12.10.06

Η «πάσχουσα μητέρα» απαντά

Έχω τρεις μέρες που κοιτάω και κοιτάω το κείμενο του Θας. Προσπαθώ να απαντήσω αλλά άκρη δε βρίσκω. Δεν είμαι και γνωμοδότης να μ αρέσουν τα σεντόνια, δεν έχω και χρόνο τελευταία, είναι και το κείμενο διάτρητο – όμορφα γραμμένο, όπως πάντα, αλλά πολιτικά διάτρητο. Άσε που αναφέρεται και σε εποχές που δεν έζησα το σχολείο – το 50 και το 60 πήγαινε σχολείο η μαμά μου… - κι η εικόνα που έχω είναι τελείως διαφορετική από αυτή που δίδεται στο κείμενο του Θας, καθώς η μαμά, στην μακρινή, επαρχιακή Θεσπρωτία, είχε δασκάλα γαλλικών και δάσκαλο του πιάνου. Δηλαδή, η μαμά ξέρει ότι η φράση

Η σημερινή σχολική πραγματικότητα
(εκπαιδευτικοί, μαθητές, προγράμματα)
πόρρω απέχει από εκείνη των δεκαετιών
του ’50 ή του ’60, τις εποχές δηλαδή που
το σχολείο ήταν σχεδόν αποκλειστικός
φορέας της γνώσης.

είναι λάθος. Ξέρει ότι και τότε και τώρα η παιδεία ήταν ταξική, κι αυτό σημαίνει ότι το δημόσιο σχολείο παραμένει αποκλειστικός φορέας της γνώσης για τα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα. Η υποβάθμιση του δημόσιου σχολείου είναι όπλο στα χέρια της άρχουσας τάξης. Όπως κι η κατάργηση σειράς «άχρηστων» - κατά το υπουργείο- μαθημάτων, όπως τα ελληνικά, στα Τεχνικά λύκεια. Η προσπάθεια για τη μετατροπή των ανθρώπων της εργατικής τάξης σε μηχανές αμόρφωτες, που δεν έχουν καν τη δυνατότητα να αναγνώσουν κείμενα με λεξιλόγιο άνω των 500 λέξεων, όπως στις Αγγλίες, έχει περάσει, όμως, απαρατήρητη…

Τεσπα. Τα περί σχολείου φτωχού συγγενούς δείχνουν ανικανότητα να συλλάβει κανείς πλήρη την ευρεία εικόνα της ελληνικής κοινωνίας. Από κει κι ύστερα, φυσικά όσα γράφει ο Θας, αφορούν μιαν απολίτικη και περιορισμένη, σαφώς προνομιακή, θέαση του κόσμου. Ούτε το χρόνο έχω ούτε την υπομονή να απαντήσω σε όλα. Επιλέγω λοιπόν μόνο τρία σημεία που βγάζουν μάτι. Κι ελπίζω να ανοίξω λίγο τον ορίζοντα.

Με την απίστευτη πολυγλωσσία των
νέων μαθητών που ήρθαν στη χώρα
(μετράμε: τη μητρική τους γλώσσα, τη
γλώσσα υποδοχής τους, την αρχαία
γλώσσα της υποδοχής, την επικρατούσα
ξένη και τη δευτερεύουσα ξένη)
κανένας δάσκαλος ή μαθητής δεν
εξίσταται-κραυγάζει όταν ο ημιμαθής
στη γενική γίνεται του ημιμαθή (έτσι
κι αλλιώς, σου λέει, ημιμαθής
παραμένει).

