3.1.06

Santa Claus΄ outing...

Την επαύριον της Πρωτοχρονιάς, ξημερώνοντας Δευτέρα, μαζευτήκαμε, κατά το δικό μας έθιμο, τα τεκνοποιήσαντα κουρέλια που τραγουδάν ακόμη (τι μου κάνεις Αλόβαρε...), πίνοντας σπιτικό απειρωτάν τσίπουρο, σιγοτρώγοντας σπιτικό λουκάνικο γεμιστό με σύγκλινο (γειά σου λεβέντη μάστορα!) και σχεδιάζοντας την επόμενη εξόρμηση εις το Φάληρον της παλαιάς Εθνικής οδού Λαρίσσης Βόλου (στη Φωφ’) και εις τα έναντι Άγραφα των κλαρίνων. Σε κάποιο διάλειμμα, διηγηθήκαμε και τι ζήτησαν τα καμάρια μας από τον Άγιο Βασίλη. Κατόπιν, δόθηκαν τα βραβεία για τα τρία πρώτα γράμματα της περασμένης χρονιάς, ερήμην των νικητριών και των νικητών (τα είχαμε παρκάρει απαξάπαντα στις γιαγιάδες).

Νικήτρια των καλλιστείων γράμματος στον Αη- Βασίλη ανακηρύχθηκε το Γιγαντοκόριτσο, η τρομερή και φοβερή Κασσάνδρα που πάει "τάξη νήπια" (εμ τι θα πήγαινε, νεοταξ, που λέει και το αστέρι μου;), με πόνημα, το οποίο υπαγόρευσε στην "μόνο εγω ξέρω πως κρατήθηκα και δεν έσκασα στα γέλια" μαμά της. Η λοκάντα μας εξασφάλισε αποκλειστικά για την ευλογερία την επιστολή- σταθμό στην ιστορία του ΣανταΚλάους:

"Αγαπημένε μου Άγιε Βασίλη,

θα ήθελα να μου φέρεις ένα κουνέλι ψεύτικο και ένα ομοίωμα Σάντα Κλάους κούκλα που να φοράει φούστα μπαλέτου ζωγραφισμένη με όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου και να κρατάει ομπρέλα και να περπατάει πάνω στο μεταξωτό σκοινί.
Η φίλη σου,
Κασσάνδρα".

Μετά ταύτα, η ημετέρα ταπεινότης τηλεφώνησε και ζήτησε από τη νεαρά σουρρεαλιστοθυγατέρα να ζωγραφίσει για πάρτυ σας αυτά που είχε ζητήσει από τον Άγιο, κι από τον σουρρεαλιστοπατέρα να το σκανάρει και να το στείλει. Δεύτερη αποκλειστικότητα, λοιπόν (Makis eat your heart out), το έργο της, που απεικονίζει μοναδικά τον Σάντα Κλάους μπαλαρίνα-ακροβάτισσα και τον ψεύτικο κούνελο. (Σάντα Κλάους αζ οποουζντ του Άγιος Βασίλης, καθότι ο Αη-Βασίλης δε διαφημίζει κόκακολα ούτε γυρνοβολάει νυχτιάτικα με κερατάδες).

Δεν ξέρω αν προσέξατε ότι ο κούνελος είναι ροζ και φοράει ένα σκουλαρίκι. Διευκρινίζω ακόμη ότι αυτό που κρατάει ο ΣανταΚλαους στο χέρι του είναι ομπρέλα κι όχι μπαστούνι του γκολφ.

Λεπτομέρεια με σημασία: όταν ρωτήσαμε τη νεαρά συγγραφέα και ζωγράφο αν η κούκλα που ζήτησε θα έχει και μουσική, απάντησε ναι "θα παίζει τη Μισιρλού".

υγ Δεύτερο βραβείο δόθηκε στην οκτάχρονη Ελισάβετ, η οποία ζήτησε "τον Μουστάκα, το Τζάμπο και το Μαξ ολόκληρα". Τρίτος ο αυτοκράτορας.

15 σχόλια. Εσείς τι λέτε;

Blogger Magica de Spell έφα...

Ε, αυτό το γράμμα, θα ήθελα να το έχω γράψει εγώ. Να τη χαίρεσαι!

1/03/2006 10:40:00 π.μ.  
Blogger ci έφα...

:))
(Μη μου πεις κι από τους Last Drive!!)
Αυτές οι ζωγραφιές είναι ανεκτίμητες.
Καλημέρα:)

1/03/2006 10:59:00 π.μ.  
Blogger Φειδίας έφα...

Ὡραῖο! :-)

Οἱ γονεῖς, μετά, εἰλικρινά, δὲν μπορῶ νὰ φανταστῶ τὶ κάνουν καὶ πῶς τὰ καταφέρνουν, ποὺ χρειάζονται φαντασία ἰσάξια τῆς παιδικῆς, γιὰ νὰ κρατήσουν ψηλὰ τὸ κύρος τοῦ ἁη Βασίλη στὰ ἀθῶα μὲν αὐστηρὰ δὲ παιδικὰ ὄμματα! :-)

1/03/2006 12:55:00 μ.μ.  
Blogger Mirandolina έφα...

