διεθνείς παρατηρητές. Εντατικό! Πρέπει να ξέρουμε τα πάντα για το νησί, την πολιτική, την εκλογική νομοθεσία, το ρόλο των ΜΜΕ, τις περιοχές των συγκρούσεων, τις ρυθμίσεις ασφαλείας, το που πρέπει να πάμε, πώς να κινηθούμε όταν είμαστε στο πόστο μας.
Ίσως σε ενδιαφέρουν κάποια στοιχεία. Περισσότεροι από 25.000 άνθρωποι δουλεύουν στην οργάνωση των εκλογών, για τον ίδιο οργανισμό που με έφερε εδώ, τον PAFFREL (People's Action for Free and Fair Elections).
Στην Σρι Λάνκα λειτουργούν νόμιμα 51 κόμματα, αλλά ο εκλογικός αγώνας είναι μεταξύ των δύο μεγαλύτερων, των UNP (μείζον της αντιπολίτευσης) και UFPA (κυβερνόν). Σε τούτες τις εκλογές, τις πέμπτες προεδρικές εκλογές της χώρας, κατεβαίνουν δεκατρείς υποψήφιοι. Οι εγγεγραμμένοι είναι 13,3 εκατομμύρια κι αναμένεται να ψηφίσει το 80%.
…………
Εμείς πρέπει να ελέγχουμε αν τα εκλογικά κέντρα άνοιξαν κι έκλεισαν στην ώρα τους, αν όντως είναι μυστική η ψηφοφορία, αν υπάρχουν ενδείξεις επηρεασμού ή προσβολής των ψηφοφόρων, αν ελέγχεται από τους αξιωματούχους η πιθανότητα διπλοψηφίας… Οι ψηφοφόροι δεν είναι υποχρεωμένοι να φέρουν ταυτότητες, γιατί απλά οι περισσότεροι κάτοικοι δεν έχουν βγάλει ταυτότητα ποτέ. Όταν ψηφίσουν, τους βάζουν ένα σημάδι με ανεξίτηλο μελάνι στο μικρό τους δάχτυλο.
…………
Το Ματάλε είναι πανέμορφο, μου λένε. Δάση και ζούγκλα προς τα ανατολικά του, όπου μπορείς να δεις τα κοπάδια των άγριων ελεφάντων. Έχει περίπου 300.000 ψηφοφόρους και 265 εκλογικά κέντρα. Υπάρχουν πολλοί μουσουλμάνοι, απόγονοι αράβων που ήρθαν πριν εκατοντάδες χρόνια στο νησί.
Στην ομάδα μου είμαστε τρεις άνθρωποι. Εγώ, ένας πακιστανός και μία ινδονήσια. Το καλό είναι ότι είναι κι οι δυό τους μουσουλμάνοι και θα γίνουν ευκολότερα αποδεκτοί από τις τοπικές κοινότητες. Ένοιωσα λίγο παράξενα με τον πακιστανό, γιατί μου είπε, στην πρώτη κιόλας κουβέντα μας, ότι θεωρεί πως οι αμερικάνοι ήξεραν ότι θα πλήξει σεισμός την χώρα του κι επίτηδες δεν πληροφόρησαν τους πακιστανούς. Αυτό που άφηνε να υπονοηθεί είναι ότι οι ΗΠΑ δημιούργησαν το σεισμό. Ήταν το μόνο τέτοιου είδους σχόλιο που άκουσα μες στην ομάδα των παρατηρητών. Φαντάζεσαι τον ενθουσιασμό μου όταν έμαθα ότι έπρεπε να είμαι μαζί του…
Όμως, σύντομα μου πέρασε. Το σκέφτηκα – είναι μια καλή ευκαιρία να του αλλάξω τη γνώμη ή έστω να τον κάνω να σκεφτεί ότι ίσως δεν είναι όλοι όπως τους φαντάζεται στην πατρίδα μου.
…
Χτες το βράδυ έφαγα στην παραλία, δίπλα στο κύμα, ακούγοντας ένα ντουέτο κιθαριστών με μόνο φως τα κεριά που ήταν χωμένα στην άμμο.
