19.2.07

Στα πέντε, φτου και βγαίνω

Ο αγαπημένος μου Φύλαρχος, με έχωσε από το παράθυρο στο παιγνίδι που ανθεί στην ευλογόσφαιρα το τελευταίο διάστημα. Οπότε, οφείλω να πω πέντε πράγματα που δεν ξέρετε για μένα. Ιδού:

Το σπίτι το βάψαμε κυρίως μαζί με τα αδέλφια μου αλλά μας βοήθησαν και κάποιοι αγαπημένοι φίλοι. Είμαι περήφανη που έτριψα μόνη μου τα ξύλινα πατώματα, ζωγράφισα το τραπέζι της κουζίνας πόντο πόντο...
Στα ντουλάπια της κουζίνας έβαψε μαζί μου το Τηνούδι μου. Το Τηνούδι έχει φύγει από τη ζωή. Όποτε ξαναντικρύζω τα ντουλάπια της χαμογελάω και βλέπω το χαμόγελό της πάλι.

Κάποτε με στενοχωρούσε η αχαριστία, η ηλιθιότητα, η μικροπρέπεια. Τωρα πια, έχω βρει το διακόπτη και έχω ησυχάσει. Όξω πούστη απ' την καλύβα, που έλεγε κι η Μαλβίνα, Θεός σχωρέστη. Έχουμε σοβαρότερα πράγματα να ασχοληθούμε...
Είμαι πολύ τυχερός άνθρωπος. Οι αγαπημένοι, οι δικοί, όσοι συνάντησα στ' αλήθεια, μου δίνουν το δικαίωμα να το πω.
Μου αρέσει να μαζευόμαστε σπίτι, να μαγειρεύω για τους αγαπημένους και τους φίλους, να χαίρομαι τις κουβέντες που ανθίζουν στο μπαλκόνι και, νταξ, να μου λένε ύστερα τι ωραία πέρασαν. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια προσπαθώ όσο πιο συχνά μπορώ να στήνω τα μικρά μας πανηγύρια, να τους χαίρομαι..
Το πιο όμορφο κορίτσι του κόσμου χτες ήπιε τσάι κι έφαγε μπράουνιζ στην κουζίνα μου.
Και με τη σειρά μου να προσκαλέσω τον Γνωμοδότη, τον Αμπροζ μου, τον Άντυ, τον Διονύση και το Μαύρο πρόβατο. Δεν ξέρω αν θέλει να παίξει ο Ακίνδυνος - αν ναι, τιμή για το παιγνίδι!

17 σχόλια. Εσείς τι λέτε;

Blogger Pan έφα...

Διόρθωση: Οξω πούστη απ'την παράγκα!

2/19/2007 02:24:00 μ.μ.  
Blogger THE_RETURN έφα...

Ναι όντως, το δεύτερο μυστικό , έτσι λεχθέν, έχει πολλή πλάκα...

Και ευχαριστώ για την πρόσκληση! Θα προσπαθήσω να φανώ αντάξιός της.

2/19/2007 02:48:00 μ.μ.  
Blogger amvro έφα...

have just dominoed you:
http://amvro.blogspot.com/2007/02/five-things-i-was-meant-to-mention.html

:)

2/19/2007 04:18:00 μ.μ.  
Blogger Κωστής Γκορτζής έφα...

Κάτι μου λέει, όμως, ότι και το προηγούμενο ποστ έχει σχέση... :))

2/19/2007 06:46:00 μ.μ.  
Blogger Μαύρο πρόβατο έφα...

Ελήφθη, ευχαριστώ :-)

Πάντα τέτοια - μεζεδάκια, κρασοκατάνυξη κι ευφρόσυνες κουβέντες, σε καλή παρέα!

2/19/2007 07:01:00 μ.μ.  
Blogger akindynos έφα...

Βαρύ φορτίο μου βάλατε μ' αυτή τη τιμή. Απ' την άλλη και μόνο η θέα του ομορφότερου κοριτσιού του κόσμου κάνει αδύνατη κάθε υπεκφυγή.