Δηλαδή η μόνη ισότητα που βλέπεις (εσύ, ο μορφωμένος) είναι προς τα κάτω; Ύστερα, πως δέχεσαι για τους μετανάστες την ανάγκη να μάθουν ..επικρατούσα και δευτερεύουσα ξένη γλώσσα, αλλά όχι να μάθουν καλά την γλώσσα της χώρας υποδοχής; Έχεις συναίσθηση της σημασίας που έχει η καλή χρήση της γλώσσας της χώρας υποδοχής για την ένταξή τους; Επειδή συγχρωτίζομαι με μετανάστες καθημερινώς, μπορώ να σε διαβεβαιώσω ότι μεγαλύτερο λάθος από την υποβάθμιση της γνώσης της ελληνικής στα σχολεία τους δεν μπορεί να υπάρξει. Οι μετανάστες με τα κουτσοελληνικά είναι αυτοί που βολεύουν όσους τους θέλουν για το γιαπί και τα σιντί, κι όχι για όποιον τους θέλει ενσωματωμένους σε μια κοινωνία ίσων ευκαιριών. Η έμμεση παρουσίαση, δε, των μεταναστών ως αιτίας για την υποβάθμιση των σχολείων, κατανοώ ότι έγινε άθελα, αλλά επειδή αποτελεί φρικτό και ύποπτο στερεότυπο θέλει προσοχή.

Ακόμη: αν, Θας, είχες επαφή με τις νεώτερες παιδαγωγικές μελέτες για τη γλώσσα δε θα έγραφες:

Οι γλώσσες πιέζονται προς την
απλοποίηση γιατί η γνώση διευρύνεται
και ο εγκέφαλος, που μένει ίδιος
χειμώνα-καλοκαίρι, πρέπει να αντέξει
τη συσσώρευση της πληροφορίας.

Διότι, είναι αποδεδειγμένο ότι η γλωσσομάθεια βοηθά την ανάπτυξη του εγκεφάλου, στην κατανόηση κι άλλων γλωσσών αλλά και της άλγεβρας, ακόμη και στην αποφυγή της αλτσχάιμερ. Επίσης, βοηθά στην καταπολέμηση του ρατσισμού, η οποία δε γίνεται με ένα μάθημα στα σχολικά βιβλία, αλλά με την επαφή με τις νέες υπό διαμόρφωση κοινωνικές ομάδες και την ενσωμάτωσή τους. Να συζητήσουμε το ρόλο της ελληνικής γλώσσας σε αυτό;

Η άποψη ότι «το Πασόκ διέλυσε την παιδεία» (ή και το αντίστοιχο «η ΝΔ
διέλυσε την παιδεία») προϋποθέτει έναν κόσμο στερεωμένων, ακίνητων και
αιώνιων αξιών πάνω στον οποίο μια παράταξη επενέβη καταστροφικά.

Έπρεπε να προβλέψω ότι άφηνα έδαφος σε λαϊκισμούς και να γράψω ότι το ΠαΣοΚ διέλυσε το δημόσιο σχολείο. Και να φέρω σαν παράδειγμα το Βαρβάκειο. Το θυμάσαι; Η πορεία του Βαρβακείου, ενός σχολείου που ως πριν είκοσι χρόνια έβγαζε τον αφρό των ελλήνων επιστημόνων (το ένα τρίτο εξ όσων ελλήνων αρρένων κατέχουν πανεπιστημιακές εδρες στα σημαντικότερα πανεπιστημιακά ιδρύματα των ΗΠΑ είναι βαρβακειόπαιδες) και σήμερα είναι ανύπαρκτο, εξαφανισμένο. Ένα δημόσιο σχολείο ζηλευτού ονόματος, που έβαζε τα γυαλιά σε όλα τα ιδιωτικά. Μπορείς να μου υποδείξεις σήμερα έστω ένα (1) δημόσιο σχολείο με ανάλογο όνομα ή ανάλογες δυνατότητες; Κι εγώ θα σου υποδείξω δέκα μεταξύ των ιδιωτικών ή ΝΠΔΔ που δεν έχασαν την αίγλη τους. Θες, επίσης, να δούμε τι σήμαιναν για τα υπόλοιπα σχολεία τα ίδια χάλια που οδήγησαν το Βαρβάκειο στην ευτέλεια;

Από δω και πέρα, επέτρεψέ μου να μην απαντήσω σε

μπαναλαρίες περί του κόσμου που αλλάζει συνεχώς,

αυθαίρετα συμπεράσματα περί επιθυμιών τα πράγματα να μείνουν αναλλοίωτα,

περί της διαφαινόμενης άποψής σου ότι το (εκάστοτε) αύριο είναι μονόδρομος, οι ιστορικές επιλογές είναι μονόδρομοι,