…
Σήμερα είναι το τελευταίο μου βράδυ στο υπερπολυτελές ξενοδοχείο. Αύριο, 10 το πρωί, όλη η ομάδα πρέπει να είμαστε στο Ματάλε. Ο μεταφραστής μου, που τον γνώρισα σήμερα, είναι ένας γλυκός γέροντας από το Ματάλε, πολύ μορφωμένος, που έχει αποφασίσει να μου δείξει όλες τις ομορφιές της ιδιαίτερης πατρίδας του.
14/11
Έφτασα χτες στην περιοχή του Ματάλε. Δάση, Ζούγκλα και λόφοι με κορφές σκεπασμένες τεμπέλικα σύννεφα. Βουδιστικοί ναοί και φρουταγορές, ποδήλατα, τρίκυκλα ταξί, όσα πρόλαβα να δω στη διαδρομή ως εδώ.
Φτάσαμε και βολευτήκαμε στα δωμάτια του ξενοδοχείου. Κατεβήκαμε σε λίγο για να γνωρίσουμε τον κύριο Γκουνταράσα, τον επαρχιακό αντιπρόσωπο. Ένας γέροντας με δέρμα στο χρώμα του τικ και κατάλευκα μαλλιά, ανύπανδρος κι αφοσιωμένος στο σκοπό του. Αναζητήσαμε τους καλύτερους τρόπους συνεννόησης με τους τοπικούς παρατηρητές και συζητήσαμε τα προβλήματα.
Σήμερα, όπως είχαμε συνεννοηθεί από το προηγούμενο βράδυ, πριν συναντήσουμε τον κύριο Γκουνταράσα, πήγαμε σε ένα βουδιστικό ναό όπου μαζεύονταν πολλοί εκ των τοπικών παρατηρητών. Στον ναό, οι καλόγεροι είχαν μόλις ξεκινήσει ένα ψαλμό που κρατά τριάντα τρεις ώρες και αναμετέδιδαν το διαπεραστικό τραγούδι τους από τα ηχεία. Φύγαμε για αλλού. Εντοπίσαμε τους ντόπιους αντιπροσώπους. Άνθρωποι ντροπαλοί, έτοιμοι να χαμογελάσουν, έντιμα πρόσωπα, πόδια και χέρια ταλαιπωρημένα. …
Οι άνδρες κάθονταν στα αριστερά του χώρου, σε ξύλινους πάγκους, κι οι γυναίκες στα δεξιά. Οι διεθνείς παρατηρητές αυτοπαρουσιαστήκαμε, είπαμε τι κάνουμε ο καθένας στη χώρα του και πόσο θέλαμε να μπορέσουμε να επιβεβαιώσουμε στο τέλος ότι οι εκλογές τους ήταν ελεύθερες και δίκαιες.
………
Μου ανακοίνωσαν ότι είχαν αποφασίσει να με στείλουν στις αγροτικές, απόμακρες περιοχές Λαγγάλε και Ραττότα. Συνολικά 150 εκλογικά κέντρα. Αποφασίσαμε ποια θα ήταν καλύτερα να επισκεφθώ και καταλήξαμε σε 15 από το Λαγγάλε και επτά από το Ραττότα.
……
Βγαίνοντας έξω, συναντήσαμε μια άλλη διεθνή παρατηρήτρια, από την Κοινοπολιτεία. Μας είπε να προσέχουμε γιατί δίπλα στο ξενοδοχείο μας είχε γίνει ένας φόνος το προηγούμενο βράδυ και αναμένονταν νέα περιστατικά βίας στην περιοχή.
