Δος μοι τούτον τον Ξένον ΙΙ
Και τώρα, λέει, θα παρέμβει εισαγγελέας για να ανακαλύψει γιατί τα δειλά ένστολα κτήνη επέτρεψαν να πεθάνει ένας άνθρωπος αιμορραγώντας στο δρόμο, αιμορραγώντας ασταμάτητα πέντε ώρες, πεθαίνοντας στο πεζοδρόμιο. Γιατί αφέθηκε να πεθάνει αυτός που για τα κτήνη είναι σάκος του μποξ,είναι ο Ξένος, ο Άλλος, ο άνθρωπος-τίποτε.
Θα έρθει ο εισαγγελέας να μας πει "αν προκύπτουν ποινικές ευθύνες"...
Πέντε ώρες. Αιμορραγούσε αβοήθητος πέντε ώρες. Ούτε ασθενοφόρο, ούτε αστυνομία, ούτε αρχή. Αν προκύπτουν. Μπορεί και να μην προκύπτουν, σου λέει.
Ακυβέρνητη πολιτεία που σκοτώνει μετανάστες. Ποινικές ευθύνες.
Αν προκύπτουν ευθύνες!!! Τη δολοφονία εκ προθέσεως την ξέρει ο εισαγγελέας? Την πιθανότητα οι μπάτσοι να άφησαν να πεθάνει ένας άνθρωπος για να στηρίξουν την άποψη πως... φοβούνται θα τη σκεφτεί ο εισαγγελέας? Φοβούνται στα Εξάρχεια, εννοείται -- στην Πετρούπολη, όπου βγαίνουν οι ταυτότητες στους νονούς της νύχτας, δε φοβούνται καθόλου. Στην ανάγκη, όλο και κανα πακετάκι παίρνουν κάτω από το τραπέζι για να ξεχνάν τους φόβους τους.
Ορίστε, λοιπόν, ησυχία, τάξη και ασφάλεια. Ορίστε μπάτσοι που φοβούνται όταν δεν διαφθείρονται. Ας καθήσουμε στον καναπέ να παρακολουθήσουμε το κράτος να δολοφονεί αυτόν που ζήτησε από σας κι από μένα την ελπίδα. Ας πληρώσουμε μπάτσους για να φοβούνται, ας σκύψουμε το κεφάλι για να λαδώνονται, ας καθήσουμε μπρος στην τηλεόραση να δούμε τους συνδικαλιστές τους να μας παρουσιάζουν το έργο ‘η αθώα περιστερά μπάτσος‘, ας ρευτούμε όσα rear τσικνήσαμε, μπας και θυμηθούμε τη γεύση του αίματος επιτέλους.
Τη γεύση του αίματος, την αγωνία, την ελπίδα που ποτέ δεν του δόθηκε πέντε ώρες και πάντα.
Ντρέπομαι. Το αίμα του αθώου: Στα κεφάλια μας και στα κεφάλια των παιδιών μας. Ντρέπομαι τους ανθρωπους που θα αντικρύσω αύριο στην πορεία. Ντρέπομαι τους αδελφούς μου.
Την ευχή του Μάρτυρα, του τελευτήσαντα στο πεζοδρόμιο των Εξαρχείων, να έχουμε.
Αν πίστευα ότι η κρατική μηχανή κυβερνάται από ανθρώπους, μπορεί να περίμενα την παραίτηση του Βύρωνα Πολύδωρα, του αρχηγού της αστυνομίας κι άλλων πεντεξι. Αλλά ξέχασα Περιμένουν να δουν αν προκύπτουν ευθύνες...
Θα έρθει ο εισαγγελέας να μας πει "αν προκύπτουν ποινικές ευθύνες"...
Πέντε ώρες. Αιμορραγούσε αβοήθητος πέντε ώρες. Ούτε ασθενοφόρο, ούτε αστυνομία, ούτε αρχή. Αν προκύπτουν. Μπορεί και να μην προκύπτουν, σου λέει.
