8.3.06

Everybody let´s do the Revolution!


Για όσα κορίτσια των ευλογ αγαπούν να χορεύουν


Είχε περάσει μια ζωή γεμάτη, είχε διασχίσει τον κόσμο χορεύοντας την επανάσταση. Διαμορφώθηκε από τους λόγους του Μπακούνιν, του Κροπότκιν, τον οποίο θεωρούσε πνευματικό της πατέρα, ήταν φίλη του Θορώ, του Ο΄ Νηλ, του Λόντον... υπήρξε μαθήτρια του Zίγκμουντ Φρόιντ, για χάρη του οποίου μετέβη στη Βιέννη... υπήρξε στόχος του ιδρυτή του FBI, Τζέυ Έντγκαρ Χούβερ, υπήρξε Public Enemy Number One. Αυτή, μια γυναίκα.

Everybody’s doing the brand new dance now,
Come on baby, do the Revolution...
I know you’ll get to like it if you give it a chance now,
Come on baby, do the Revolution...

You’ve gotta swing your hips now,
Come on baby, jump up, jump back...
Well I think you’ve got the knack,
Whoa whoa...


«Όταν πηγαίναμε για χορό, ήμουν πάντα από τους πιο χαρούμενους και ακούραστους στην αίθουσα. Ένα απόγευμα, ένας ξάδελφος του Σάσα*, ένα νεαρό αγόρι, με πήρε παράμερα. Με αυστηρή έκφραση, σαν να επρόκειτο να μου ανακοινώσει το θάνατο κάποιου νεαρού συντρόφου, μου ψιθύρισε ότι δεν ταιριάζει σε έναν αγκιτάτορα να χορεύει. Ή, τουλάχιστον, δεν πρέπει να χορεύει με τέτοιαν εγκατάλειψη , αδιαφορώντας για τις συνέπειες. Ήταν ατιμωτικό για κάποιον που γινόταν δύναμη στο αναρχικό κίνημα. Η ελαφρότητά μου θα έπληττε την Υπόθεση.

Εξαγριώθηκα από την αυθάδη ανάμειξη του αγοριού. Του πα να κοιτάει τη δουλειά του. Είχα βαρεθεί να μου πετάνε την Υπόθεση κατάμουτρα κάθε λίγο και λιγάκι. Δεν πίστευα ότι μια Υπόθεση που υπερασπίζεται το ωραίο ιδανικό, τον αναρχισμό, τη λύτρωση και την ελευθερία από συμβάσεις και προκαταλήψεις, μπορεί να απαιτεί την άρνηση της ζωής και της χαράς. Επέμεινα ότι η Υπόθεσή μας δεν μπορούσε να απαιτεί να μετατραπώ σε καλόγρια και το κίνημά μας δεν μπορεί να μετατραπεί σε μοναστήρι. Αν ήθελε αυτό, τότε δεν την ήθελα. «Θέλω ελευθερία και το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης, το δικαίωμα του καθενός στα όμορφα, λαμπερά πράγματα». Αυτό σημαίνει για μένα αναρχισμός, και θα τον ζήσω σε πείσμα όλου του κόσμου – φυλακών, διώξεων, των πάντων. Ναι, ακόμη και σε πείσμα της καταδίκης από τους ίδιους μου τους συντρόφους θα ζήσω το όμορφο ιδανικό μου».
Από την αυτοβιογραφία της Έμμας Γκόλντμαν Living My Life, εκδόσεις Dover, 1970

Now that you can do it, lets make a chain now,
Come on baby, do the Revolution...
A chugga, chugga, motion like a railway train now,
Come on baby, do the Revolution...

Do it nice and easy now don’t loose control,
A little bit of rhythm and a lotta soul,
So come on, come on, do the Revolution with me...


