Όχι άλλες Μαρίνες, λευτεριά στο γυαλό!

Περί Μαρίνας της πρώτης

Ευχαριστώ, κύριε Στεφανίδη.
Ευχαριστώ που τολμάτε να τα βάλετε με το βάλτο που λέγεται "εικαστική πολιτική" στην Ελλάδα. Ευχαριστώ που τολμάτε επωνύμως να πείτε ότι είναι αδιανόητο να παραμένει για μία ακόμη πενταετία στην Eθνική Πινακοθήκη η Μαρίνα Λαμπράκη Πλάκα (συγγνώμη, αν τρώτε). Ευχαριστώ που υποδεικνύετε τα χάλια μας και τα ψεύδη περί του σφάχτη που πιάνει τον πολυχρονεμένο μας όποτε ακούει για πολιτισμό.

Ούτε καν νοιάστηκαν να δουν αν υπάρχει εναλλακτική πρόταση. Πολιτική φαστ φουντ στον πολιτισμό. Ίσως και καμ φερστ σερβντ φερστ -- η δημοκρατία λειτουργεί, σου λέει.

Ευχαριστώ, κύριε Στεφανίδη, που τολμάτε αυτό που δεν τολμούν πολλοί συνάδελφοί σας: να δείξετε ποιό είναι το αληθινό πρόσωπο αυτής της κυρίας. Σας ευχαριστώ γι αυτό εδώ το άρθρο σας, λοιπόν. Όσο για τον κόσμο που έφερε στην Πινακοθήκη, ας ρίξουν μια ματιά στο τι γίνεται στα μουσεία και τις πινακοθήκες του εξωτερικού, να έχουν ένα μέτρο σύγκρισης κι ύστερα τα λέμε.

Και σας παρακαλώ, από την καρδιά μου, κύριε Στεφανίδη: Μη βαρεθείτε!

Περί Μαρίνας της δεύτερης

Χάρη στον αρτ αττάκ, ανακάλυψα ότι η ετέρα Μαρίνα, αυτή που "διαφωνεί εγκάθετα" (Γκοντ μπλες αζ ολ...), η κυρία Μαρίνα Φωκίδη, έχει πιάσει και μιλά για μη παρόντες, καλιαρντεύει και ποζάρει με κολωνακιώτικο χάι στο μπλογκ του Άγγελου Πλέσσα. Βγάζει λογύδρια κατά της ανωνυμίας και κατόπιν ξεκατινιάζεται να λέει ανακρίβειες για ανθρωπους απόντες. Δεν μπαίνει καν στον κόπο να τους ενημερώσει για το γεγονός αν και έχει τα ημεηλ τους (καρατσεκαρισμένο). Απλώς πετάει λάσπη.

Μιλώ συγκεκριμένα για τους Καρατρανσαβαγκάρντια, οι οποίοι αποχώρησαν από την έκθεση "ανάθενα" για λόγους αρχών, και τα όσα τους καταμαρτυρεί:

"Απο τους 30 οι μόνοι που αποφάσιασν το αυτο-αποκλεισμό είναι δύο μέλη της ομάδας καρατρανσαβαγκάρντια, και όχι το τρίτο, ο Στέλιος Γεωργίου με το έργο Γένεση, που παρέμεινε με το ονομά του. Τώρα η συγκεκριμένη ομάδα έχει ξαναβρεθεί σε κατάσταση διένεξης σε εκθεσιακό πλαίσιο απο ότι ανακαλύψαμε. Ίσως για αυτούς να είναι μια δημιουργική διαδικασία".

Άρα, οι Καρατρανσαβαγκάρντια ως ομάδα δε μετείχαν. Αφήστε τα δύο και τα τρία μέλη. Ο κ. Γεωργίου μετείχε ως Στέλιος Γεωργίου διότι δεν εκπροσωπεί παρά μόνον τον εαυτό του.