……
Τελικά τα πάω τέλεια με τον πακιστανό μου συνάδελφο, το Φαρούκ. Είναι καταπληκτικός άνθρωπος, με τεράστια πείρα σε θέματα εκδημοκρατισμού. Έχει στήσει ένα σωρό ΜΚΟ στην πατρίδα του! Μετά την παρεξηγησούλα της αρχής έχουμε γίνει οι καλύτεροι φίλοι! Δε χρειάζεται να μιλάμε, συνεννοούμαστε με ένα βλέμμα. Είμαστε κι οι δύο δουλευταράδες και θεωρούμε σοβαρή τη δουλειά μας εδώ. Κατανοούμε τι σημαίνει «αναπτυσσόμενο κράτος». Δεν μπορώ να πω το ίδιο για την κυρία από την Ινδονησία. Δεν έρχεται στις συναντήσεις, δεν προτείνει ποτέ τίποτε, τρέχει από τη μία τουριστική ατραξιόν στην άλλη.
……
Είναι νύχτα και νωρίτερα είχαμε μπλακ άουτ για καμμιάν ώρα. Τα μπλακ άουτ είναι συνεχή, κι ο μικρός φακός που είχα αγοράσει τρία ευρώ στο Μοναστηράκι είναι πολύ χρήσιμος! Στους σκοτεινούς δρόμους κυκλοφορούν κυρίως αγελάδες κι οι οδηγοί πρέπει να προσέχουν να τις αποφεύγουν. Το ξενοδοχείο μας έχει τυπικά μπαγκαλόουζ της περιοχής. Η ομορφιά είναι στη λεπτομέρεια .. Μπωλ με νερό όπου πλέουν λουλούδια, η τεράστια κουνουπιέρα στο κρεββάτι..
………
Φοράω πάντα τα σανδάλια μου για να αντιμετωπίσω τη λάσπη και το νερό. Βρέχει. Φοράω συνέχεια κάποια από τις φούστες που αγόρασα στο Κολόμπο. Σ αυτή τη λάσπη το τελευταίο που φοράς είναι τζην. Το φαγητό είναι πολύ πικάντικο αλλά επιμένω και τελικά μου φέρνουν κάτι χωρίς πολλά μπαχαρικά. Κάνουν μια υπέροχη τηγανίτα από ρύζι, που τη λένε Χόππα και μπορείς να τη βρεις παντού. Έχουν ποσότητες φρούτων, μα είναι ότι βρίσκεις και στην Κούβα ή την Κολομβία, χωρίς να φτάνουν την ποιότητα της λατινικής Αμερικής.
Το τοπίο που αντικρύζω είναι καταπληκτικό. Αύριο ίσως μείνει χρόνος να μπορέσω να δω περισσότερα. Νοιώθω κουρασμένη από τις ώρες που πέρασα ταξιδεύοντας με το βαν αλλά κι ευτυχισμένη που ζω αυτή την υπέροχη εμπειρία.
15/11
Η κυρία από το ξενοδοχείο μου έφερε τους λογαριασμούς. Όπου κι αν πάμε φέρνουν όλους τους λογαριασμούς σε μένα. Όταν τηλεφωνούν από το Κολόμπο να μάθουν τι γίνεται με την ομάδα μας, πάντα ζητούν να μιλήσουν με μένα. Έχω την εντύπωση ότι όλα αυτά συμβαίνουν γιατί είμαι λευκή. Είναι περίεργο που, παρότι είμαι γυναίκα, η λευκή μου επιδερμίδα με τοποθετεί στην κορυφή σε αυτόν τον προκατειλημμένο κόσμο.
16/11
Ο Ρασάντ, ο μεταφραστής μου, ξύπνησε αργά, ως συνήθως. Όσο τον ανέμενα, η ινδονήσια κυρία, η Αλάι, μου μίλησε. Ήταν η πρώτη φορά που μου απηύθυνε το λόγο σε ολόκληρο το ταξίδι. Μοιάζει να με αντιπαθεί σφόδρα και δεν ξέρω αν έκανα κάτι που την ενόχλησε ή φταίει η άποψή της για τις χριστιανές γυναίκες. Είναι μουσουλμάνα φονταμενταλίστρια, φοράει τη μαντήλα συνεχώς και προσεύχεται όλες τις προβλεπόμενες ώρες.
…
Έφυγα με τον Ρασάντ και τον Ραβί, τον νέο οδηγό. Αρχίσαμε περιοδεία στα εκλογικά κέντρα της Ραττότα. Για να φτάσουμε σε ορισμένα έπρεπε να διασχίσουμε τη ζούγκλα, τόπους στους οποίους ακολουθούσαμε χαραγμένα χωμάτινα μονοπάτια.