Αυτά έγραψε η Έμμα Γκόλντμαν. Η Έμμα των δρόμων, η Κόκκινη Έμμα, η γυναίκα που ο Τζέυ Έντγκαρ Χούβερ του ΕφΜπιΆι χαρακτήριζε «την πιο επικίνδυνη γυναίκα σε ολόκληρη την Αμερική». Μπα.. Ήταν η πιο επικίνδυνη γυναίκα σε όλο τον κόσμο. Μπα. Ήταν μία από τους πιο επικίνδυνους ανθρώπους επί γης. Φυλακίστηκε ουκ ολίγες φορές, απελάθηκε από τέσσερα κράτη, της αρνήθηκαν την είσοδο πολύ περισσότερα. ΄Ηταν η πρώτη που μίλησε ανοιχτά για την ομοφυλοφιλία, τασσόμενη υπέρ του δικαιώματος των ενηλίκων στην αυτοδιάθεση του σώματός τους. Κάποιοι βιάστηκαν γι αυτό να την πουν λεσβία. Μικρόμυαλοι – λες και χρειάζεται να μοιράζεσαι μια ταυτότητα για να νοιαστείς για τους ανθρώπους που τη φέρουν.

Η Έμμα ήταν μια γυναίκα που ταυτίστηκε με το αναρχικό κίνημα και τους μεγάλους εργατικούς αγώνες στις ΗΠΑ. Ήταν μια γυναίκα που ταυτίστηκε με την Επανάσταση και ταύτισε το επαναστατικό της όραμα με τη χαρά της ζωής. Όσα έγραψε στην αυτοβιογραφία της, περί χορού, γρήγορα την ξεπέρασαν και πήραν το χαρακτήρα μύθου. Η Έμμα, κατά το λαϊκό βίωμα, είπε κάποτε, που λέτε: «Αν δεν μπορώ να χορέψω, δε γουστάρω να μετέχω στην επανάστασή σας». Το είπε έτσι κι ας μη το είπε έτσι ποτέ.

Move around the floor for the Revolution,
Come on baby, do the Revolution...
Do it holdin hands like you got the notion,
Come on baby, do the Revolution...

There’s never been a dance thats so easy to do,
It even makes you happy when you’re feelin blue,
So come on, come on, do the Revolution with me...

You’ve gotta swing your hips now
Come on baby, jump up, jump back
Well I think youve got the nack
Whoa, whoa...


Το άλλο που είπε, και ας μη το είπε έτσι, είναι πως η Επανάσταση είναι Έρωτας κι ο Έρωτας είναι Επαναστατικός κι Αναστάσιμος. Χρειάστηκε να ταξιδέψει, να πάει να συναντήσει τον πρίγγηπα Κροπότκιν για να υποστηρίξει αυτό τον άρρηκτο δεσμό έρωτα κι επανάστασης. Ο άγιος Πέτρος μου, που λέτε, είχε ψιλοσοκαριστεί με την επιμονή της Έμμας να μιλά για την ερωτική αυτοδιάθεση όλων των ανθρώπων και το δικαίωμα στον ελεύθερο έρωτα. Σου λέει, εδώ έχομε ολόκληρη επανάσταση, κουκλίτσα μου, με έρωτες θα ασχολούμεθα; Να δεις πως το πε ακριβώς. «Είναι μια εκπληκτική επαναστάτρια, η δουλειά της είναι άριστη, αλλά σπαταλά πολύ χρόνο μιλώντας για το σεξ».

Η τριαντάρα Έμμα, είχε τότε τα μισά του χρόνια, δεν τα φύλαξε τα λογια της. Οι αναρχικοί δε δέχονται αυθεντίες, οι αναρχικοί σέβονται αδελφούς. Διηγείται η ίδια πως του απάντησε «Αγαπημένε μου σύντροφε, όταν θα φτάσω στην ηλικία σου, μπορεί κι εμένα να μη μου λέει τίποτε το ζήτημα σεξ. Αλλά σήμερα μου λέει και μου παραλέει κι αποτελεί έναν τρομακτικής σημασίας παράγοντα για χιλιάδες, για εκατομμύρια νέων ανθρώπων». Κι ο άγιος Πέτρος σώπασε για μια στιγμή απέναντι σε αυτό το γενναίο κορίτσι, κι ύστερα χαμογέλασε έτσι που έλαμψε το ευγενικό του πρόσωπο. «Κοίτα να δεις, που δεν το χα σκεφτεί έτσι! Βρε, ίσως και να χεις δίκηο τελικά!» της είπε. «Έλαμπε ολόκληρος τρυφερότητα προς το πρόσωπό μου, κι είχε μια περιπαικτική λάμψη στα μάτια του», λέει η Έμμα.

