"O Johnny Cash τραγούδησε τις ιστορίες ενός ολόκληρου έθνους"
Ο Michael Streissguth, βιογράφος του Τζώννυ Κας, μιλάει στη Μιραντολίνα για το τελευταίο του βιβλίο, Johnny Cash: The biography, και τον ήρωά της.
Οκ. Το ξέρετε όλοι. Ο Τζώννυ Κας είναι ο Τζώνυ που αγαπάω περισσότερο απ όλους τους Τζώννυδες. Είναι οδηγός μου στο ταξίδι ή και πόρτα που ανοίγει στην κοινωνία και σε κοινές συγκινήσεις. Οπότε, η κυκλοφορία της πιο πρόσφατης βιογραφίας του, που την υπογράφει ο Michael Streissguth, αποτελεί είδηση για αυτό εδώ το ευλογ. Ειδικά καθώς ο Michael Streissguth έχει χρόνια που ερευνά και γράφει για το Τζώννυ. Έτσι λοιπόν, τον αναζήτησα. Και τα είπαμε. Είναι λιγόλογος (πολύ! με το τσιγκέλι βρε παιδί μου!)), αλλά βισινόματος. Και αξίζει να μοιραστώ μαζί σας την κουβέντα μας, στην οποία δίνει στο Τζώνυ θέση αντίοστοιχη του Ζινν - κι ανώτερη ίσως, μιας και ο Τζώννυ τα λέει όπως μπορεί να ακούσει η καρδιά ενώ ο Ζινν όπως τα αντιλαμβάνεται ο νους.
Ποια είναι η σχέση σας με τον Τζώννυ Κας, πως ξεκίνησε;
Δεν είχα ποτέ προσωπική σχέση με τον Κας. Ενδιαφέρθηκα ιδιαίτερα για κείνον κάπου στα μέσα της δεκαετίας του 80, όταν τον συνάντησα λίγο πριν ανέβει στη σκηνή, κάπου στη πολιτεία της Πενσυλβανίας. Είχε πιάσει την κουβέντα, συζητούσε με τρυφερότητα μ ένα γέρο άντρα που είχε δουλέψει στα λιγνιτωρυχεία και στη χαλυβουργία. Εκείνη η πρώτη στιγμή που τον είδα, είναι χαρακτηριστική, κατά τη γνώμη μου, της σχέσης του Κας με τον απλό άνθρωπο – μια σχέση ιδιαίτερα σημαντική στο έργο του.
Γιατί αποφασίσατε να γράψετε το τελευταίο σας βιβλίο; Γιατί χρειαζόταν ακόμη μια βιογραφία, όταν ήδη κυκλοφορούν αρκετές, κι ανάμεσά τους και μία αυτοβιογραφία;
Κάποια στιγμή ένοιωσα ότι είχε αρχίσει να παραγίνεται η μυθοποίηση και ότι είχε αρχίσει να υποκαθιστά την καθαρή ματιά μας πάνω στην ιστορία του Τζώνυ Κας. Γράφοντας αυτό το βιβλίο, ήλπιζα να εντοπίσω τις ρίζες των μύθων γύρω από το πρόσωπό του κι ύστερα να μπορέσω να αντικρύσω τον άνθρωπο πέρα από το μύθο. Ακόμη περισσότερο όταν η μυθοποίηση άρχισε να επισκιάζει την τέχνη του Τζώνυ Κας – ένα κακό που ελπίζω ότι θα προλάβουμε να διορθώσουμε.
Ο Τζώνυ Κας ήταν ένας άνθρωπος με πολλά πρόσωπα. Απ ότι φαίνεται, το τελευταίο απ αυτά διαμορφώνεται τώρα, μετά θάνατον. Πως πιστεύετε ότι θα τον θυμούνται οι ερχόμενοι;
Νομίζω πως ο Τζώννυ Κας θα μείνει στην ιστορία ως ο άνδρας που τραγούδησε τις ιστορίες ενός ολόκληρου έθνους, του αμερικανικού. Αν κι η δημοφιλία του Κας όντως έχει αυξηθεί ιδιαίτερα μετά το θάνατό του, η υστεροφημία του είχε εξασφαλιστεί πολλά χρόνια πριν. Ήταν πάντα ένας ιδιαίτερα σημαντικός τροβαδούρος, που συνέπασχε με τους απλούς ανθρώπους, που νομιμοποίησε τη συμπόνοια και που άλλαξε τον τρόπο που βλέπουν την αμερικάνικη ιστορία τα μάτια των πολλών.
Πόσο κοντά είναι η δουλειά του βιογράφου με τη δουλειά του δημοσιογράφου;
Πιστεύω ότι είναι πάρα πολύ κοντά. Έχω εκπαιδευτεί ως δημοσιογράφος, κι έτσι οι δημοσιογραφικές μου ικανότητες αποδεικνύονται πολύ χρήσιμες όταν ερευνώ και γράφω. Αν κι η βιογραφία πάει αρκετά πέρα από την καθαρόαιμη δημοσιογραφία, ο βιογράφος συνεχίζει να κουβαλάει την ευθύνη του δημοσιογράφου: να στοχεύει στην αλήθεια και τη δικαιοσύνη.
