Το γραμμόφωνο παίζει Clash. Sandinista!
La Bandera Rojinegra y El CheΑφού ματοκύλησαν τον κόσμο, πολέμησαν με τα πιο βρώμικα μέσα το λαό, έπνιξαν στο αίμα κάθε αντίσταση, τώρα λούζονται την αλήθεια: οι λαοί με ιστορία κι αγώνες δεν ξεχνούν.
Η Επιστροφή. Μετά τον Ούγο Τσάβες, μετά τον Έβο Μοράλες, τώρα ο Ντανιέλ Ορτέγα. Πως το έλεγε ο Ταρικ Αλι; Α, ναι. Ο Άξονας της Ελπίδας.
Hasta La Victoria Siembre! Patria o muerte! Ελευθερία ή Θάνατος, πάει να πει, πατρίδα μου. Κι αυτή η μαυροκόκκινη σημαία να μου ραγίζει την καρδιά κάθε φορά.
Κι όπως λέει κι ο μέγας ποιητής Τζιμάκος στο αριστούργημα του "Βλαδιβοστόκ": Γαμώ το σπίτι σας Γαμώ, Κωλοαμερικάνοι!
Ναι, το γραμμόφωνο παίζει Clash. Sandinista!
Δια χειρός Μιραντολίνας | 10:05 μ.μ.
17 σχόλια. Εσείς τι λέτε;
Λεει ομως
και το σφυρι για καμουφλαζ
να κρυβει το δρεπανι.
Όσο και αν είναι απολαυστικό να βλέπεις να φεύγει για τη Ουάσιγκτον άλλος ένας "πόντος" (και δη ο συγκεκριμένος, με την τόσο βεβαρυμένη Ιστορία και την τεράστια συμβολική σημασία) από το "πλεχτό" της Λατινικής Αμερικής (πήγα να γράψω κατά λάθος "της Μέσης Ανατολής", αλλά θα φταίει η αναφορά στον Τάρικ σου...), ο Ορτέγα, και μάλιστα της παρούσης, δεν προσφέρεται για πολύ ενθουσιασμό. Και ναι, παραέχει βάλει νερό στο κρασί του (μέχρι και με την Εκκλησία τα βρήκε, εννοώ την Ρωμαιοκαθολική, για να χαλαστείς και εσύ :Ρ). Και όχι, τα όσα του καταμαρτυρούνται για διαφθορά κτλ., δεν είναι μόνο χαλκευμένα ψεύδη του Ιμεριαλισμού. Αλλά τι τα θες, οι "δικοί" μας (που πια του ασκούν κριτική από τα αριστερά) πήραν μόνο 4%. Βέβαια, το μείζον είναι η ήττα του εκλεκτού των ΗΠΑ, ούτε λόγος...
Ναι, όντως αυτό είναι ευχάριστο...
Οι λατινοαμερικάνοι ριζοσπάστες (και επαναστάτες) διατηρούν συνήθως την ανθρωπιά και την ευαισθησία τους, εκτός από κάτι θεότρελλες μαοϊκές σέχτες...
και την μεγάλη ...απογοήτευση που ακούει στο όνομα Lula...
Και μαζί με το "Sandinista" θα συνακουστεί, πάλι των Clash, το "Cut the Crap!" ...με ποικίλους αποδέκτες;
ΥΓ. Από παραδρομή το siempre εγράφη με b αντί του p,στην τρίτη παράγραφο του κειμένου σου.
Ε δεν πραζ, ανώνυμουζ, κρατάμε ότι αγαπάμε επιλεκτικώς καμμιά φορά.
Το αυτό ήθελα να απαντήσω και σε σενα, μεητ μου -- η σχέση των λατίνων με την εκκλησία είναι ένα κεφάλαιο που πρέπει να θίξουμε κάποτε πάλι...
Ρητερν μου, ευχαριστώ την ευγένειά σου! Μου έφυγε τελείως κι είναι χοντρό λάθος! Ευτυχώς δεν το είδε η Κριστίνα - πάει ο βαθμός στα ισπανικά! (και παίρνει και θάρρος ο αυτοκράτωρ άμα με βλέπει ...λανθάνουσα :-)))
Μου φαίνεται ότι ακούω και πάλι τον Τσόμσκι! Το ντεζαβού το λεγόμενο!
Σήμερα έστειλαν (αν είναι δυνατόν!!!) τον Νόρθ να τους τρομοκρατήσει ότι θα έχουν πρόβλημα οι μεταξύ τους σχέσεις αν ξαναβγεί Ορτέγα. Μόνο από αυτό, πολλοί θα τον ψήφισαν.
Κάποτε,το 1986,απηυδισμένος από τα εδώ πήγα μόνος μου στην Μανάγκουα, δεύτερη φορά, με σκοπό να πιάσω δουλειά και να μείνω - δεν ήθελα μισθό, μόνο φαγητό και στέγη.
Είχα συστατική διεθνιστική επιστολή και με φιλοξενούσε φίλος στέλεχος των Σαντινίστας. Είχα και τεχνική ειδικότητα χρήσιμη στους Σαντινίστες.