2/19/2007 08:23:00 μ.μ.  
Blogger Mirandolina έφα...

Παν μου, εχεις δίκηο -- αλλά έτσι λάθος το έλεγα από τότε. Κι είναι μεγάλο λάθος γιατί εννοούσε νομίζω την παράγκα του Καραγκιόζη.

Διονύση μου, η αλήθεια είναι ότι δεν το είδα έτσι ούτε το κάνω μόνο ιντερνετικά - είναι παλιότερο το χούι. Αμπροζ μου, τα μεγάλα πνεύματα κλπ κλπ

Ημίαιμε, πως σε ξέχασα; πως; ας όψονται που βάλαν το πέντε ως όριο κι ήδη μια φορά το πέρασα...

Πρόβατε, οφείλεις να δώσεις το παρών μόλις πατήσεις πάτρια γη, να ξες!

Ακίνδυνε, για να το σιγουρέψω προσθέτω: είμαι σίγουρη ότι σου στέλνει φιλάκι και κλείνει ναζιάρικα το μάτι. Και, περιμένω ανυπόμονα!

2/19/2007 09:12:00 μ.μ.  
Blogger Agobooks έφα...

Όλα όμορφα.
Και μια ερώτηση εκτός θέματος, αν δε σας πειράζει.
Σε κάποιο προηγούμενο ποστ ή κομεντς, είχα διαβάσει να αναφέρεστε ότι οι δουλειά σας με τους μετανάστες κλπ,κλπ.
Αν είναι εφικτό, θα ήθελα να μάθω για αυτή την ασχολία, ως μετανάστης ο ίδιος.
Καλό σας απόγευμα.

2/20/2007 03:42:00 μ.μ.  
Blogger Mirandolina έφα...

Εγώ δουλεύω κι εκείνοι με διδάσκουν, Ν.Αγο μου.

Θα πω κάποια στιγμή - κάτσε να μας αφήσουν ήσυχους οι εμμονικοί κι οι τροφοδότες τους και θα πω..

2/20/2007 07:48:00 μ.μ.  
Blogger Μαύρος Γάτος έφα...

Εύχομαι να συνεχίσεις να είσαι το ίδιο τυχερή... και δεν υπάρχει μεγαλύτερη τύχη από το να έχεις αληθινούς Ανθρώπους γύρω σου.

Αλήθεια, πείνασα λίγο, τί έχει απόψε η Λοκάντα για φαγητό;;;;

Σ;)))

2/20/2007 09:37:00 μ.μ.  
Blogger Mirandolina έφα...

Βρε γάτε μου, τώρα που νηστευουμε θα μου έρθεις; δε λέω, πρόκληση για τη μαγείρισσα η σαρακοστή, αλλά, από ματαιοδοξία πες, θα προτιμούσα να έχω όλα τα υλικά στη διάθεσή μου την πρώτη φορά...

2/20/2007 09:47:00 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος έφα...

Το πιό ομορφο κορίτσι να το χαίρεστε... :)

2/21/2007 02:07:00 π.μ.  
Blogger Παπαρούνα έφα...

ααα!Πώς τα φτιάχνεις τα brownies;;

:)

2/21/2007 12:45:00 μ.μ.  
Blogger Mirandolina έφα...

