Mirandolina

3.5.06

May he will stay, resting in my arms again...

Είχα ένα σύντροφο,
τον λέγαν Ναπολέοντα
(τι αστείο για αναρχικό, αλήθεια!)

είχα ένα σύντροφο ασπρομάλλη
φορούσε πουκαμίσες μακρυές,
να κρύβουν την κοιλίτσα

οι ρυτίδες του ήταν όμορφες,
όπως θυμάμαι,
μιας και τότε καμμιά ομορφιά
δεν εύρισκα ακόμη στις ρυτίδες

ένα πρωί,
γυμνά τα πόδια,
ένα κορδόνι όλο κι όλο τα σανδάλια,
τον γνώρισα
κάθισε στην απέναντι καρέκλα και μου είπε
"τι όμορφα ποδαρακια έχεις"

γέλασα,
πόσο γελοία μοιάζει η ομορφιά απέναντι στη νιότη!
ντράπηκα μα δεν κοκκίνησα, ήθελα να του πω να φύγει
δεν το είπα. Τίποτε. Σιωπή χωρίς αμηχανία

Μίλησε κείνος. Είπε: με λένε Ναπολέοντα,
έχεις όμορφα πόδια,
κοίτα να περπατήσεις τον κόσμο, και να μείνεις ζωντανή.
Κοίτα, τώρα χτυπά η καρδιά σου
κάθε που τ αγόρι σου κατηφορίζει το στενό
όταν θα πάψει να χτυπά έτσι για κάποιο αγόρι
θα 'σαι νεκρή. Μ' ακούς? νεκρή!
κι ας μιλάς, ας περπατας μ αυτά τα ωραία πόδια!

άγγιξε τα δαχτυλα. Τραβήχτηκα.
Τρελλός -ήμουν σίγουρη πως ήταν τρελλός.
Φεύγω, είπε. Έσκυψε τα φίλησε.

Όταν ήρθε η Στέλλα που τους ήξερε όλους είπε
"δεν είναι τρελλός, αναρχικός είναι"

πέρασαν χρόνια για να ξαναμάθω να κοκκινίζω,
πέρασαν χρόνια για να καταλάβω
κείνη την ιστορία έρωτα κι αναρχίας
που μου διηγήθηκε ο Ναπολέων
μια εποχή στην Παράδεισο.

2

Οι ερωτήσεις που δεν απαντώνται ονομάζονται

ελευθερία

αυτοδιάθεση

ετερότητα

αναρχία

οι ερωτήσεις που επανατίθενται
δεν απαντώνται
κι ονομαζονται πρόσωπο

18 σχόλια. Εσείς τι λέτε;

THE_RETURN έφα...: Καλησπέρα.

Ενδιαφέρον...

Ναπολέων ο Αναρχικός,
όπως θα λέγαμε, ας πούμε,
Μπακούνιν ο ΙΣΤ΄...

(επιτρέπεται λίγο χιούμορ, έτσι;)

Συγκινητικό το κείμενο.

ΥΓ. Σίγουρα δεν απαντώνται οι ερωτήσεις στο τέλος;; 5/03/2006 07:23:00 μ.μ.
Ανώνυμος έφα...: Τυχερος ο Ναπολέων. Ωραίο!; 5/03/2006 07:45:00 μ.μ.
Juanita La Quejica έφα...: Τα λόγια του Ναπολέοντα μου θύμισαν τον Έριχ Μαρία Ρεμάρκ, στον Παράδεισο που δεν έχει ευνοούμενους. Με ή χωρίς αγάπη.; 5/03/2006 08:35:00 μ.μ.
Rodia έφα...: Εμείς λεμε ότι στο ρυάκι της ζωής δεν υπάρχουν ερωτήσεις ούτε απαντήσεις. Οταν μιλάμε χάνουμε τη ροή και μας πετάει έξω -στην όχθη!

:-)

..σε μένα είχε φτιάξει ένα υπέροχο γλυπτό στηθόδεσμο..; 5/03/2006 09:07:00 μ.μ.
amvro έφα...: και βεβαίως βέντερς

[αχ καλή μου...]; 5/03/2006 09:49:00 μ.μ.
alombar42 έφα...: Ομορφος κόσμος, ηθικός, αγγελικά πλασμένος.

Δεν απαντώνται γιατί η τυχόν "απάντηση" ακυρώνει (ή σκοτώνει) την ερώτηση, πχ: έρωτας;; 5/03/2006 11:30:00 μ.μ.
lemon έφα...: Βέντερς, ναι, κοντεύουν 20 χρόνια, κι ακόμα μας στοιχειώνει...; 5/03/2006 11:55:00 μ.μ.
Παπαρούνα έφα...: τα γιατί και τα διότι που δεν έχουν απάντηση μπορεί να είναι άναρχα και όμορφα, αλλά μπορεί να γαμήσουν την ψυχολογία ουκ ολίγες φορές...Έτσι δεν είναι;; 5/04/2006 12:29:00 π.μ.
Mirandolina έφα...: Ρητέρν, νομίζω, η απάντηση στις ερωτήσεις είναι ακριβώς το πρόσωπο. Δεν υπάρχουν άλλες απαντήσεις.