να μην αναλωθώ
στους στενούς ορίζοντες των «ρητορικών» ερωτημάτων περί διάλυσης,

στα περί «τρυφερών χωροφυλάκων» (!!!),

στην άποψή σου ότι επειδή μια δουλειά είναι «στρεσογόνα» περνά στο απυρόβλητο ο εκάστοτε μέτριος ή κακός επαγγελματίας (Βάσει της λογικής σου πρέπει να θεωρήσω ότι κακαουνάκηδες, τράγκες, τατιάνες, λιάγκες κι ευαγγελάτοι δικαιολογούνται απολύτως λόγω του στρεςς της δουλειάς τους;) ,

στην εμφάνιση του ρόλου του εκπαιδευτικού ως μιας διαδικασίας συνεχούς παραίτησης

στην παρουσίαση των γονέων ως τύπων που κάνουν παιδιά για να τα «ξεφορτώνουν στα σχολεία» και που πιστεύουν ότι «όσα δεν κατάφεραν εκείνοι στο σπίτι θα το καταφέρει ο δάσκαλος ή ο καθηγητής» (!!! – ας επιτρεπόταν η κατ οίκον διδασκαλία στην Ελλάδα και τότε θα έβλεπες τι θα γινόταν) κλπ κλπ

Με λίγα λόγια, σε ένα θυμικό ποστ απάντησες με ένα απολίτικο, κι εκάστοτε επικίνδυνο, αχταρμά, αγαπητέ Θας. Καταλαβαίνω γιατί ένοιωσες την ανάγκη να το κάνεις μετά την αναδημοσίευση του ποστ στην "Ελευθεροτυπία", αλλά δεν κατανοώ γιατί επέλεξες αυτό τον τρόπο.

15 σχόλια. Εσείς τι λέτε;

Anonymous Ανώνυμος έφα...

Πείτε τα χρυσόστομη. Δε θα μπορούσα να σκεφτώ καλύτερη απάντηση.

10/12/2006 03:14:00 μ.μ.  
Blogger Unknown έφα...

Η αλήθεια είναι ότι όλες οι πολιτικές παρατάξεις διέλυσαν την παιδεία, γιατί ήταν ένα πρόσφορο έδαφος για ψηφοθηρία.
Η αλήθεια είναι επίσης ότι υπάρχουν γονείς που δεν διαθέτουν χρόνο για τα παιδιά τους και είναι εντελώς ανεύθυνοι ως γονείς, όπως και ως άνθρωποι (οι κλασικοί ότι φάμε, ότι πιούμε κι ότι αρπάξει ο .... μας).
Η αλήθεια είναι πως η ισότητα πρέπει να είναι προς τα πάνω.
Η αλήθεια είναι πως πρέπει να υπάρχει σεβασμός προς τους ανθρώπους, την εργασία τους, την υπόσταση και την ζωή τους.
Η αλήθεια είναι πως το καθεστώς δημιουργίας γρήγορων εργαζομένων, χωρίς πνευματικούς ορίζοντες υποβαθμίζει την κοινωνία.
Η αλήθεια είναι πως ο εγκέφαλος χρειάζεται τριβή και ανάπτυξη, για να επέρθει οποιαδήποτε ανάπτυξη στην κοινωνία.

Η αλήθεια όμως είναι ότι πάμε κατά διαόλου. Γιατί όμως άραγε;

10/12/2006 03:22:00 μ.μ.  
Blogger thas έφα...