Ευχαριστούμε παράφωνε και ορίστε η συνταγή παπαρούνα μου (εύκολη και εγγυημένη):

μια κουταλίτσα βούτυρο

Σε ενα δοχείο που μπαίνει μικροκύματα:
Τρεις κουβερτούρες Παυλίδη
ένα βούτυρο κερκύρας 250 γρ

Στο δοχείο του μίξερ:
τεσσερα αυγα
ένα φλ. ζαχαρη αρωματικη*

Πρώτο μπολάκι:
ενα σφηνακι καλό ρούμι
μία κουταλια κοφτή σκόνη εσπρέσσο
ένα κουταλάκι βανίλια υγρή

Δεύτερο μπολάκι:
δύο τρίτα του φλυτζανιού αλεύρι ανακατεμενο με μια κουταλιτσα μπεϊκιν

μισό γουδί χοντροσπασμένα φουντούκια

Με τη μία κουταλίτσα βούτυρο βουτυρώνουμε το ταψί μας (παραλληλόγραμμο πυρεξ έχω)

Σοκολάτα και βούτυρο στο φούρνο μικροκυμάτων να λυώσουν, κι ύστερα γερό ανακάτεμα και τα αφήνουμε να χλιάνουν.

Στο μίξερ χτυπάμε αυγά και ζάχαρη καλά. Προσθέτουμε τα υλικά από το πρώτο μπολάκι, χτυπάμε ένα λεπτό σε χαμηλή ταχύτητα. Προσθέτουμε τα υλικά από το δεύτερο μπολάκι, χτυπάμε άλλο ένα. Βγαζουμε το μπωλ του μίξερ από το μίξερ.

Προσθέτουμε το μείγμα της σοκολάτας και ανακατεύουμε με ξύλινο κουτάλι μέχρι να γίνει ομοιογενές. Δίνουμε το μπολ της σοκολάτας στον αυτοκράτορα να το καθαρίσει (εφόσον έχει σπάσει τα φουντούκια!).

Προσθέτουμε τα φουντούκια και ανακατεύουμε απαλά με το ξύλινο κουτάκι να ανακατευτούν κάπως.

Βαζουμε το μείγμα στο ταψί μας. Απλώνει κι έχει πάχος γύρω στα πέντε εκατοστά. Αν έχεις μικρότερο ταψί και βγει πιο ψηλό, άστο στο φούρνο δύο-τρία λεπτά παραπάνω. Ψήνουμε σε προθερμασμένους 180 για 20 λεπτά.

Ο φούρνος παίζει ρόλο. Επειδή πρέπει να είναι υγρό στο κέντρο και να έχει κρακελάρει στην επιφάνεια, θέλει δύο τρία ψησίματα ώσπου να βρεις το βέλτιστο αποτέλεσμα από το φούρνο σου. Στο λέω γιατί ο προηγούμενος φούρνος μου (γερμανικός) ήθελε 180 βαθμούς και 20 λεπτά κι ο τωρινός (βρετανικός) θέλει 200 βαθμους για τον ίδιο χρόνο.

Βγαζει 36 κομμάτια κεράσματος.

Αμα έχω κέφια, δε βάζω φουντούκια, καραμελώνω καρύδι και το βάζω και μέσα και από πάνω κι ύστερα το σκεπάζω με σοκολάτα κουβερτούρα λυωμένη.

*Πάντα εχω μες στη ζαχαρη δυο βανιλιες σχισμένες, τις οποίες ανανεώνω ανά εξάμηνο (τα ξυλάκια που ήδη έχουν μείνει εκεί έξι μήνες βγαζουν μια κρεμα πριν πεταχτούν)

2/21/2007 01:21:00 μ.μ.  
Blogger Μαύρος Γάτος έφα...

Για χάρη της καλής παρέας, τρώω μέχρι και φακή μοναστηριακή (νερόβραστη)...

2/22/2007 02:18:00 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος έφα...

wow!
entiposiako!
xairomai pou s'anakalipsa!
se thimamai apo tin epoxi tou RouThou.
tha se diabazw! :)

2/25/2007 12:56:00 π.μ.  
Anonymous Ανώνυμος έφα...

θέλω κι εγώ τέτοια νεραιδο-μπράουνις, όταν έρθω!

ζήλεψα, η πιο ζηλιάρα μπέμπα του κόσμου!

φιλί μεγάλο

2/25/2007 04:05:00 μ.μ.  

Την καλή σου την κουβέντα


πίσω στην κουζίνα...