Everybody΄s doing the brand new dance now,
Come on baby, do the Revolution...
I know you’ll get to like it if you give it a chance now,
Come on baby, do the Revolution...

Do it nice and easy now don’t loose control,
A little bit of rhythm and a lotta soul,
So come on, come on, do the Revolution...
Come on, come on, do the Revolution...
Come on, come on, do the Revolution with me...


"Η Εμμα Γκόλντμαν έφτασε στη Νέα Υόρκη το 1889, μια νεαρή αναρχική χωρίς φράγκο στην τσέπη. Είχε μια επαφή εκεί, έναν φίλο φίλου, και κανόνισαν να συναντηθούν στο καφενείο Sach’s. Την πρώτη εκείνη μέρα της, καθόταν στο τραπέζι με έναν νεαρό αναρχικό που δεν είχε ξανασυναντήσει ποτέ της, και που τον έλεγαν Αλέξανδρο Μπέργκμαν. Οι δυό τους από κει και πέρα γίναν ισόβιοι κομπανιέροι και εραστές. Το 1892 συνωμότησαν για να σκοτώσουν έναν εργοστασιάρχη ο οποίος είχε προσλάβει εκτελεστές για να σκοτώνει όποιους εργάτες τολμούσαν να απεργήσουν. Η απόπειρα απέτυχε κι ο Μπέργκμαν πήγε 14 χρόνια φυλακή. Η Έμμα κι ο Αλέξανδρος συνέχισαν τη σχέση τους ως το 1936. Εκείνη την πρώτη μέρα της συνάντησής τους, η Έμμα είχε σκοντάψει κι ο Αλέξανδρος την έπιασε να μη πέσει. «Σου έσωσα τη ζωή!», της είπε, κι η Έμμα του απάντησε «Ελπίζω κάποτε να μπορέσω κι εγώ να σώσω τη δική σου»."
Από τις ιστοσελίδες των Chumbawamba, η εξήγηση για τη συγκίνηση του τραγουδιού τους When Alexander met Emma.

* Ο Αλέξανδρος Μπέργκμαν

Για την ημέρα της Γυναίκας,
γιατί ο φεμινισμός είναι ένα ακόμη υποκατάστατο,
μια ακόμη μεσοβέζικη λύση.

Τα στιχάκια από το Do the Locomotion της Little Eva, με μόνη αντικατάσταση του Locomotion με το Revolution. Για το χορευτικόν του πράγματος - κι όποιος αδελφός σοκαριστεί ας ξαναδιαβάσει τα περί χορού του κοριτσιού μας (το φιλί από κοντά).

33 σχόλια. Εσείς τι λέτε;

Anonymous Ανώνυμος έφα...

καταπληκτικό!

3/08/2006 03:22:00 π.μ.  
Blogger Rodia έφα...

Mirandolina σε λατρεύω!!!!!
Το άρθρο σου ήρθε την καταλληλότερη στιγμή, δλδ ΤΩΡΑ!

Καλή γλυκειά σου μέρα:-)
(όπως έλεγ' η γιαγιά μου)

3/08/2006 03:56:00 π.μ.  
Blogger aeipote έφα...

Ακόμα μια εξαιρετική εγγραφή. Δηλώνω θαυμαστής της ποιότητας [και της ποσότητας] των εγγραφών σας!

Καλή σας μέρα

3/08/2006 07:28:00 π.μ.  
Blogger Γιώργος έφα...

Πολύ ωραία τα έλεγε η Έμμα.Ακόμα και τώρα δεν ξέρω αν είναι αυτονόητα μεταξύ των επαναστατών.
Εγώ συμπαθώ από μικρός και την Αλεξάνδρα Κολλοντάι που είχε με τον Λένιν, μια διαμάχη όμοια με αυτήν της Εμμας με τον Κροπότκιν για το σεξ και την επανάσταση.

3/08/2006 09:06:00 π.μ.  
Blogger Filotas έφα...

Mirandolina, Emma στον "τάκο" και σήμερα! Να δει τον χορό σας όλο το "τάγμα"!
Χρόνια Πολλά!