Έχουμε άραγε αποφασίσει εμείς εδώ οι σούπερ μπλόγκερς ότι δεν πρόκειται να διαφωνήσουμε εις τον αιώνα, γιατί κάθε διαφωνία θα είναι αιτία πολέμου; Η επιλογή μου να γράψω ένα παράλληλο κείμενο (το έχω ξανακάνει, θυμάσαι) χωρίς κανέναν χαρακτηρισμό για τις απόψεις σου, πώς κρίθηκε με τόση αυστηρότητα και με τόσους χαρακτηρισμούς από τη μεριά σου; Βγήκαμε μήπως στις τηλεοράσεις βρε Μιραντό να καταγγείλουμε τον ύποπτο ρόλο αλλήλων στο μεγάλο παιχνίδι της εκπαίδευσης; Μας χωρίζουν συμφέροντα, κανάλια, συμβόλαια πέρα από τις προσωπικές μας απόψεις που στο κάτω κάτω ανήκουν σε συνήθεις συσπειρώσεις γύρω από ζητήματα ιδεολογίας και γλώσσας; Το να πούμε από τα τρομερά μας μπλογκ δυο κουβέντες για θέματα που μας καίνε πρέπει να γίνει σ’ αυτόν σ' αυτόν τον τόνο;

Υπάρχει στο ποστ μου έστω και ένα απαξιωτικό σχόλιο για το πρόσωπό σου ή το ύφος σου ή τις απόψεις σου; Δεν σπεύδω να διευκρινίσω εξαρχής ότι μιλάς από τη θέση της μάνας (ή της πρώην μαθήτριας )- το «θυμικό» στοιχείο του κειμένου σου που λες κι εσύ- οπότε το ποστ σου έχει τη δική του αξία σαν προσωπική μαρτυρία;

Διάβασα τις σκέψεις σου και μου γεννήθηκαν δεκάδες άλλες- καλές, κακές, επικίνδυνες, απολιτίκ, γουατέβερ, γιατί εκτός από μπλόγκερ-παπαρολόγος κάνω κι αυτή τη δουλειά κάθε μέρα. Και τα ζω (με τον τρόπο μου φυσικά, δεν ισχυρίζομαι ότι έχω πλεονέκτημα απαραίτητα) με κιμωλίες και σφουγγάρια και αδιέξοδα. Και το λέω για να μου αναγνωρίσεις τουλάχιστον το αυθόρμητο της αντίδρασης αντί αυτών των στενάχωρων περί Ελευθεροτυπίας που με προσέβαλαν. Ότι δηλαδή τι; Πώς το σκέφτηκες; Και ποιον κακό ή περίεργο τρόπο διάλεξα; Δεν τριγυρίζω (-ουμε) γύρω από το ίδιο θέμα τόσες μέρες, με ποστ και σχόλια για το εκπαιδευτικό; Δεν εκφράζουμε διαρκώς ενστάσεις, αντιρρήσεις, απόψεις και κρίσεις; Έκανα εγώ κάτι άλλο;

Σε ενιαία αφήγηση, μίλησα για τον τρόπο που αντιλαμβάνομαι τα πράγματα. Στο Περιγλώσσιο, στον Σραόσα, στον Τύπο, στα πανεπιστήμια, υπάρχει εξαντλητική συζήτηση και καθημερινός βασανισμός όσων σχετίζονται με την "τρομοκρατία" του Τζάρτζανου. Μπορεί να διαφωνείς ή να συμφωνείς αλλά δεν είναι και να πέφτεις από τα σύννεφα με τις απόψεις αυτές. Δεν ακούς πρώτη φορά ότι η συζήτηση κρατάει από τον καιρό του Περικλή. Ότι οι κρίσεις για την «έκπτωση» της γλώσσας απηχούν ιδεολογικές προσεγγίσεις (προσπαθώ να βρω ήπιες διατυπώσεις). Και ισχυρίστηκα εγώ ποτέ ότι υπάρχει “έκπτωση” παιδείας ή γλώσσας, ώστε να με κατηγορήσεις για αθέλητο πλην φρικτό και ύποπτο στερεότυπο ως προς τον ρόλο των μεταναστών; Ακριβώς το αντίθετο δεν προσπάθησα να υποστηρίξω; Ότι αυτά είναι προβολές δικές μας πάνω σε μια παιδεία που αναγκαστικά «αλλάζει»;