…
Σε μια πόλη, ένας άνδρας από το UNP (αντιπολίτευση) ήρθε να μας πει ότι το κυβερνόν κόμμα έδινε χρήματα σε ψηφοφόρους για να εξασφαλίσει ψήφους. Πήγαμε στα κυβερνητικά γραφεία κι αντικρίσαμε μια ουρά 50-60 ατόμων. Άρχισα να βγάζω φωτογραφίες. Ο Ρασάντ ρωτούσε όσους στέκονταν στην ουρά τι περίμεναν. Είπαν ότι περίμεναν για το σαμουρντί τους – το επίδομα της κοινωνικής πρόνοιας. Ήταν ολοφάνερα ύποπτο το γεγονός ότι αυτό τους δίδονταν μια μέρα πριν τις εκλογές.
Πήγα να ανέβω τα σκαλιά, όταν μας περικύκλωσε μια ομάδα ανδρών. Δυσοσμία και μια βαριά μυρωδιά αλκοόλ γέμισε τον αέρα, και τα χείλη, οι γλώσσες, τα δόντια τους ήταν κατακόκκινα από το μάσημα του φύλλου μπετέλ. Απ ότι κατάλαβα, πρόκειται για ένα είδος κόκας που τους ανεβάζει. Δεν είμαι σίγουρη, δεν μπόρεσα να το ψάξω περισσότερο (ή να το δοκιμάσω, γιατί όχι;). Όταν μεθυσμένοι άνδρες με χαλασμένα δόντια που μασουλάνε μπετέλ και το αφήνουν να ξεφεύγει απ τη γωνία των στομάτων τους σε περικυκλώνουν και προσπαθούν να σε εμποδίσουν να φωτογραφήσεις, όσο να ναι τρομάζεις κάπως. Σταμάτησα κι αρχίσαμε με το Ρασάντ να χαμογελάμε και να υποκλινόμαστε λέγοντας ότι μάλλον κάναμε λάθος, οπισθοχωρώντας όσο πιο γρήγορα μας επιτρεπόταν. Φτάσαμε σώοι στο βαν κι ο καλός πιστός Ραβί, που μας περίμενε με ανοικτή την πόρτα, ξεκίνησε αμέσως".
Μετά τις εκλογές στη Σρι Λάνκα
Δια χειρός Μιραντολίνας | 11:25 μ.μ.
11 σχόλια. Εσείς τι λέτε;
Είναι φοβερό συναίσθημα, φαντάζομαι, να πεις "ήμουν εκεί" για κάποιο γεγονός που αφενός σου έκοψε την ανάσα σαν περίσταση, αφετέρου δεν ξέρεις πως να περιγράψεις αυτό που ένιωσες.
Μαίανδρε, κοιτούσα αυτό που έγραψες. Έπιασες το πιο ουσιαστικό -- πως η Τζο έφτασε εκεί από αγάπη (έχει φτάσει στις άκρες του κόσμου από αγάπη).
Πάνο, όπως υποψιάζεστε, χωρίς συχνή ανακαίνιση και επενδύσεις σε ανθρώπινο δυναμικό, τουριστικό μαγαζί δεν τα βγάζει πέρα τη σήμερον ημέρα..