Μαχίκα μου, είναι κόρη φίλων και όντως τη χαίρομαι. Είναι καταπληκτικό παιδί και συνδεόμεθα κι ως φαν του Μπομπ Σφουγγαράκη Τετραγωνοπαντελονή! Ο δικός μου είναι γιός χαϊδεμένος.

Κοπίτο μου, τους έχω ζευγαρώσει χορευτικώς με τον αυτοκράτορα και τους μαθαίνω τουίστ. Να τη δεις να "παίζει" την Ούμα Θέρμαν, όπως έχει και τα μαλλάκια καρέ, να τρελλαθείς! (άρα σερφ πανκ διασκευή)

Αυτό με τους γονείς, Καλλίμαχε, είναι πολύ μεγάλη ιστορία... Δεν ξέρει κανείς μας, στις πλάτες τους μαθαίνουμε. Το μόνο που βρήκα να δουλεύει είναι να μικραίνω εγώ ώσπου να μεγαλώσει εκείνος.

1/03/2006 01:26:00 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος έφα...

Mirandolina, γειά σας, σας γνώρισα μέσω του thas-θέλω να γράψω και για τους δυό σας όλα τα καλά λόγια του κόσμου-αλλα ντρέπομαι λίγο, έτσι δημοσίως…
Για να έρθω στο προκείμενο, σχετικά με την Κορέα, θα σας σύστηνα να δείτε την ταινία Chihwaseon -The Life of Painter Jang Seung-up (ή αλλιώς Drunk on Women and Poetry http://www.imdb.com/title/tt0317234/ ) αν δεν την έχετε ήδη δεί, είναι ένα ποίημα-σαν τα sijo που μεταφράσατε. Επίσης θεωρώ ότι έχετε δεί τις ταινίες του Κιμ Κι Ντούκ, ( «άνοιξη, καλοκαίρι, φθινόπωρο, χειμώνας και πάλι άνοιξη» και «3Iron»)-αν όχι, εννοείται ότι σας το συστήνω ανεπιφύλακτα.
Να σας πω ότι και στον Thas? Thanks, and keep on!
Με αγάπη.

1/03/2006 08:30:00 μ.μ.  
Blogger alombar42 έφα...

Τάξη νηπία; Δηλαδή όταν φτάσει στο γυμνάσιο τι πρέπει να περιμένουμε;
Δυσκολεύομαι να πιστέψω οτι οι λέξεις συνέπεσαν τυχαία, οπότε απλά μένω άφωνος!

Μιραντολίς, δεν ξεχνώ τις υποσχέσεις μου, καλά να είμαστε και έχω ιστορίες πολλές. Σκέφτομαι ακόμα και την περίπτωση να μου πάρεις συνέντευξη, μπας γίνω κι εγώ σταρ για μια ώρα :)))

Στο μεταξύ Νίκος και Νίκος επιβιβάστηκαν.

1/04/2006 01:24:00 π.μ.  
Blogger JustAnotherGoneOff έφα...

Και που ξέρει τη Μισιρλού; Τι παιδί κι αυτό!

1/04/2006 01:46:00 π.μ.  
Blogger Mirandolina έφα...

Κοσμοπ, διόλου δε με απογοητεύετε - παρακαλώ! τι νομίζετε ότι είναι τα εικαστικά; ποιός βλαξ ελιτιστάμπουρας σας έχει τρομάξει; ποιήματα είναι κι αυτά - γλώσσα ομιλούν, υπάρχουν κι εδώ γλώσσες, συλλαβές και λέξεις και μουσικές. Βισινόματο θέλει απλώς - εκ του γνωστού κολλυρίου που καθαρίζει το μάτι αυτό.(Επίσης, ευχαριστώ -- θέλω κάποτε να πει ότι ήμουν καλή μαμά).

Λεμον, σε ξέρω κι εγώ από τα σχόλια του Θας - είχα προσέξει την λεπτότητα σου. Χαίρομαι που τα λέμε!
Το καταπληκτικό είναι ότι γυρίζω από τραπέζι φίλων που όλοι μαζί μου μιλούσαν για την κορεάτικη ταινία που έγραψες - του ζωγράφου - και μάλιστα έλεγαν ότι έχει πολλά στοιχεία παρμένα από το βίο του Χοκουσάι (ένας ζωγράφος που λατρεύω). Αυτά - οι κουβέντες τους κι η υπόδειξή σου-- μες σε τρεις τεσσερις ώρες είναι πολύ περσότερα από σύμπτωση. Θα το βρω αύριο κιόλας (τις εποχές τις είδα και τις αγάπησα). Σε ευχαριστώ πολύ. Πάρα πολύ.

Αλόβαρε, όταν φτασει στο γυμνάσιο θα έχει κι αυτή ροκ μπαντα σαν το μπαμπα της, προφανώς. (τους Νίκους θα τους καλοσωρίσουμε, είναι βέβαιο. Μου φαίνεται λίγο χαζό, ούτε δυό μήνες δεν έχω στην ευλογόσφαιρα, αλλά νοιώθω παλιά...)