Και δέχομαι μάλιστα αυτή την επίθεση για ένα κείμενο που δεν αναφέρει λέξη για ύποπτα «ιδεολογήματα» ή για «στερεότυπα» ή για «λαϊκισμούς» που ενδεχομένως να σε μείωναν, μιλώντας σε προσωπικό τόνο κυρίως για πράγματα που θίγονται κατά κόρον αυτές τις μέρες, περί αραχτών χαραμοφάηδων και συναφών. Και εκτός των άλλων κρίνομαι λαϊκιστής (και επικίνδυνος) πάνω σ’αυτή τη φράση που κατά τη γνώμη μου αναπτύσσει ένα απλό, «καθαρό» επιχείρημα:

"Η άποψη ότι «το Πασόκ διέλυσε την παιδεία» (ή και το αντίστοιχο «η ΝΔ διέλυσε την παιδεία» προϋποθέτει έναν κόσμο στερεωμένων, ακίνητων και
αιώνιων αξιών πάνω στον οποίο μια παράταξη επενέβη καταστροφικά."

Δεν εννοώ ένα «ακαταμάχητο» επιχείρημα, αλλά ένα «στεγνό» επιχείρημα, που παρουσιάζει μια σκέψη χωρίς πλευρική στήριξη σε αφορισμούς. Αλλά να υποθέσω ότι αν προσέλαβες το όλον σαν «επικίνδυνο αχταρμά» γεμάτο μπαναλαρίες και αυθαιρεσίες και στενούς ορίζοντες, δεν υπάρχει και λόγος να συνεχίσω με τα υπόλοιπα…

Να πεις ότι μιλάγαμε και κάθε μέρα…

Σκέφτηκα προς στιγμή να απαντήσω αλλιώς. Αλλά τι νόημα θα είχε; Να πείσω ότι είμαι εξυπνότερος και κάπταιν-γαμάω;

Χέστα.

10/12/2006 06:36:00 μ.μ.  
Blogger Sraosha έφα...

Θέλω να σεντονιάσω για κάποια πράγματα για τα οποία έχω (ξεκάθαρη) γνώμη. Λοιπόν:

είναι αποδεδειγμένο ότι η γλωσσομάθεια βοηθά την ανάπτυξη του εγκεφάλου, στην κατανόηση κι άλλων γλωσσών αλλά και της άλγεβρας, ακόμη και στην αποφυγή της αλτσχάιμερ. Επίσης, βοηθά στην καταπολέμηση του ρατσισμού, η οποία δε γίνεται με ένα μάθημα στα σχολικά βιβλία, αλλά με την επαφή με τις νέες υπό διαμόρφωση κοινωνικές ομάδες και την ενσωμάτωσή τους

Δεν ξέρω εάν τα παραπάνω είναι αποδεδειγμένα, ωστόσο όντως έχουμε ενδείξεις πως η ενασχόληση με κάθε λογής σύνθετες νοητικές δραστηριότητες μπορεί να προλάβει το / την Αλτσχάιμερ. Η γλωσσομάθεια θεωρείται πως καταπολεμά ρατσιστικές παραισθήσεις πολιτισμικού και γλωσσικού μεγαλείου, αλλά -- σε κάθε περίπτωση -- οι έρευνες που υποδεικνύουν αυτά τα παραπάνω, με τον όρο 'γλωσσομάθεια' εννοούν την εκμάθηση ξένων γλωσσών, αν δεν κάνω λάθος.

Φυσικά, το μάθημα της Γλώσσας και η εξοικείωση με ένα σώμα μεταγλωσσικής ορολογίας, όπως 'ρήμα', αντωνυμία', 'υποκείμενο', 'υποταγμένος λόγος', 'φωνήεν' κ.ο.κ. διευκολύνει τη γλωσσομάθεια / εκμάθηση ξένων γλωσσών. Επίσης, προετοιμάζει τον νέο στο να χρησιμοποιεί αποτελεσματικά το γλωσσικό εργαλείο.