Δρ., τι να σας πω, δεν θα το χαρακτήριζα τύχη αυτό που τον βρήκε -- να πέσει στα πόδια μου ο δυστυχής… (αστειεύομαι)

Να είμαστε άξιοι της Αγάπης πάντα, Χουανίτα μου. Μα, Παράδεισος ορίζεται άνευ του προσώπου-Αγάπη;

Ροδιά, έχουν κι οι λέξεις τον καυμό τους – δες πόσο αγώνα κοινωνίας κρύβει η μοναξιά μας κι οι λέξεις της (τα γραφει καταπληκτικά ο Ζωρζ)

Διαβαζα τι έγραφες, Αμβρόσιε, και μου ρθε στο νου πως όταν γεράσουμε, θα έρχεσαι σπίτι πότε πότε, να καθόμαστε παρέα μπρος στο τζακι, να σου φέρνω να πιείς τσάι ανθό από την Κίνα, και θα θυμόμαστε τους αγγέλους της ζωής μας. Παράξενο, ε;

Δεν απαντώνται με λέξεις διότι απαιτούν το ακέραιο του προσώπου, λέω, Αλόβαρε.

Λέμον μου, με στοίχειωσε από την πρώτη μέρα. Είχα δει την ταινία έξι φορές την πρώτη εβδομάδα. Σε κείνο το σινεμά στην πρίγκηπος Νικολάου (νυν Σβώλου).

Παπαρούνα, νομίζω ανάγκη για άλλη απάντηση, πλην του προσώπου, είναι διάρρηξη του κλειστού συστήματος του έρωτα. Σπάει το τσόφλι, είσαι ελεύθερος. Πόνος.; 5/04/2006 01:17:00 π.μ.
Unknown έφα...: Καλησπέρα.
Πολύ όμορφο, ενδιαφέρον.
Είναι σπουδαίο να κοκκινίζεις
γιατί βγαίνει μέσα απο την
ψυχή σου.
Αυτός σου φίλησε τα πόδια
Ο Χριστός τους έπλυνε τα πόδια
Κοίτα να περπατήσης τον κόσμο
Mirandolina μου, εγώ τον περπάτησα,
πήγα σχεδόν σε κάθε γωνιά
του Πλανήτη μας και συνεχίζω
να περπατώ μέχρι το τέλος.

ο γιος του μπλε του Ουρανού
και του γαλάζιου της Θάλασσας; 5/04/2006 01:25:00 π.μ.
THE_RETURN έφα...: "Ρητέρν, νομίζω, η απάντηση στις ερωτήσεις είναι ακριβώς το πρόσωπο. Δεν υπάρχουν άλλες απαντήσεις."

Μπορεί...

Ωστόσο, με τη σειρά του το πρόσωπο αιωρείται πάντοτε ως ερώτημα.

Υπάρχει γοητεία στο πέπλο...
...αλλά και εξ ίσου γοητεία όταν το πέπλο αποσύρεται...

καληνύχτα.; 5/04/2006 01:26:00 π.μ.
Filotas έφα...: Ερωτικός απόλυτα ο Ναπολέων!...
Καλημέρα!; 5/04/2006 09:07:00 π.μ.
Greg έφα...: Το 1 το ζω...

Το 2 το "ψάχνω"!; 5/04/2006 09:44:00 μ.μ.
Mirandolina έφα...: Καλημέρα κι ευχαριστώ όλους!; 5/05/2006 11:06:00 π.μ.
Ανώνυμος έφα...: "μια εποχή στην Παράδεισο."

"ευχαριστώ όλους!"
Χωρίς "σας", "μας" και "τους"!

Οι ερωτήσεις που δεν απαντήσαμε.

Είναι κάτι ερωτήσεις που έχω θέσει ξανά και ξανά, κι όλο απαντώνται αλλιώς.
Είναι κάτι ερωτήσεις που δεν απάντησα ποτέ.
Συχνάζουμε σε διαφορετικά μέρη φαίνεται.

Είναι κάτι μικρές ερωτήσεις που με απαντούν όταν διαβάζω τούτο το ποστ και τα σχόλια.
Απρόσωπα, δε θα τις ονομάσω.
Θα σταθώ κάτω απ' την Παράδεισο που θα σε ανταμείψει.
Θα σταθώ δίπλα στους Άγιους που σταθήκαν εκεί, ύστερα απ' την παρέλασή τους, και θα σε χειροκροτήσω μαζί τους.
Τόσο μακριά,
τόσο μακριά, κι ωστόσο τόσο κοντά.
Έτσι μ' αρέσει πιότερο.; 5/05/2006 07:14:00 μ.μ.
Mirandolina έφα...: Σκεφτόμουν την χρησιμότητα των παρελάσεων. Σκεφτόμουν πως το "εν, δυο, εν, δυο" των παιδικών παρελάσεων, είναι το σημαντικότερο μάθημα του σχολειού -εκεί διδάσκεσαι πρώτον την πληγή του έρωτος.; 5/05/2006 11:33:00 μ.μ.
Mirandolina έφα...: Προ καιρου το σκεφτόμουν -- διδασκόμενη.; 5/05/2006 11:55:00 μ.μ.
0comments έφα...: Γειάσου Μιραντόπουλο!; 5/06/2006 12:59:00 μ.μ.

Την καλή σου την κουβέντα

πίσω στην κουζίνα...