Ζαστεν(αδερ), πολύ χαίρομαι που σας βλέπω κατα δω. Τα μικρά μας (όλης της παλιοπαρέας) απο μουσικές είναι δικά μας. Μεγαλώνουν με βιολογικές τροφές.

1/04/2006 02:24:00 π.μ.  
Blogger Γεώργιος Χοιροβοσκός έφα...

Τέταρτο ήρθε ένα άλλο κοριτσάκι,το
Μιραντολινιώ!
Το οποίο ζήτησε να μικραίνει μεγαλώνοντας!

1/04/2006 07:12:00 π.μ.  
Blogger Mirandolina έφα...

ΓκΜ, αν θες να ζητήσεις το έργο με τον σάνταΚλαους μπαλαρίνα- ακροβάτισσα για αναδημοσίευση, θα ρωτήσω τη δημιουργό.

Και να παίζει στις αλάνες του ίντερνετ με τα άλλα παιδάκια στη θύρα της Παράδεισος- ναι, Χ. μας.

1/04/2006 08:50:00 π.μ.  
Blogger Juanita La Quejica έφα...

Αη Βασίλης ντυμένος Μάγια Πλισέσκαγια με κάτι από Μαίρη Πόππινς και με κινήσεις Karl Wallenda (διάσημος Γερμανός ακροβάτης του προηγούμενου αιώνα που σκοτώθηκε όταν κάπου στα 70 του προσπάθησε να περπατήσει σε λεπτό σύρμα που ένωνε δύο ξενοδοχεία στο San Juan του Puerto Rico, όταν φύσηξε δυνατός αέρας και ... μπαμ) για να ολοκληρώσουμε την εικόνα...
Πόσο λίγη σημασία δίνουμε στον παιδικό τρόπο σκέψης, στην ικανότητα να ονειρεύεται κανείς. Κάτι που όλοι το είχαμε κάποια στιγμή, αλλά το αφήσαμε πίσω για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε...

1/04/2006 11:43:00 π.μ.  
Blogger Mirandolina έφα...

Έχεις απόλυτο δίκαιο Χουανίτα -- κι είναι μεγάλο στοίχημα να δεχθούμε να μάθουμε απ τα παιδιά, ειδικά όταν βαραίνει κι η ανατροφή τους τους ώμους μας. Είναι πολύ εύκολο να πέσεις στην παγίδα του δασκαλίζειν...

1/04/2006 02:58:00 μ.μ.  
Blogger nonplayer έφα...

Αν δούμε κάποτε το εν λόγω κοριτσάκι να μεσουρανεί σε κάποια από τις Τέχνες, μη μας έρθει και παράδοξο...

Εγώ επιμένω αυτοκράτορα!

1/04/2006 08:43:00 μ.μ.  
Blogger Mirandolina έφα...

Πονηρέ Μαίανδρε, πιάνεις από τώρα τα πόστα με τον μέλλοντα συνάδελδο γλωσσολόγο!


(Η Κασσάνδρα μας θα γίνει μούσα και μουσίτσα, όπως πρέπει. Πάει και τελείωσε!)

1/04/2006 08:46:00 μ.μ.  
Blogger Mirandolina έφα...

Τι έχετε με τον Χόμο Αράνυα, Ηλία; (τρομερό το σπανιόλικό του όνομα;).

Μια χαρα παιδί ειν ο Πετράκης Πάρκερος, καλός κι ευγενής -- πολύ ενοχικός, νταξ, αλλά αυτά συνηθίζονται στις τάξεις των αμερικανών υπερηρώων (ξέρετε, ο Μπατμαν τιμωρούσε τον εαυτό του διότι επέζησε της επίθεσης στην οποία σκοτώθηκαν οι γονείς του, ο καπιτάν αμέρικας που του σκότωσε την ερωμένη ο κόκκινος κρανίος, η Ρογκ -- κάτι σαν το Ιράκ σε γυναίκα, φανταστείτε-- διότι κόντεψαν να της μείνουν κανα δυο άρρενες στα χέρια κλπ).

Με την εξαίρεση της ελληνίδας Ουόντερ Γούμαν (αυτά να τα ακουν οι διαφημιστές της Ελέκτρα εν Ελλάδι, οι κομικοαγράμματοι) που ήτο μια ελληνίδα θεά κυριολεκτικώς, όλοι οι άλλοι είναι κατεστραμμένοι άνθρωποι... κι αν δεν είναι ενοχικοί είναι πρωτογόνως εκδικητικοί ή ηλίθιοι όπως ο σούπερμαν.

Γενικώς, το υπερηρωικό σύμπαν είναι σαν σάιενς φίκσιον διασκευή ταινίας του Γούντυ Άλλεν.

1/04/2006 11:18:00 μ.μ.  

Την καλή σου την κουβέντα


πίσω στην κουζίνα...