Προσπαθούσα επι ένα μήνα έχοντας περάσει διάφορες συνεντεύξεις..
Δυστυχώς έπεσα πάνω στο ξεκαθάρισμα των λατινοαμερικάνων ιντερνασιοναλίστας που έκανε τότε η κυρίαρχη δεξιά πτέρυγα των Σαντινίστας εν μέσω πολέμου με τους αμερικανοκίνητους Κόντρας!
..Έφυγα με την καρδιά ραγισμένη και έκανα χρόνια να συνέλθω.
Παρόλα αυτά πάντα θα θυμάμαι με μεγάλη συγκίνηση έντονες στιγμές που έζησα με πανέμορφους ανθρώπους. Μια μέρα συζητούσα με τρείς απο το Φαραμπούντο Μαρτί του Ελ Σαλβαδορ- εμαίνετο ο εμφύλιος- θυμάμαι τους διηγούμουν την ιστορία την δικιά μας με την Συμφωνία της Βάρκιζας κλπ και τους εκλιπαρούσα να μην κάνουν τα ίδια λάθη..
Η υπέροχη Λατινική Αμερική αναγεννάται απο τις στάχτες της..
Hasta la victoria siempre!
Όταν λέτε η επιστροφή για τον Chaves, ελπίζω ότι δεν εννοείτε από την φυλακή όπου είχε καταδικασθεί για πραξικόπημα ενάντια στη νόμιμη, δημοκρατική κυβέρνηση της χώρας του στην πρωθυπουργία της Βενεζουέλας;
Αναρωτιέμαι μάλιστα αν συμφέρει τους σαντινίστας να τους τσουβαλιάζουμε μαζί με όλους τους άλλους;
Και μήπως θα ήταν ακόμη επωφελέστερο να μην χρησιμοποιούμε τους λαούς της Λατινικής Αμερικής για την προβολή των δικών μας απραγματοποίητων (αντιαμερικανικών) επιθυμιών;
Κατά τα άλλα, ναι, οι Σαντινίστας είναι σήμερα η καλύτερη επιλογή για τη δύσμοιρη Νικαράγουα. Και μακάρι να τους πάνε όλα καλά στο μέλλον.
Ελπίζω μάλιστα ως κυβέρνηση να καταργήσουν επιτέλους και το άρθρο 204 του ποινικού κώδικα της χώρας που ποινικοποιεί τις σεξουαλικές σχέσεις μεταξύ ανδρών.
Εδώ πανηγυρίζει δημοσίως ο Μπους για μία καταδίκη σε θάνατο, και μάλιστα σε επώδυνο θάνατο, Παν μου – πολύ απλά, δε δίνουν δεκάρα για τον κόσμο. Δεκάρα τσακιστή.
Αλεξ, καλώς σε βρίσκω εδώ. Τι ωραία πράγματα έζησες - τι ωραίο ταξίδι σου έδωσε η Ιθάκη... Νομίζω πρέπει να μας πεις περισσότερα.
Ερβα, σήμερα ο Τσαβες είναι εκλεγμένος ηγέτης. Και, δεν είναι καθόλου πρωτότυπο ιστορικά, ειδικά στον τρίτο κόσμο, ένας πραξικοπηματίας να κερδίζει τις καρδιές και την εμπιστοσύνη του λαού του και να εκλέγεται εντίμως και μια και δυο και τρεις φορές. Όσο για το «τσουβαλιασμα», δεν κατανοώ τι εννοείς. Αναφέρομαι σε συγκεκριμένη πολιτική τάση, που φαίνεται να επανακάμπτει σε ολόκληρη τη λατινική αμερική. Το λένε όλοι οι αναλυτές – μόνο περί προβολών δεν πρόκειται.
Αναρωτιέμαι η "πολιτική τάση που επανακάμπτει" τι σχέση έχει με "άξονες ελπίδας", αντίστοιχης α-νοησίας με τους "άξονες του κακού".
Επίσης δεν κατανοώ τη χρήση της λέξης εντίμως για τη βέβαιη επανεκλογή του Τσάβες. Προφανώς αγνοείτε τα όσα ανελεύθερα συμβαίνουν στη Βενεζουέλα όλα αυτά τα χρόνια. Ή ό,τι δεν θα ήταν αποδεκτό στην Ελλάδα είναι καλό για τους εκεί "τριτοκοσμικούς" (σε εισαγωγικά).
Εκτιμώ πολύ το ιστολόγιό σας και ειλικρινά με θλίβει να συναντώ σ' αυτό ανεστραμμένα τα εμμονοληπτικά ιδεολογήματα του e-rooster.
Κατά τα άλλα, μακάρι η καινούργια κυβέρνηση να αποδειχθεί αντάξια της εμπιστοσύνης των νικαραγουανών. Τους αξίζει ένα καλύτερο μέλλον.
Ωραίος "ήχος", Δόνα μου!:)
Hasta La Victoria Siembre!