Ακυβέρνητη πολιτεία που σκοτώνει μετανάστες. Ποινικές ευθύνες.
Αν προκύπτουν ευθύνες!!! Τη δολοφονία εκ προθέσεως την ξέρει ο εισαγγελέας? Την πιθανότητα οι μπάτσοι να άφησαν να πεθάνει ένας άνθρωπος για να στηρίξουν την άποψη πως... φοβούνται θα τη σκεφτεί ο εισαγγελέας? Φοβούνται στα Εξάρχεια, εννοείται -- στην Πετρούπολη, όπου βγαίνουν οι ταυτότητες στους νονούς της νύχτας, δε φοβούνται καθόλου. Στην ανάγκη, όλο και κανα πακετάκι παίρνουν κάτω από το τραπέζι για να ξεχνάν τους φόβους τους.
Ορίστε, λοιπόν, ησυχία, τάξη και ασφάλεια. Ορίστε μπάτσοι που φοβούνται όταν δεν διαφθείρονται. Ας καθήσουμε στον καναπέ να παρακολουθήσουμε το κράτος να δολοφονεί αυτόν που ζήτησε από σας κι από μένα την ελπίδα. Ας πληρώσουμε μπάτσους για να φοβούνται, ας σκύψουμε το κεφάλι για να λαδώνονται, ας καθήσουμε μπρος στην τηλεόραση να δούμε τους συνδικαλιστές τους να μας παρουσιάζουν το έργο ‘η αθώα περιστερά μπάτσος‘, ας ρευτούμε όσα rear τσικνήσαμε, μπας και θυμηθούμε τη γεύση του αίματος επιτέλους.
Τη γεύση του αίματος, την αγωνία, την ελπίδα που ποτέ δεν του δόθηκε πέντε ώρες και πάντα.
Ντρέπομαι. Το αίμα του αθώου: Στα κεφάλια μας και στα κεφάλια των παιδιών μας. Ντρέπομαι τους ανθρωπους που θα αντικρύσω αύριο στην πορεία. Ντρέπομαι τους αδελφούς μου.
Την ευχή του Μάρτυρα, του τελευτήσαντα στο πεζοδρόμιο των Εξαρχείων, να έχουμε.
Αν πίστευα ότι η κρατική μηχανή κυβερνάται από ανθρώπους, μπορεί να περίμενα την παραίτηση του Βύρωνα Πολύδωρα, του αρχηγού της αστυνομίας κι άλλων πεντεξι. Αλλά ξέχασα Περιμένουν να δουν αν προκύπτουν ευθύνες...
Δια χειρός Μιραντολίνας | 12:33 μ.μ.
18 σχόλια. Εσείς τι λέτε;
......
Τι ναπροσθεσει κανείς;
Μήπως ξέρουμε τι ώρα έγινε η πρώτη κλήση; Βασικά αν ήταν μέρα ή νύχτα.
Και η πραγματική απορία μου, γιατί αφενός ο άγνωστος και αφετερου ο τηλεφωνητής του 100 δεν απευθύνθηκαν στο εκαβ.
Τι να τους κάνεις τους εισαγγελείς και τις αποφάσεις... αφού το αποτέλεσμα ήταν ένας άνθρωπος που ξεψύχησε... και καμία απόφαση δεν φέρνει πίσω μια ζωή.. αυτο έχει σημασία και πάντα θα έχει - η πρόληψη...
κι όπως λέει και το λαϊκό χιλιοτραγουδισμένο άσμα :
morning bell * morning bell * had a null encounter * release me * release me * you can keep the furniture * a bump on the head * howling down the chimney * release me *please me * please * release me * * release me *please me * where did you park the car? * where did you park the car? * clothes are all alone with the furniture * well i might as well * might as well * sleepy jack the fire drill * running around, around, around * cut the kids in half * cut the kids in half * cut the kids in half * and everything starts to bleed * and everybody lies to me * and everybody talks to me * when i am walking * walking walking walking walking * everybody lies to polls * and everybody starts to tease * so tell your boy you'll never believe * and tell your boy you don't believe * now tell your cousin * walking walking walking walking walking walking * everybody lies to polls * and everybody starts to tell * everyone wants to be there * everyone wants to be the same * walking walking walking walking walking walking *
Φρίκη και κατάντια σε κάθε περίπτωση. Αν όμως όντως ήταν επί πέντε ώρες σωριασμένος και αιμόφυρτος σε κεντρικό δρόμο των Εξαρχείων, η φρίκη και η κατάντια δεν πάει μόνο για τους αστυνομικούς αλλά για όλους μας, για όλους μας που προσπερνάμε τα ξαπλωμένα ερείπια σαν να μην τρέχει τίποτα.