Υπάρχουν όμως τρεις παρεξηγήσεις:

α. Παραδοσιακά, το γλωσσικό μάθημα προσπαθεί να μας μάθει να γράφουμε και να μιλάμε καλολογώντας, ως οιονεί ποιητάδες και ρητοράδες (τελευταίως δε, και γεροντάδες). Ποιητής όμως και γέροντας γίνεσαι κατά χάριν, ενώ αίτηση για ταυτότητα ή ένα γράμμα έκκλησης ή διαμαρτυρίας όλοι (πια) θα χρειαστεί να γράψουμε.

β. Παραδοσιακά το γλωσσικό μάθημα συγχέει το 'γραμματικό' (λ.χ. επέστρεφε) με το 'δόκιμο' (επίστρεφε, το οποίο στην ποικιλία που μιλάω εγώ είναι και αντιγραμματικό). Παλιότερα αυτό ήτανε συγγνωστό, όχι όμως πια: το γλωσσικό μάθημα δεν πρέπει να έχει ως αποστολή να ξεριζώσει (άλλωστε δεν μπορεί) τα 'επέστρεφε', 'διέγραψε' κ.ο.κ. (είναι προφανές πως η αύξηση δε λειτουργεί πια ως παρελθοντικός δείκτης παρά ως μη-παροντικός -- και οι προστακτικές είναι άχρονες. Παραπέμπω στη Γραμματική Μάκριτζ, Φιλιππάκη και Χόλτον) αλλά (και) να διδάξει το δόκιμο και αποδεκτό στο δημόσιο (γραπτό) λόγο...

γ. Το γλωσσικό μάθημα δεν μπορεί να χειρίζεται τα Νέα σαν την ουρά των Αρχαίων. Γι' αυτά όμως έχω μιλήσει αλλού.

Μερσί πουρ λα ζαντίγ φιλοξενί.

10/12/2006 06:59:00 μ.μ.  
Blogger Old Boy έφα...

Αγαπητή Μιραντολίνα, με στεναχώρησε ο τόνος του ποστ σου. Πιστεύω ότι όλοι μας πρέπει να προσπαθούμε να διοχετεύουμε το πάθος μας στην συγκρότηση της επιχειρηματολογίας μας και να μην μας ξεφεύγει σε χαρακτηρισμούς (αμέσους ή εμμέσους) προς το πρόσωπο εκείνου που διαφωνεί με μας. Ιδιαίτερα όταν το πρόσωπο αυτό κάθε άλλο παρά έχει δώσει δικαιώματα.

10/12/2006 08:15:00 μ.μ.  
Blogger Mirandolina έφα...

Ανώνυμε, δεν ξέρω αν είμαι χρυσόστομη – αθυρόστομη πάντως ναι. Νταρθήρ άστα…

Αγαπητέ Θας, Θας μου, δεν ξέρω ποιοι είστε οι σούπερ μπλόγκερζ, ούτε είμαι κατά των διαφωνιών – ούτε καν κατά του πολέμου, όταν είναι της επανάστασης. Λες πως το κείμενό σου δεν είχε κανέναν χαρακτηρισμό. Πριν λίγο το διάβασα για πολλοστή φορά. Ίσως κάποια επαγγελματική νόσος να με οδηγεί να βλέπω τόσα υπονοούμενα και «πονηριές» - τι άλλο να πω, αφού διαβεβαιώνεις ότι δεν υπάρχουν χαρακτηρισμοί και κρυμμένα νοήματα μάλλον έσφαλα και ζητώ συγγνώμη. Όμως από το «πάσχουσα» ακόμη, πολλά μου φάνηκαν ως υπόγειες ειρωνείες. Όπως και το γεγονός ότι απέφυγες να σχολιάσεις εδώ (ή ακόμη και το τάιμινγκ ή και τα άλλα σχόλια, η κουβέντα με τους φίλους). Τέλος, στο επιχείρημα περί ΠαΣοΚ, επειδή μόνο στο ευλογ μου το βλέπω και το είδα – αν ήταν κι αλλού, πες μου να πάω να δω το έχασα – ακόμη δεν μπορώ να το διαβάσω αλλοιώς.
Ζητώ συγγνώμη αν σε προσέβαλα αδίκως. Ζητώ συγγνώμη αν κατάλαβα λάθος όσα έγραψες. Για να είμαι ειλικρινής, όμως, μάλλον το κάνω γιατί θέλω να πιστέψω ότι έσφαλα (τόνος αυτοσαρκαστικός της αυτοκριτικής εδώ), παρά γιατί μπορώ να διαβάσω αλλοιώς το κείμενό σου.