3/08/2006 10:25:00 π.μ.  
Blogger Γιουτζίν έφα...

Μιραντολίνα,
Τα'πες πολύ ωραία -οι σύντροφοι έτρεμαν πάντα τη μουσική και τον έρωτα.
Καλημέρα και ευχαριστώ

3/08/2006 11:01:00 π.μ.  
Blogger vasvoe έφα...

πολύ ωραία τα έλεγε. ε, μα,
κι η επανάσταση θέλει καλοπέραση.

3/08/2006 11:05:00 π.μ.  
Blogger Juanita La Quejica έφα...

Mirando, τί θα έλεγες σήμερα για προβολή live συναυλίας της Chavela Vargas στην Βαρκελώνη; Να μια ακόμα γυναίκα που αξίζει τον κόπο να μάθει κανείς γι αυτήν. Κυρίως, να την ακούσει.

3/08/2006 11:08:00 π.μ.  
Blogger ci έφα...

Let's dance, put on your red shoes and dance the blues

Πολύ ωραίο το άρθρο σου Μιραντολίνα, για να θυμόμαστε όλοι την στόφα όσων ήταν πραγματικά Επαναστάτες.

3/08/2006 11:14:00 π.μ.  
Blogger Marialena έφα...

Σ' ευχαριστούμε αστεράκι μου για το σημερινό σου δημοσίευμα. Καλημέρα, Μ.

3/08/2006 01:03:00 μ.μ.  
Blogger Mirandolina έφα...

Πάνο, ευτυχώς δεν ανήκω ούτε ανήκα ποτέ στην σοβαροφανή αριστερά – είμαι τσιφτευτελής και ντάτσουν εξ αρχής. Όσο για την επανάσταση, αυτή δεν ηττάται. Ξαποσταίνει μονάχα.

Κομπανιέρε μου, σε ευχαριστώ πολύ – είσαι κι αυστηρή φύσις και μετρά πολύ από σένα αυτή η λέξη (Φταίει που κλαμπάρεις, ξέρω).

Ροδιά πολύ σε ευχαριστώ και μακάρι να βοηθάει – υπέροχη η κοντέσσα!

Αείποτε, κοκκίνησα! Χίλια ευχαριστώ.

Αλβέριχε, δεν ήξερα το βιβλίο, θα το πάρω. Με συγκινούν τα μάτια της.

Ανχελίτο μου, δεν έχω λόγια με τη γενναιοδωρία σου. Πρέπει να το πω. Και, ευχαριστώ για τις ευχές.

Καλώς ήρθες, Γιουτζίν (μου έδωσες και την ευκαιρία να σε ανακαλύψω!) –

Καλώς ήρθες κι εσύ Μαριαλένα μου, πολύ χάρηκα που σε είδα! Καλημέρα!

Βασβόε, όντως η επανάσταση είναι η μόνη αληθινή καλοπέραση. Το καλό δεν μετράται μόνον υλικά, βλέπεις.

Χουανίτα, το τι μας έχεις κάνει δε λέγεται! μας έχεις ξεσηκώσει με τις μουσικές και τις φωτό και τις ιδέες – στο τέλος θα παρακαλάμε να κάνουν την επανάσταση οι Βαρκελωνέζοι για να πάμε να καταταγούμε ως διεθνείς! :-)

Κοπίτο μου, έτσι είναι – λες κι ήταν παιδιά που ποτέ δε σκλήρυνε η καρδιά τους. Αληθινοί, απλοί και ειλικρινείς.

3/08/2006 01:23:00 μ.μ.  
Blogger Λαμπρούκος έφα...

"Μικρόμυαλοι – λες και χρειάζεται να μοιράζεσαι μια ταυτότητα για να νοιαστείς για τους ανθρώπους που τη φέρουν"

Υπέροχη φράση στ' αλήθεια. Μπορεί να απενοχοποιήσει όλους εμάς που πολλές φορές σιωπούμε για να μη χαρακτηριστούμε κάπως...

3/08/2006 01:43:00 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος έφα...

χαχα, δεκτό :P

Η Έμμα ήταν αληθινή και ατρόμητη. Είχε και το χάρισμα να κάνει τους άλλους να ακούν...