Με τον oldboy
Τελικά πρέπει εκεί στην αστυνομία να προσλάβουν σεκιουριτάδες, ή και μπράβους-ξέρουν άλλως τε αυτοί- για να τους προστατεύουν, γιατί μια αστυνομία τρομοκρατημένη και δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις προσδοκίες της κοινωνίας.
Πάντως είναι όπως τα λέει ο Old boy.Δυο βήματα απ' την πλατεία είναι και το αστυνομικό τμήμα, και μια ιδιωτική μεγάλη κλινική.Δεν βρέθηκε πέντε ώρες ένας από τους αλτερνατίβ ή και τους νοικοκυραίους εκεί γύρω να πάει αυτοπροσώπως να ζητήσει βοήθεια?
Έχει πιο πολύ γούστο φαίνεται να γραφτεί ένα κατεβατό για τους μπάτσους απ''οτι για τους παρεπιδημούντες την πλατεία, που όλους τους γης τους κολασμένους τους έχουν αδέρφια, αλλά άφησαν τον άνθρωπο 5 ώρες να πεθαίνει. Η αυτόνομη δημοκρατία των Εξαρχείων δεν μπορεί να πάει έναν άνθρωπο στο νοσοκομείο, χρειάζεται την κρατική συνδρομή; Και από που κι ως που η κλήση έγινε στην αστυνομία, και όχι στο ΕΚΑΒ?
Σε μια κοινωνία γουρουνιών, μας πειράζει μόνο το ένστολο γουρούνι, κι όχι το γουρούνι που είμαστε. Υποκριτές.
Μιας και είμαι πιο ψύχραιμη τώρα, ας πω τη γνώμη μου:
Νομίζω, ότι τα τρία τηλεφωνήματα στην αστυνομία δείχνουν ότι υπάρχουν ακόμη κάποιοι άνθρωποι. Αρχές όμως δεν υπάρχουν ολωσδιόλου. Υπάρχουν μόνο δημόσιοι υπάλληλοι που παίρνουν το μισθουλάκο τους για να κάθονται. Και, ναι μεν είναι τραγικό που δεν υπήρξε παρέμβαση από τον κόσμο, αλλά εδώ μπορείς να βρεις εξήγηση (θα πω παρακατω). Για τη στάση των ένστολων τρομοκρατημένων δεν υπάρχει καμμία εξήγηση και κανένα άλλοθι. Υπάρχουν όμως πιθανότητες να έγινε επίτηδες ότι έγινε.
Τώρα, κι εγώ στην αστυνομία θα έπαιρνα τηλέφωνο, ομολογώ. Πρώτον γιατί αυτό είναι το πρώτο τηλέφωνο που μου έρχεται στο νου (100) και δεύτερον διότι θα μπορούσε να είναι έγκλημα. Επίσης, έχω πια εμπεδώσει, ως φίλη των αστυνομικών ταινιών, ότι δεν αγγίζεις άνθρωπο τραυματισμένο. Περιμένεις τους νοσοκόμους.
Τέλος, δεν γνωρίζω που ακριβώς ήταν πεσμένος ο συγχωρεμένος - σε κεντρικό ή σε κάποιο όχι τόσο ορατό σημείο.