Θαυμάσιο. Όπως λέει ο Πάνος: "ξαφνιαστικό". Και πολύ ενημερωτικό, άμεσα και έμμεσα. Όταν όμως διάβασα: «Ένοιωσα λίγο παράξενα με τον πακιστανό, γιατί μου είπε, στην πρώτη κιόλας κουβέντα μας, ότι θεωρεί πως οι αμερικάνοι ήξεραν ότι θα πλήξει σεισμός την χώρα του κι επίτηδες δεν πληροφόρησαν τους πακιστανούς. Αυτό που άφηνε να υπονοηθεί είναι ότι οι ΗΠΑ δημιούργησαν το σεισμό.», δεν μπόρεσα παρά να σκεφτώ poor girl (sic). Αλλά παρακάτω η εκτίμηση αλλάζει μυστηριωδώς: «Τελικά τα πάω τέλεια με τον πακιστανό μου συνάδελφο, το Φαρούκ. Είναι καταπληκτικός άνθρωπος, με τεράστια πείρα σε θέματα εκδημοκρατισμού. Έχει στήσει ένα σωρό ΜΚΟ στην πατρίδα του!». Τι έγινε; Τι καλοσύνη είναι αυτή; Γιατί έχασε «μια καλή ευκαιρία να του αλλάξει τη γνώμη»; Δεν περνάει καν από το μυαλό της ότι αυτές οι ΜΚΟ, ενδεχομένως, αποβλέπουν, εκτός από τον εκδημοκρατισμό, και στην διάδοση της ιδέας ότι οι ΗΠΑ κάνουν σεισμούς και άλλα άκρως σατανικά στους εκδημοκρατισμένους; Εγώ, για να πω το κρίμα μου, το σκέφτηκα κι αυτό. Αν δεν έλεγε κουβέντα για τον Πακιστανό, ούτε καν θα μου περνούσε απ το μυαλό όπως καταλαβαίνεις. Κι αυτή η σκέψη άφησε ένα μικρό κενό στην αναγνωστική μου ψυχή.
*
Κάπταιν Κουκ παρεκτρέπεστε, αν και πολύ διασκεδαστικά!
Σοβαρολογώντας, το κορίτσι είναι ψυχούλα. Αυτό είναι το όπλο της. Και, όπως βλέπετε, δίνει ευκαιρίες στους ανθρώπους και δεν σκέφτεται με την λογική "πας ένοχος μεχρι αποδείξεως του εναντίου".
Αγαπητή Μιραντολίνα,
Είναι ψυχούλα...Καμιά αντίρρηση. Δεν σου κρύβω ότι το κουράγιο της με συγκινεί...Την παντρεύομαι αύριο, πώς να το πω. Δεν σου είπα ψέματα, την βρίσκω στ' αλήθεια θαυμάσια την ιστορία. Αλλά για τη δεύτερη (ή την τρίτη) ευκαιρία στους ανθρώπους, έχω μια παρατήρηση να κάνω: Κάποτε δίνει κανείς τις ευκαιρίες, αφού απωθήσει στο σκοτάδι τις προκαταλήψεις του άλλου, τα κολλήματα του, τις αδυναμίες του. Σε σημείο που αναρωτιέμαι σε τι πλάσματα ακριβώς παρέχονται αυτές οι ευκαιρίες, σε ανθρώπους με σάρκα και οστά ή σε χάρτινες φιγούρες; Είναι δύναμη αυτό, δεν λέω, αλλά αντλείται από ένα είδος αποανθρωποποίησης του άλλου. Μου φαίνεται μάλιστα, αυτού του είδους η κατανόηση, πιο πολύ μέτρο της απόστασης μεταξύ δύο πλασμάτων και λιγότερο της προσέγγισής τους. Σου έγραψα κυρίως ως αναγνώστης ενός κειμένου. Καμιά διάθεση να κριτικάρω τα πραγματικά πρόσωπα (την Τζοάνα και τον Φαρούκ) πίσω από το κείμενο. Δεν προσάπτω σε κανένα δόλιες προθέσεις. Δεν δικαιούμαι δια...Αλλά αχ, Μιραντολίνα! Τα ξέρω αυτά. Όλο με κάτι ψυχούλες πάω και μπλέκω ο κακομοίρης...Ουπς! Πάλι αποκαλύφτηκα.
με εκτίμηση πάντα,
kukuzelis.
*
Κάπταιν Κουκ, αυτό περί απανθρωποποίησης είναι πολύ σκληρό, νομίζω. Δίνουμε ευκαιρίες κι από εγωισμό (φόβο της αποτυχίας ή άρνηση του ότι μπορεί κι εμείς να αποτύχουμε) αλλά κι από αγάπη (εδώ μιλώ ως μαμά).