3/08/2006 01:47:00 μ.μ.  
Blogger Mirandolina έφα...

Καταπληκτική φωτό, Βαλεντίνε - μες στη θάλασσα ανδρικών καπέλλων, η μαντάμ Επανάσταση. Στην απαλλοτριώνω :-)

3/08/2006 02:01:00 μ.μ.  
Blogger Mirandolina έφα...

Λαμπρούκο, ευχαριστώ - θυμήθηκα το Μπρεχτ. Είναι πολύ χρήσιμη η φωνή μας, έτσι, μόνη της.

3/08/2006 02:03:00 μ.μ.  
Blogger xryc agripnia έφα...

Ωραια πραγματα.
:-)

3/08/2006 03:32:00 μ.μ.  
Blogger ramon έφα...

πιθανως το καλυτερο ποστ που διαβασα σημερα.
στις πρωτες γραμμες νομιζα οτι μιλουσες για την Λου Σαλομε.
καλο ευρημα και οι στιχοι---locomotion-==-revolution.

3/08/2006 09:20:00 μ.μ.  
Blogger Μαύρος Γάτος έφα...

Μιραντολίνα είσαι φίνα (και το ξέρεις)

Σ'ευχαριστώ για όλα αυτά τα ενδιαφέροντα.

Χρόνια καλά, Γατίνα!

3/08/2006 10:41:00 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος έφα...

δοξασμενη κλεφτουρια
με χορο και με τραγουδι
θα σπας τον κυκλο του κακού.
αντε μια γυρα ακομη
για χαρη σου λοκα
μερακλου

3/09/2006 12:25:00 π.μ.  
Blogger dgalanis έφα...

η επανάσταση είναι κάτι που ξεχάσαμε ή μας ξέχασε ...

3/09/2006 11:55:00 π.μ.  
Blogger Mirandolina έφα...

Αρτσάιβ, Ραμόν, Γάτε, Nύφε, ευχαριστώ.

Μανιφέστε μου, δεν την ξέχασα, ούτε κι αυτή εμένα. Απλώς, καμμιά φορά μου μουτρώνει λίγο που δεν είμαι συνεπής… Είναι και που απαιτεί προσωπικήν σχέση η άτιμη…

3/09/2006 02:04:00 μ.μ.  
Blogger NinaC έφα...

Mirandolina, Κυρά, σας αναγνωρίζω ως αδελφή και ασπάζομαι την παρειάν σας. Με κερδίσατε από το ένα και μοναδικό (επι του παρόντος...) post σας που διάβασα. Αν περάσετε από τα μέρη μου, θα διαπιστώσετε πως ο υπότιτλος του blog μου είναι: Some dance to remember, some dance to forget. Ενδεχομένως νά πρέπει να συμπληρώσω: Some never do so... Για να θυμάμαι να μην ασχολούμαι μαζί τους.

Ευχαριστώ και σε, rodia, για τη σύσταση στην Κυρία Mirandolina. Πόσο ταιριαστή αυτή την ώρα! I owe you one, φιλενάδα...

3/09/2006 04:02:00 μ.μ.  
Blogger amvro έφα...

μάθαμε κάτι ακόμα μιρανδολίς. σας ευχαριστούμε ξανά.

(για τη σχέση με την επανάσταση δεν έβγαλα κανένα μα κανένα συμπέρασμα)

3/09/2006 08:53:00 μ.μ.  
Blogger alombar42 έφα...

Κάποτε ντρεπόμουν να παραδεχτώ οτι η σχέση μου με την κασετόπληκτη αριστερά διαλύθηκε χάριν του έρωτα.
Σήμερα μπορώ να πίνω στην υγειά μιας λοκαντιέρας :)

3/09/2006 09:33:00 μ.μ.  
Blogger lemon έφα...

Μιραντολίνα, όμορφες ιστορίες μας λες, με όμορφο τρόπο, για πράγματα που δεν τα είχα ακούσει ποτέ στη ζωή μου-να ήξερες πόσο το χαίρομαι !
Κυρίως διότι είναι ανθρωποκεντρικές κ α ι βιογραφικές…
(Θα ψάξω να την βρω τη βιογραφία της, να τη διαβάσω, έστω και στην αγγλική).