Όπως και να το κάνεις, έχετε δίκαιο, βέβαια, στα περί αδιαφορίας - τουλάχιστον κάποιος θα έπρεπε να είναι δίπλα στον άνθρωπο, βεβαίως. Ακόμη κι έτσι όμως, εμείς, ως κοινωνία, κοιτάμε (και εδώ, στο ποστ αυτό) τα χάλια μας και μας κρίνουμε. Η εξουσία και τα σκυλιά της, όμως, δεν δείχνουν τάση για αυτοκριτική - δεν ίδρωσε καν το αυτί τους.
Τώρα, κι εγώ στην αστυνομία θα έπαιρνα τηλέφωνο, ομολογώ. Πρώτον γιατί αυτό είναι το πρώτο τηλέφωνο που μου έρχεται στο νου (100) και δεύτερον διότι θα μπορούσε να είναι έγκλημα.
Δεν ξέρω κατά πόσο το 100 είναι τόσο ευκολομνημόνευτο νούμερο. Θυμάμαι μια περίπτωση με μια σύζυγο δικηγόρου που το έψαχνε...
Επίσης το σημαντικότερο είναι να σωθεί ο άνθρωπος (= ΕΚΑΒ) παρά να λυθεί το έγκλημα.
Το τηλέφωνο του ΕΚΑΒ είναι 166, όχι και τόσο δύσκολο άλλωστε.
Αλλά το περίεργο είναι που δεν κάθησε κανένας μαζί με τον τραυματία, να πάει κάποιος να φωνάζει προσωπικώς γιατρούς ή μπάτσους, κλπ. Δεν νομίζω ότι κάτι τέτοιο θα συνέβαινε αν ήταν πεσμένος εν μέση οδώ, οπότε υποθέτω πως ήταν σε κάποια απόμερη γωνία, πίσω από σκάλα κλπ, και οι 2-3 που τον είδαν θεώρησαν ότι τηλεφωνώντας έκαναν το καθήκον τους.
Αυτό που έχω εγώ βιώσει τα τελευταία 23 χρόνια που κυκλοφορώ στα Εξάρχεια (όχι, δεν είμαι αναρχική ούτε ανήκω σε καμμιά αυτόνομη δημοκρατία, απλά έτυχε να έχω πολύ στενούς φίλους που μένουν ή δουλεύουν στην περιοχή, να πηγαίνω εκεί φροντιστήρια στα νιάτα μου κλπ κλπ), είναι ότι οι κάθε είδους αρχές αργούν να εμφανιστούν σε όποιο πρόβλημα δημιουργείται.
Πριν 2 χρόνια κόντεψε μια πολυκατοικία να καεί ζωντανή, γιατί η πυροσβεστική φοβόταν να πλησιάσει. Στην Καλλιδρομίου χαμηλά, μπορούσε άνετα να μπει από την Σπ.Τρικούπη, δυο βήματα ήταν και είμασταν μαζεμένοι πάνω από 200 άνθρωποι, αγανακτισμένοι και φοβισμένοι κάτοικοι. Είχαν πετάξει αναρχικοί μια μολότωφ σε ένα περιπολικό, αυτό έπιασε φωτιά, η οποία εξαπλώθηκε στον κάδο, στο δένδρο, στον πρώτο όροφο της πολυκατοικίας που για κακή τύχη των ενοίκων, μπροστά της σταμάτησε το εγκαταληφθέν από τους αστυνομικούς περιπολικό.
Επί 2 ώρες η πυροσβεστική φοβόταν να έρθει. Είχαμε όλοι τηλεφωνήσει από αστυνομία μέχρι κανάλια. Και; Τρίχες...
ΥΓ. Στο σημείο που έγινε το περιστατικό παρκάραμε συνήθως τότε, αλλά εκείνη την ημέρα για καλή μας τύχη δεν είχαμε βρει θέση. Οι άλλοι δεν ήταν τόσο τυχεροί.