Οκ. Το ξέρετε όλοι. Ο Τζώννυ Κας είναι ο Τζώνυ που αγαπάω περισσότερο απ όλους τους Τζώννυδες. Είναι οδηγός μου στο ταξίδι ή και πόρτα που ανοίγει στην κοινωνία και σε κοινές συγκινήσεις. Οπότε, η κυκλοφορία της πιο πρόσφατης βιογραφίας του, που την υπογράφει ο Michael Streissguth, αποτελεί είδηση για αυτό εδώ το ευλογ. Ειδικά καθώς ο Michael Streissguth έχει χρόνια που ερευνά και γράφει για το Τζώννυ. Έτσι λοιπόν, τον αναζήτησα. Και τα είπαμε. Είναι λιγόλογος (πολύ! με το τσιγκέλι βρε παιδί μου!)), αλλά βισινόματος. Και αξίζει να μοιραστώ μαζί σας την κουβέντα μας, στην οποία δίνει στο Τζώνυ θέση αντίοστοιχη του Ζινν - κι ανώτερη ίσως, μιας και ο Τζώννυ τα λέει όπως μπορεί να ακούσει η καρδιά ενώ ο Ζινν όπως τα αντιλαμβάνεται ο νους.
Ποια είναι η σχέση σας με τον Τζώννυ Κας, πως ξεκίνησε;
Δεν είχα ποτέ προσωπική σχέση με τον Κας. Ενδιαφέρθηκα ιδιαίτερα για κείνον κάπου στα μέσα της δεκαετίας του 80, όταν τον συνάντησα λίγο πριν ανέβει στη σκηνή, κάπου στη πολιτεία της Πενσυλβανίας. Είχε πιάσει την κουβέντα, συζητούσε με τρυφερότητα μ ένα γέρο άντρα που είχε δουλέψει στα λιγνιτωρυχεία και στη χαλυβουργία. Εκείνη η πρώτη στιγμή που τον είδα, είναι χαρακτηριστική, κατά τη γνώμη μου, της σχέσης του Κας με τον απλό άνθρωπο – μια σχέση ιδιαίτερα σημαντική στο έργο του.
Γιατί αποφασίσατε να γράψετε το τελευταίο σας βιβλίο; Γιατί χρειαζόταν ακόμη μια βιογραφία, όταν ήδη κυκλοφορούν αρκετές, κι ανάμεσά τους και μία αυτοβιογραφία;
Κάποια στιγμή ένοιωσα ότι είχε αρχίσει να παραγίνεται η μυθοποίηση και ότι είχε αρχίσει να υποκαθιστά την καθαρή ματιά μας πάνω στην ιστορία του Τζώνυ Κας. Γράφοντας αυτό το βιβλίο, ήλπιζα να εντοπίσω τις ρίζες των μύθων γύρω από το πρόσωπό του κι ύστερα να μπορέσω να αντικρύσω τον άνθρωπο πέρα από το μύθο. Ακόμη περισσότερο όταν η μυθοποίηση άρχισε να επισκιάζει την τέχνη του Τζώνυ Κας – ένα κακό που ελπίζω ότι θα προλάβουμε να διορθώσουμε.
Ο Τζώνυ Κας ήταν ένας άνθρωπος με πολλά πρόσωπα. Απ ότι φαίνεται, το τελευταίο απ αυτά διαμορφώνεται τώρα, μετά θάνατον. Πως πιστεύετε ότι θα τον θυμούνται οι ερχόμενοι;
Νομίζω πως ο Τζώννυ Κας θα μείνει στην ιστορία ως ο άνδρας που τραγούδησε τις ιστορίες ενός ολόκληρου έθνους, του αμερικανικού. Αν κι η δημοφιλία του Κας όντως έχει αυξηθεί ιδιαίτερα μετά το θάνατό του, η υστεροφημία του είχε εξασφαλιστεί πολλά χρόνια πριν. Ήταν πάντα ένας ιδιαίτερα σημαντικός τροβαδούρος, που συνέπασχε με τους απλούς ανθρώπους, που νομιμοποίησε τη συμπόνοια και που άλλαξε τον τρόπο που βλέπουν την αμερικάνικη ιστορία τα μάτια των πολλών.
Πόσο κοντά είναι η δουλειά του βιογράφου με τη δουλειά του δημοσιογράφου;
Πιστεύω ότι είναι πάρα πολύ κοντά. Έχω εκπαιδευτεί ως δημοσιογράφος, κι έτσι οι δημοσιογραφικές μου ικανότητες αποδεικνύονται πολύ χρήσιμες όταν ερευνώ και γράφω. Αν κι η βιογραφία πάει αρκετά πέρα από την καθαρόαιμη δημοσιογραφία, ο βιογράφος συνεχίζει να κουβαλάει την ευθύνη του δημοσιογράφου: να στοχεύει στην αλήθεια και τη δικαιοσύνη.
0 σχόλια. Εσείς τι λέτε;
Την καλή σου την κουβέντα
πίσω στην κουζίνα...