Σραόσα, καλόδεχτα τα σεντόνια σου, η διακριτικότητά σου κι η ευγένειά σου. (Αυτά τα περί εγκεφάλου στο Νιου Σάιεντιστ τα χω διαβασει κάποτε, κάτι μου έχει πει κι ένας φίλος που κάνει Α.Ι., ως εκεί. Χαίρομαι που δεν τα έχω καταλάβει τελείως λάθος).

ΕσκίΟγλαν, λυπάμαι αν σε στενοχώρησα. Δεν πρόκειται περί πάθους. Δεν είμαι πάσχουσα. Περί συγκεκριμένης ανάγνωσης πρόκειται. Όμως έχεις δίκαιο στο περί προτέρου εντίμου βίου. Όφειλα να στείλω πρώτα ένα προσωπικό στο Θας. Κακώς δεν το έκανα.

10/12/2006 09:41:00 μ.μ.  
Blogger Greg έφα...

Α ρε Μιραντολίνα οπισθοδρομική...

Δεν βλέπεις ότι η "πρόοδος" και ο "εκσυγχρονισμός" ακόμα και το να μιλάς Ελληνικά (πόσο μάλλον σωστά Ελληνικά) έχει αποδείξει ότι είναι ντεμοντέ, αρτηριοσκληρωτικό, ύποπτα Χριστοδουλικό, ρατσιστικό, αντιδιεθνιστικό και ανεβάζει τη χοληστερίνη;

Πρέπει επιτέλους κάποια στιγμή, όλοι να μιλήσουμε Αγγλικά σε επίπεδο νομάδος του Τατζικιστάν για να επιτευχθεί η "δημοκρατική" μας ολοκλήρωση... Το υποστηρίζει και η Διαμαντοπούλου με τη Ροδούλα. Δεν είναι παίξε γέλασε!



Και μια και έχω το βήμα.

Κουφάλες Φράγκοι! Κάτω τα χέρια από τη Δημοκρατική Τουρκία :-D

10/12/2006 10:20:00 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος έφα...

Μαλώνετε πλέον για πράγματα εκτός κάθε πραγματικότητας.

Η διαφωνία χάθηκε εντελώς μέσα σε χαρακτηρισμούς ακατάληπτους και μαζί κι η χρησιμότητά της.

Πλάκα έχει.

10/13/2006 01:45:00 π.μ.  
Blogger Κώστας έφα...

Διάβασα το κείμενο σου, όταν το πρωτοανάρτησες (ή ανήρτησες;). Κατόπιν αυτό του Thas. Διαβάζοντας το δεύτερο, σε κανένα σημείο του δεν σκέφτηκα ότι αναφέρεται σε σένα - πέραν από την δηλωμένη στην αρχή σχέση των δύο κειμένων ως ερέθισμα το ένα και σκέψεις που αυτό προκάλεσε, το άλλο. Η ουσία όμως είναι ότι, διαβάζοντας εσένα σκεφτόμουν 'σωστά τα λέει'. Με τον Thas το ίδιο. Με τον Sraosha επίσης...
Είναι φανερό ότι όλοι σας 'πονάτε' την Παιδεία. Οι οπτικές γωνίες σας διαφέρουν. Δεν είμαι όμως σίγουρος ότι διαφωνείτε και τόσο απόλυτα.

10/13/2006 10:42:00 π.μ.  
Blogger sal.ló έφα...