Θλιβερό το να πεθαίνει κάποιος έτσι, έχετε δίκιο. Η γυναίκα μου είναι αστυφύλακας και δεν ξέρω τι θα έκανε αν ήταν εκεί. Ίσως φοβόταν και αυτή, αλλά πάλι εγώ προτιμώ να φοβάται και να γυρίζει σώα στο σπίτι. Κάποιος πέθανε τώρα και είναι άσχημο, σκεφτήτε όμως και την ανθρώπινη πλευρά των μπάτσων (μερικοί έχουν) και μη βιάζεστε να ειρωνευτείτε το φόβο τους
Ανώνυμε, από τη στιγμή που η ίδια η γυναίκα σας δηλώνει ακατάλληλη, καλό θα ήταν έτσι κι αλλοιώς να έρθει μόνιμα σπίτι σας μέχρι να βρει άλλη δουλειά. Αφού δεν τη σηκώνει, ας μη το κάνει. Διότι, ξέρετε, πληρώνεται για κάτι συγκεκριμένο, όχι γιατί της πάει η στολή. Ανθρώπινη πλευρά των μπάτσων είναι να σταθούν δίπλα σ αυτό τον άνθρωπο. Απάνθρωπη και κτηνώδης πλευρά είναι αυτή που περιγράφετε - αυτή που κοιτάει την πάρτη της εις βάρος του ελληνικού δημοσίου.
Θα συμφωνήσω με το παραπάνω σχόλιο της Μιραντολίνα. Προφανώς είναι μία από τους πολλούς που διαλέγουν ένα σίγουρο επάγγελμα σαν αυτό του αστυνομικού χωρίς όμως να αντιλαμβάνονται τις συνέπειες που μπορεί να έχει το λάθος( ηθελημένο η μη) τους στην κοινωνία
Από που ακριβώς βγάλατε το συμπέρασμα ότι η γυναίκα μου δηλώνει ακατάλληλη; Διαβάστε πάλι το σχόλιό μου. Είπα ότι δεν ξέρω τι θα έκανε και ότι εγώ προτιμώ να φοβάται προκειμένου να είναι ασφαλής. Αν θέλετε, πείτε ότι εγώ είμαι ακατάλληλος για σύζυγος αστυνομικού. Όπως και να ΄χει, το σχόλιο μου μάλλον δεν ήταν σχετικό με το θέμα του post. Το ότι κάποιος πέθανε αβοήθητος είναι ανατριχιαστικό, απάνθρωπο και πότε δεν θα το δικαιολογούσα. Αναφερόμουν στο αν οι μπάτσοι έχουν δικαίωμα να φοβούνται. Πιστεύω ότι έχουν. Ο καθένας μεμονωμένα σαν άνθρωπος. Σε όλες τις περιπτώσεις που τους καλεί το καθήκον έχουν το δικαίωμα να φοβούνται. Όπως θα φοβόμασταν όλοι στη θέση τους. Όπως έχουν οικογένειες και παιδιά. Όσο για το ότι πληρώνεται με τα λεφτά του Δημοσίου... 800 ευρώ βασικός για να σου ανοίξουν το κεφάλι ή να σε κάψουν με μολότωφ; Όσο για τον άνθρωπο που χάθηκε, κρίμα. Το σχόλιο μου δεν είχε σκοπό να δικαιολογήσει κανένα. Όποιος κι αν ήταν εκεί (αστυνομικός ή πολίτης) όφειλε να τον βοηθήσει, αλλά μην το βλέπουμε σαν μια ακόμη ευκαιρία για να τα βάλουμε με τους μπάτσους.
"Σε μια κοινωνία γουρουνιών, μας πειράζει μόνο το ένστολο γουρούνι, κι όχι το γουρούνι που είμαστε" Συμφωνώ με τον άλλο ανώνυμο.