Τι αξιοθαύμαστος συνδυασμός, ένας άνθρωπος που αναγνωρίζει τη χαρά του σωματικού έρωτα τόσο ανοιχτά και έντονα, να μένει με τον ίδιο σύντροφο για πάντα! Πόσο ξεκάθαρες ιδέες- κ α ι ε φ α ρ μ ο γ ή τους περί έρωτα και περί κομπανιέρου, πόσο θαυμάσια αναρχικό, ακόμα και για σήμερα, ε?
Μου έφερε στο νου, η φύση της σχέσης τους, την Σιμόν ντε Μπωβουάρ και τον Σαρτρ, επιφυλάσσομαι για σχετικό πόστ, με παίδεψαν πολύ αυτοί οι δύο, στη ζωή μου…!

(Ο κύριος Sasha αυτοκτόνησε τελικά).

3/09/2006 11:01:00 μ.μ.  
Blogger τσέλιγκας έφα...

Κι ενώ πίνω τις τελευταίες γουλιές από το κρασί μου διαβάζω αυτές τις ωραίες γραμμές. Και είναι ωραία διάολε. Πολύ ωραία.

3/10/2006 12:35:00 π.μ.  
Blogger Mirandolina έφα...

Κούκλα, καλώς όρισες και δυό φορές που είσαι φίλη της ροδιάς. Σου έρχομαι οσονούπω!

Αμβρόσιε, τη σχέση του έρωτα με την επανάσταση εννοείς? Ρώτα εδώ το γέννημα θρέμμα της Πετρούπολης, να στα πει όλα! :-)

Στη υγεία σου, Αλόβαρε! Στην υγειά σου, Τσέλιγκα!

Λεμον μου, έτσι είναι συνήθως: όταν το βρεις, το αναγνωρίζεις και είναι όλα. Και σώμα και ψυχή και καρδιά. Το εν και το όλον σου, το έτερον κι ημέτερον. Περιμένω τα περί το γνωστό ζεύγος, να ξες!

3/10/2006 11:38:00 π.μ.  
Blogger amvro έφα...

όχι βρε, τη δική μου σχέση με την επανάσταση.. κανένα συμπέρασμα.



(αλλά και το άλλο βρε αγάπη μου...
μια με την πετρούπολη και μια με την αγία πετρούπολη, τι ζωή θέ μου)

3/10/2006 02:32:00 μ.μ.  
Blogger Mirandolina έφα...

:-)))

Αμβρόσιε, άκουσε τα γέλια μου όλο το γραφείο!

3/10/2006 03:00:00 μ.μ.  
Blogger amvro έφα...

δεν ξέρω αν γελάς ή όχι, εγώ πάντως σου λέω την πάσα αλήθεια


(χαίρομαι βέβαια περισσότερο όταν γελάς :))))

3/10/2006 03:44:00 μ.μ.  
Blogger Χρήστος Αθανάσουλας έφα...

...σαν σε διαβάζω αναπνέω καλύτερα...
νοιώθω να πω "ευχαριστώ που υπάρχεις" ή υπάρχει ελπίς ΤΩΡΑ, εκεί, εδώ παντού!

"αιχμάλωτοι αλλά ποτέ παραδομένοι"

Να είσαι καλά τσιφτετελιζομένη, επαναστατημένη
:)

3/12/2006 03:46:00 μ.μ.  
Blogger παράλληλος έφα...

Σ'ευχαριστώ, ω Μιραντώ,
που επιβεβαιώνεις την αισιοδοξία μου για τα πράγματα (όχι υποχρεωτικά και για το αποτέλεσμα).
Τέτοιες φωνές, τέτοια θέματα, τέτοιες οπτικές, με κάνουν αιθεροβάμονα. Δεν γλείφω, είμαι απλά, ενθουσιασμένος!

Η επανάσταση ξεκινάει με Έρωτα. Και χωρίς αυτόν τελειώνει.

3/13/2006 08:41:00 μ.μ.  
Blogger Mirandolina έφα...

εγώ ευχαριστώ, άλας, παράλληλε, για τα καλά σας λόγια.

3/13/2006 08:56:00 μ.μ.  

Την καλή σου την κουβέντα


πίσω στην κουζίνα...