Μία σημείωση απλώς. Κανείς δεν αντιλέγει ότι η εκμάθηση της γλωσσικής νόρμας δεν είναι απαραίτητη κατά την εκπαιδευτική διαδικασία. Το πρόβλημα είναι βέβαια το κατά πόσο η αστυνομική επιβολή της χρήσης της είναι ενδεδειγμένη.

Κατά τα λοιπά θα συμφωνήσω με τον όλδ μπόυ. Σε κάθε περίπτωση όπως λες και εσύ μπλόγκερς σαν εσένα και το Θας είναι η αιτία που ευλογάρω...

10/13/2006 02:52:00 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος έφα...

Ο Τουλγαρίδης δεν είναι δάσκαλος (με τη στενή έννοια του όρου), είναι γυμναστής.Κι εσείς που περάσατε από τα παλιά καλά σχολεία θα είχατε ίσως παρατηρήσει πως τα παιδιά που αγαπούν τον αθλητισμό δεν τα πηγαίνουν πάντα καλά με τη γραμματική.Αυτό δεν τους εμποδίζει να είναι καλοί δάσκαλοι ( με την πλατιά έννοια του όρου)στον τομέα τους.

10/15/2006 01:38:00 π.μ.  
Anonymous Ανώνυμος έφα...

Συμφωνώ με την "Πάσχουσα Μητέρα" ίσως γιατί κι εγώ είμαι και πάσχουσα και μητέρα. Με το σχόλιο για το Βαρβάκειο συμφωνώ και επαυξάνω. Ακόμη και το Αρσάκειο που έχει ένα κάποιο όνομα δεν είναι πιά αυτό που ήταν. Σύμφωνα με συγγενικό μου πρόσωπο, την κατιούσα πήρε το επίπεδο στο Βαρβάκειο όταν έπαψαν να μπαίνουν εκεί μαθητές με εξετάσεις και άρχισαν οι κληρώσεις...

10/16/2006 01:50:00 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος έφα...

Μαθητές χωρίς εξετάσεις (αδέρφια μαθητών και παιδιά καθηγητών) άρχισαν να μπαίνουν στο Βαρβάκειο την χρονιά που έγινε μεικτό. Το 1979 αν θυμάμαι καλά. Ήδη τα πράγματα άρχιζαν να αλλάζουν, οι αποχές γινόντουσαν πλέον για ψύλλου πήδημα, ήταν και η Ρέλια μια κομπλεξική στρίγγλα και εξωθούσε τις καταστάσεις. Όπως και να έχει, μέχρι το 1985 ακόμα και οι πιο "ζόρικοι" κατάφερναν να περάσουν σε "γερές" πανεπιστημιακές σχολές. Αυτοί που δεν ήταν τίγκα στην ντρόγκα, εννοείται...

10/17/2006 03:16:00 π.μ.  
Anonymous Ανώνυμος έφα...

Η επιβολή της αγγλικής ως της μιας και επίσημης γλώσσας της αυτοκρατορίας, θα γίνει μόνο αν οι υπόλοιπες γλώσσες αφεθούν ανυπεράσπιστες και τελικώς συντριβούν από τα κυρίαρχα ψευτοιδεολογήματα του αντιρατσισμού, του αντιεθνικισμού, της ελευθεριότητας και της πολυπολιτισμικότητας.
Η διολίσθηση προς την αγγλική (κατάργηση γραμματικής, κατάργηση των μη συμβατών με την αγγλική γραμμάτων)θα δικαιολογηθεί ξανά ως φυσική αντιρατσιστική εξέλιξη της γλώσσας.

10/17/2006 12:02:00 μ.μ.  
Blogger Κωστής Γκορτζής έφα...

Σεμινάριο στρατηγικής και τακτικής αντιπαράθεσης. Το βαρύ πυροβολικό σαρώνει αν και δεν ακούγεται καν, μάλλον λόγω της χρησιμοποίησης ευγενικών βλημάτων, ευαίσθητης γόμωσης και τρυφερής φονικότητας. Πανταχόθεν.
Γουφ!
:)

10/17/2006 09:25:00 μ.μ.  

Την καλή σου την κουβέντα


πίσω στην κουζίνα...