Για τον φίλο raslowbap: Το συγκεριμένο επάγγελμα δεν το διάλεξε. Έτυχε να περάσει με πανελλήνιες (δεν ήταν καν πρώτη επιλογή). Το κράτησε όμως για την σιγουριά που είπατε. Σιγουριά ώς προς το μισθό και κάποια δικαιώματα που ως γυναίκα δεν θα τα είχε στον ιδιωτικό τομέα (γιατί άραγε;) Τώρα όμως τι πρέπει να γίνει; Να της απαγορεύσουμε να κάνει οικογένεια επειδή έγινε αστυνομικός; Μήπως να μη δέχονται γυναίκες στην αστυνομία; Και οι άντρες αστυνομικοί όμως έχουν οικογένειες. Δεν μπορεί να ζητάμε από κάποιους ανθρώπους να μην έχουν ένστικτο αυτοσυντήρησης και να μην σκέφτονται τις οικογένειες τους όταν βρίσκονται σε κίνδυνο. Το ότι κάνουν ένα συγκεκριμένο επάγγελμα δεν λέει τίποτα. Και ο πυροσβέστης φοβάται μην καεί. Όσο για τις συνέπειες που έχει η επιλογή της για την κοινωνία, θα σου πω ότι οι επιλογές της κοινωνίας (βλέπε τα εργασιακά πιο πάνω) έχουν σαν συνέπεια αυτού του είδους τις επιλογές. Μήπως όλοι δεν θέλουν να γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι; Μόνο όσοι γίνονται αστυνομικοί επιφέρουν συνέπειες στην κοινωνία;
Ανώνυμε, ας αρχίσω ανάποδα:
πρώτον, δε θέλουν όλοι να γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι. Ειδικά του είδους που περιγράφεις: δηλαδή κοινωνικά παράσιτα, που για άγνωστο λόγο οφείλουμε να πληρώνουμε όλοι οι υπόλοιποι.
Αν δεν το έχεις συνειδητοποιήσει, έτσι περιγράφεις τη σύζυγό σου. Ως παράσιτο με σταθερό μισθό, που δεν οφείλει να κάνει αυτό για το οποίο πληρώνεται διότι δεν το πληρώνεται αρκετά (ξαναλέω: ας βγει έξω να δει πως είναι οι δουλειές και να βγαλει και περισσότερα - μόνο που αυτά θα πρέπει να τα δουλέψει..). Και έχει και περισσότερα δικαιώματα από τον ιδιωτικό τομέα (;) ακριβώς για να κάθεται - μπράβο βρε! περνάμε σε μια σχολούλα και το δέσαμε το γάιδαρό μας. μετά καααθόμαστε (αλα Σταυρίδης αυτό) και μας πληρώνει ο έλλην φορολογούμενος για να καααθόμαστε.
Πράγματι θα ήταν καταπληκτικό αν οι πυροσβέστες αρχίσουν να αρνούνται να πάνε να σβήσουν τις φωτιές γιατί .. φοβούνται. Ως τώρα όμως, οι μόνοι που δηλώνουν ότι φοβούνται είναι οι μπάτσοι. Και ο φόβος τους σκοτώνει. Διότι αν οι περαστικοί αρκέστηκαν σε ένα τηλέφωνο (που μπορεί να είναι λίγο αλλά είναι κάτι) οι μπάτσοι αρκέστηκαν να αγνοήσουν τις εκκλήσεις για βοήθεια και να προτιμήσουν το τάβλι στο καφενείο και το κωλοβάρεμα στο γραφείο. Το ότι οι περαστικοί δεν πληρώνονται, δε χρειάζεται φυσικά να το αναφέρω.
Γενικώς, και με το συμπάθειο, τα έχεις παρα πολύ μπλεγμένα. Όπως κι όσοι μπερδεύουν το επ αμοιβή επαγγελματικό καθήκον του μπάτσου με την ηθική ευθύνη του πολίτη.
"Ως τώρα όμως, οι μόνοι που δηλώνουν ότι φοβούνται είναι οι μπάτσοι. Και ο φόβος τους σκοτώνει".
Πχ. όταν πυροβολούν κάποιον για προληπτικούς λόγους, επειδή εφοβούντο μήπως τους επιτεθεί πισώπλατα.
Πάντως το "κάααθεσαι" είναι του Φωτόπουλου, όχι του Σταυρίδη.
Την καλή σου την κουβέντα
πίσω στην κουζίνα...