Για τα θύματα της αλβανικής τραγωδίας

Τα νοσοκομεία Ιπποκράτειο και Παπαγεωργίου της Θεσσαλονίκης φιλοξενούν πέντε από τα θύματα της τραγωδίας στην Αλβανία - ανάμεσά τους ένα παιδάκι τριών ετών. Αν και, Δόξα τω Θεώ, οι έλληνες γιατροί έχουν ρίξει όλο τους το βάρος στη θεραπεία και νοσηλεία των ασθενών, η ταχύτητα με την οποία εξελίχθησαν όλα δεν επέτρεψε να φροντίσουμε το ίδιο τους συνοδούς τους.

Από την αλβανική κοινότητα της Θεσσαλονίκης μαθαίνω ότι οι συνοδοί δεν έχουν να καλύψουν τα καθημερινά τους έξοδα, να πληρώσουν τα τηλέφωνα προς παρηγορίαν στην Αλβανία κλπ Ο αδελφός Γίγας και η Παναγιωτα Κούβαρη, αποφάσισαν γι΄αυτό να προσφέρουν προς πώληση το πρωτότυπο έργο τους, τον Σκεντέρμπεη, έναντι 5.000 ευρώ, τα οποία και θα διατεθούν για να έξοδα των συνοδών και συγγενών, το διάστημα που θα βρίσκονται εδώ.

Ως τώρα ποτέ δεν είχαν θελήσει να πουλήσουν κανένα από τα πρωτότυπα. Και δε νομιζω ότι, μέχρι να ολοκληρωθεί η σειρά, θα πουλήσουν άλλο. Μακάρι να βρεθεί ο φιλότεχνος, ανθρωπιστής και κιμπάρης.

Menna Elfyn

Εδώ, ένα ποστ που θα ταίριαζε και στο παλιό μου σπίτι, αφού επέστρεψα αναζητώντας τον ουαλλό μου μάγο (πιο κάτω δες, εκεί που λέει "Τζον Κέηλ"), έτσι κι αλλοιώς. Ουφ, ευκαιρία να ξαραχνιάσω κιόλας!

"Με την Ακρόπολη ως Ορίζοντα"

Φρέσκο τρατάρισμα στο καινούριο σπίτι, μια παλιά ιστορία και παντοτεινό μεράκι. Κοπιάστε!

Μεταφοραί Εκδρομαι η Λοκάντα

Μου παραπονέθηκαν οι φίλοι ότι "τα είχα ψιλοπαρατήσει". Δεν ήταν έτσι. Απλώς είχα μπει σε περιπέτειες, ανανεώσεις και τα συννεφή και ήθελα να χτίσω το καινούριο μου σπίτι και να σας καλέσω, όταν όλα θα είναι έτοιμα, να το γιορτάσουμε. Και ήρθε η ώρα! Έτσι λοιπόν:

Κυρίες, κύριοι και αγαπημένα μου παιδιά,
η Λοκαντιέρα εγκαταλείπει το μπλογκσποτ,μετακομίζει μονίμως εδώ ,
στο δικό της home sweet home,
και ανοίγει τη φωτισμένη γιορτινή αίθουσα
με αυτό που ξαναβρήκε αν και ποτέ δεν έχασε και
τη συνέντευξη του Μπαντούκ
η οποία ξεκίνησε με ερωτηματικά Χριστούγεννα του 2006,
μπήκε σε τροχιά απαντήσεων το Πάσχα του 2007
και δημοσιεύεται στην ολοκαίνουρια Λοκάντα Οκτώβριο μήνα.

Αντε και στον James Bond το Νόμπελ βρε!

εκεί να δεις πόσα έχει κάνει για να σωθεί η ανθρωπότης, και μαλιστα ειδικώς σε τ α ι ν ί ε ς! όχι τη μία ταινιούλα του Αλ Γκορ - είκοσι και βάλε! όχι παίζουμε!

Βρε τι βρίσκει κανείς...

«Στο χωριό μου λένε, ότι τα κοράκια φωνάζουν και κράζουν επειδή περιμένουν τα πρόβατα και τα γελάδια να ψοφήσουν».
Μακαριστός Σεραφείμ
προφητικώς ομιλών στον καμερολάγνο, υπερφιλόδοξο, αμετροεπή, χυδαίο Ζακύνθου.

Αχ ρε στόμα του κοράκου... που σε "παρεξήγησαν"...

Ay, Che Camino

"Patria o Muerte es mi Destino"

Γεννήθηκε σε ένα μέρος που το λένε κομποσκοίνι. Ροζάριο, Αρχεντίνα. Το ασθενικό αγόρι ήρωας και καλογέρι της επανάστασης. Γεννήθηκε Ιούνιο, το 28.

Κάποτε έγραψε ένα βιβλίο, το πρώτο του, που το λέγανε El socialismo y el hombre - κανένα χωρίς το άλλο, μη γεννήσει πάλι ο ύπνος τέρατα.

Δουλειά του ήτανε να ομορφαίνει τον κόσμο, που η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο.

Τον βρήκανε οι αμερικάνοι, με κείνα τα φοβερά τους μηχανάκια, τους δορυφόρους. Έναν που δήθεν τάχαμου ήτανε για τις φωτιές. Τις φωτιές που ανάβανε στα δάση ο Τσε κι οι σύντροφοί του. Τους εντοπίσανε 8 Οκτωβρίου 1967 στα δάση της Βολιβίας. Ουκ ολίγων κομμουνιστικών κομμάτων βοηθούντων - φοβούνταν το πρότυπο του ασθενικού αγοριού ήρωα, τρέμαν το σπορέα που βγήκε του σπείραι τον σπόρον αυτού. Τον σκότωσαν άνανδρα και θλιβερά. Ήταν τόσο όμορφος νεκρός όσο και ζων.

Ο αδελφός μας και ο πατέρας μας, ο Διοικητής μας Τσε.

Παρουσιάζω.

Το έργο από εδώ και ευχαριστώ διπλά: που το δανείστηκα και που έτσι όμορφος είναι στ' αλήθεια και στην καρδιά μου και έτσι όμορφο τον φτιάξατε