Κατά τα άλλα, μακάρι να την νυμφευόσασταν να έμενε εδώ, αντί να με κοψοχολιάζει κάθε λίγο και λιγάκι η Μις Κάττυ Σαρκ (φόλλοου γιο’ χα’τ κατάσταση, ξέρετε...). Για να σας πείσω μάλιστα ότι σας δίνουμε σας δίνουμε φλουρί κωνσταντινάτο, προσέθεσα τις δύο επόμενες μέρες -- 15 και 16 του μηνός. Αφιερωμένες εξαιρετικα.
υγ Εγώ κουμπάρα!
μόλις ανακάλυψα το blog σου και δείχνει πολύ ενδιαφέρον!
τα συγχαρητήριά μου λοιπόν και keep walking
;)
Αγαπητέ μου Πάνο,
πλέον δεν έχω καμμία αμφιβολία ότι είστε Ηρακλής -- στο παρελθόν με μπερδέψατε και νόμισα ότι είστε ΠΑΟΚι.
Γνωρίζω περί τίνος πρόκειται. Όμως, όπως ίσως προσέξατε, ο σεβαστός μας κύριος Κουκουζέλης επέλεξε το kuk στο βλογοσποτ του. Κι επειδή οι άνδρες κοντογλικού ταλέντου και κοντογλικής ευσέβειας έχουν μια ιδιαίτερη αγάπη στα πειρατικά, τους πειρατές και τις ιστορίες τους, θεώρησα ότι όφειλα αναφορά σε αυτό. Εάν ενοχλεί τον κύριο Κουκουζέλη, ζητώ συγγνώμη και υπόσχομαι να μην το επαναλάβω (παρακαλώ να μας φωτίσει!).
Οι λοιποί που αναφέρετε δεν ήτο "καπτεν" ήτο μπουρλοτιέρηδες που ατύχησαν στη ζωή τους. Χαρακτηριστικά, το Ματρόζο τον έχω κακοποιήσει προσωπικώς υπό μορφήν ποιήματος στα σχολικά μου έτη, άρα ξέρω τι σας λέω. Όσο για τον Παπανικολή, κάτι τέτοια τον έκαναν παπόρο... Τεσπα, από τότε με τον "Ματρόζο" δεν τα πάω καλά με τις απαγγελίες.
Αυτό το Β ΠΑΝ έχει συνέχεια το "ΕΛΛΑΔΙΚΗ";
υγ Την αλήθεια για την Κοκκινοσκουφίτσα και το Λύκο να δούμε πότε θα αποκαλύψει ο Μάκης, να μάθετε τι έχει πραγματικά συμβεί. Αν κι υπόθεση μάλλον αφορά περοισσότερο την Τατιάνα...
Μην ανησυχείτε καθόλου. Γυρίζω και με το "Αζώρ". Το βασικό είναι να με φωνάξει κάποιος.
*
Η αλήθεια είναι ότι ο Κουκουζέλης μ' αρέσει...Ό,τι του αποδίδεται δηλαδή.
*
Για να βάλω μάλιστα σε μια σειρά όσα, πολύ λίγα, ήξερα για αυτόν (τον Κuk) έκανα στο παρελθόν και μια "εργασία".
*
Αγαπητέ Πάνο, ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Νομίζω δηλαδή ότι ήταν καλά...
*
Με β' παν, μόνον έμμεσες σχέσεις κι επαφές. Εκτός αν θες να πεις "Παν ο ΙΙ"...Οπότε καμία σχέση δυστυχώς.
*
Είστε ευγενέστατος Κάπταιν. Το καθιερώνω λοιπόν. (Αζωρ; ακόμη γελάω).
Παν ο ΙΙ = Παν ο δεύτερος, δηλαδή ένας νέος, ένας καινούργιος Παν. Ένας Παν για την εποχή μας. Παν = ο Βάκχος, ο Διόνυσος. β' παν - Παν ο ΙΙ. Πήγα να κάνω αστείο. Γράψε αποτυχία.
*
Αν ήταν πείραγμα τόσο το καλύτερο Πάνο.
*
Την καλή σου την κουβέντα
πίσω στην κουζίνα...