αγαπητή Μιραντολίνα συγχαρητήρια για την σταθερότητα στις απόψεις σου!
όσον αφορά το "ελευθερία ή θάνατος"
προτιμώ το "ελευθερία για πάντα"
συμφωνώ ότι αποτελεί ελπίδοφόρο πρώτα απο ολα σημειολογικά η αλλαγή του πολιτικού σκηνικού στην λατινική αμερική , θα πρέπει ομως να κοιτάμε και την μακροπρόθεσμη πολιτική που εφαρμοζουν στις χώρες τους και την επιρροή που ασκούν
Δηλαδή ότι δυσαρεστεί τον Μπους, τη Λώρα και την Κοντολίζα (και τον σκύλο τους) αυτομάτως ευχαριστεί εσάς; Ακόμα και ο Ορτέγκα; Και ο Καντάφι(ουπς ξέχασα, αυτός πέρασε στο στρατόπεδο του "εχθρού") και ο Μιλόσεβιτς και ο Χομεϊνί και ο Κάστρο; Λίγο σαν εξαρτημένα αντανακλαστικά μου κάνει αυτό, σαν τα σκυλάκια του Παβλόφ. 'Αλλο επανάσταση, άλλο κόκκινα στρατιωτάκια αμίλητα κι αγέλαστα, μην τα μπερδεύουμε! Θα τρίζουν και τα κόκκαλα της Ρόζα Λούξεμπουργκ!
Έρβα σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια – και την τιμή. Στο δια ταύτα: δεν θεωρώ ότι όλοι οι λαοί, πολιτισμοί, χώρες κλπ κλπ βρίσκονται στην ίδια φάση. Όπως δε θεωρώ ότι μπορείς να βιάσεις την ιστορία. Το «τρίτος κόσμος» για μένα είναι συγκίνηση και χαρά. Δεν το λέω ως αρνητικό, δηλαδή. Οι λαοί αυτοί είναι οι αθώοι, το σφάγιον κρέας που λέει ο Έκο.
Καλό θα είναι, νομίζω, επίσης, να βλέπουμε την όποια ελευθερία ή ανελευθερία σε σχέση με την ευρεία εικόνα και με δεδομένο ότι ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός έχει επιδείξει το πιο ακραίο του πρόσωπο στην «πίσω αυλή» του πάντα.
Ναι, Ανχελίτο, ναι Ραμόν – μουσική του μι ήηρς :-)
Παρανόικ, καλώς ήρθες. Προς το παρόν ακόμη κι η ανακατωσούρα που προκαλούν στην ΟΥΖΑ μεχαροποιεί – όχι γιατί το σκέπτομαι, αλλά γιατί όντως αντιδρώ σαν τα σκυλάκια του παυλώφ, που λέει κι ο σούπερ.
Καλώς ήρθες κι εσύ, σούπερ. Ομολογώ ότι σχεδόν ναι. Δηλαδή, νομίζω και με τη Ρόζα συνέβαινε αυτό. Για την αριστερά οι τακτικές κινήσεις είναι παλιά μου τέχνη κόσκινο, νεσπα; Ύστερα, το λατινοαμερικάνικο κίνημα είναι το δεύτερο σημαντικότερο μετά από κείνο των ΗΠΑ. Λόγω θέσεως και συνήθους ισχύος.
Ζε νε σε πά, και με το μπαρδόν κιόλας, δεν ήθελα να μπερδευτώ στα ενδοοικογενειακά της επανάστασης... Αν μπορούσε κάποιος να με διαφωτίσει σε τί ακριβώς διαφέρει ο Κάστρο από τον Πινοσέτ, πολύ θα με βοηθούσατε (κάτι ακούω στον κοινόχρηστο - θα είναι οι κατάρες της Αλέκας) Επίσης επειδή με το σφάγιον κρέας με έπιασε μια λιγούρα, αύριο λέω να μαγειρέψω στον καλό μου κοτολέτες. Για κρασί τί μου προτείνετε;
Περί Κάστρο μάλλον θα χρειαστεί ποστ - μετά Πινοτσετ αναφορών. Τη συναγή για τις κοτολέτες τη δίνεις ή είναι φαμιλυ σηκρετ;
Μπερδεύτηκε πολύ το μενού... Κάστρο, Πινοτσέτ, μάλλον παραξεχύλωσε.
Η ουσία που να βρίσκεται άραγε; Εξαρτόμενες οικονομίες. Οι ντόπιοι έγιναν ξένοι στον τόπο τους. 100 χρόνια η Λατινική Αμερική σκάβει τις ρίζες της που οδηγούν 35000 χρόνια π.Χ., πότε προσπαθώντας να τις ξεριζώσει και να τις πετάξει μακριά, πότε στραγγίζοντάς τις για να ποτίσει τα χωράφια του γείτονα. Τον τελευταίο καιρό φαίνεται να αρχίζει να επανεξετάζει το τοπίο. Πολύ νωρίς ακόμα για συμπεράσματα, αλλά κάτι κινείται.
Την καλή σου την κουβέντα
πίσω στην κουζίνα...