Το σπουδαιότερο είναι άλλο όμως: από που προκύπτει αυτό το "η συγκεκριμένη ομάδα έχει ξαναβρεθεί σε κατάσταση διένεξης σε εκθεσιακό πλαίσιο απο ότι ανακαλύψαμε"; Πως το ανακαλυψατε, μον Κλουζώ; μπορείτε να το στοιχειοθετήσετε; Αν δεν μπορείτε, τότε ξεκάθαρα πρόκειται περί λάσπης και οφείλετε (τουλάχιστον) να ανασκευάσετε ζητώντας συγγνώμη από τους θιγόμενους. Αν και μάλλον πρόκειται περί μπλόφας - προσπάθεια να "ξεσκεπάσει" τον Αλέξανδρο, ως μέλος των καρατρανς (δεν είναι μέλος - ψάξτε αλλού, μάι ντηαρ).

Κατα τα άλλα, δεν ξέρω ποιός είναι ο "Αλέξανδρος", αλλά μπράβο του και μπράβο στα κότσια του. Θα χαρώ να γνωρίσω έναν τέτοιον άνθρωπο, βισινόματο, με ξεκάθαρες απόψεις. Αν θέλει, ας στείλει μέηλ.

Έγραψε λοιπόν ο Αλέξανδρος:
"Με τους Καρατρανσαβανγκαρντια δεν ξερω τι εχει γινει ακριβως την προηγουμενη Πεμπτη εμαθα οτι αποσυρθηκαν και οτι δεν εμειναν ευχαριστημενοι με τον τροπο που γινοταν αυτη η εκθεση. Δεν τα εμαθα ευθεως απο αυτους αλλα εχω κοινους φιλους. (Ψαξε με και βρες με) Το θεμα εχει να κανει με με τις απαιτησεις τους ή με τις δικες σας? δεν γνωριζω αλλα θα μαθω και θα το ψαξω και ειμαι σιγουρος οτι θα δικαιωθω για οτι εχω γραψει εδω. Κακως παντως που ο αλλος εμεινε στην εκθεση. Τον μαγεψε η "ψευτια" της συγχρονης τεχνης."

Εδώ μπορεί να βρει τι λένε σχετικά οι καρατρανς. Που, όπως ξέρει πολύ καλά η κ. Φωκίδη, δε χρειάζεται να κρυφτούν πίσω από καμμία ανωνυμία. Της είπαν κατάμουτρα τη γνώμη τους και έστειλαν επιστολή στο ΔΕΣΤΕ, η οποία υπάρχει στο ευλογ τους. Ομοίως κι εκείνη προσπάθησε να πει στα ελληνικά τη δική της γνώμη (δυσκολεύεται λίγο - είναι της γραμμής "πως το λέτε εσείς εδώ, γιατί ξεχνάω πως το λέμε εμείς εκεί;").

Θέτει πολλά και σημαντικά ζητήματα ο Αλέξανδρος. Και ποιά είναι η απάντηση σε όσα θέτει"; Μα το..μας στέλνεις κακά βάιμπς, κελ καταστροφ να ομιλούμε με κάποιον που θέλει να εμβαθύνει, γουη α' σοου μπιουτιφουλ κι εσείς οι υπόλοιποι ξουξου και λετ αζ αλόουν να θαυμάζουμε το χάι μας ή πάρτε το χαπάκι σας προς Δόξαν της Ομοιομορφίας. Τα διάβαζα και γελούσα - αν και στιγμές στιγμές μου ερχόταν εμετός με το ...αρτ κράουντ. Οοου μάι γκοντ! Αυτή την έκφραση τη μάθατε; Να, μάθετέ την: "Αναπόφευκτα λοιπόν η συζήτηση για το underground και το mainstream δεν αφορά τον κόσμο ευρύτερα αλλά το art crowd... Ηρακλής Ρενιέρης". Καταλάβατε, χάπατα; Εσείς μόνο να ακούτε τα αφεντικά μπορείτε. Ακόμη κι αν δε μπορούν να αρθρώσουν πέντε λέξεις σε σωστά ελληνικά. Ορίστε μας, που γίναμε ένα οι κυρίες με τις δούλες!

Ρε σεις, πως μεταφράζεται η τσίπα στα αγγλικά;