Modern queer studies in Greece, part II: Η Πουπού και η Καρλότα
το πρώτο μέρος αποτέλεσε προπτυχιακή μελέτη του Μαιάνδρου,
στον οποίο και αφιερώνεται το παρόν ποστάκιον
στον οποίο και αφιερώνεται το παρόν ποστάκιον
Το αριστούργημα «η Πουπού και η Καρλότα»
έχει ξυγγράψει ο πολυαγαπημένος μας Ευγένιος Τριβιζάς,
εικονογραφήσει η Ναταλία Καπατσούλια και
εκδώσει τα Ελληνικά Γράμματα (Αθήνα, 2000).
Πρόκειται για το ειδύλλιο μιας αλεπούς και μιας κότας,
από το οποίο και ακολουθούν ορισμένα χαρακτηριστικά αποσπάσματα.
Παρακαλώ μη ξεχασετε να κλικάρετε στα αποκαλυπτικότατα σκαναρίσματα
έχει ξυγγράψει ο πολυαγαπημένος μας Ευγένιος Τριβιζάς,
εικονογραφήσει η Ναταλία Καπατσούλια και
εκδώσει τα Ελληνικά Γράμματα (Αθήνα, 2000).
Πρόκειται για το ειδύλλιο μιας αλεπούς και μιας κότας,
από το οποίο και ακολουθούν ορισμένα χαρακτηριστικά αποσπάσματα.
Παρακαλώ μη ξεχασετε να κλικάρετε στα αποκαλυπτικότατα σκαναρίσματα
Ήτανε κάποτε μια αλεπού
Που τη λέγανε Πουπού.
Ήτανε και μία κότα
Που τη λέγανε Καρλότα.
Κι έλεγε η Πουπού
Η πονηρή η αλεπού.
Έλεγε στην Καρλότα
Τη μικρούλα άσπρη κότα:
--Οι άλλες κότες
Είναι έτσι κι έτσι.
Εσύ λάμπεις στο κοτέτσι!
Έλα πάμε κάπου αλλού
Μακρυά απ τα πλήθη.
Έλα πάμε ραντεβού
Της αγάπης να σου πω
το παραμύθι.
Κι έλεγε η κότα
Η δύσπιστη Καρλότα
Έλεγε στην αλεπου
Την ύπουλη Πουπού:
-Χαίρομαι πολύ
που σου αρέσω
αλλά δυστυχώς
δε θα μπορέσω![…]
Που τη λέγανε Πουπού.
Ήτανε και μία κότα
Που τη λέγανε Καρλότα.
Κι έλεγε η Πουπού
Η πονηρή η αλεπού.
Έλεγε στην Καρλότα
Τη μικρούλα άσπρη κότα:
--Οι άλλες κότες
Είναι έτσι κι έτσι.
Εσύ λάμπεις στο κοτέτσι!
Έλα πάμε κάπου αλλού
Μακρυά απ τα πλήθη.
Έλα πάμε ραντεβού
Της αγάπης να σου πω
το παραμύθι.
Κι έλεγε η κότα
Η δύσπιστη Καρλότα
Έλεγε στην αλεπου
Την ύπουλη Πουπού:
-Χαίρομαι πολύ
που σου αρέσω
αλλά δυστυχώς
δε θα μπορέσω![…]
(όπου η Πουπού έχει βάλει αμέτι μωχαμέτι να παρασύρει την Καρλότα στο σπίτι της για να την φάει.)
- Δε σχεδιάζω επιθέσεις.
Έχω άριστες προθέσεις!
Είσαι της καρδιάς μου η σταρ!
Έλα, πάμε σε ένα μπαρ! […]
έχεις αμέτρητα χαρίσματα
και κάνεις εξαίσια
ορνιθοσκαλίσματα.
Όταν σε ακούω
Να κάνεις «κο κο κο»
Νοιώθω ρίγος μαγικό.
Αχ, μπορώ να σε κοιτώ αιώνια
Τύφλα να χουν τα παγώνια! […]
Έχω άριστες προθέσεις!
Είσαι της καρδιάς μου η σταρ!
Έλα, πάμε σε ένα μπαρ! […]
έχεις αμέτρητα χαρίσματα
και κάνεις εξαίσια
ορνιθοσκαλίσματα.
Όταν σε ακούω
Να κάνεις «κο κο κο»
Νοιώθω ρίγος μαγικό.
Αχ, μπορώ να σε κοιτώ αιώνια
Τύφλα να χουν τα παγώνια! […]
(όπου η αθώα Καρλότα η κότα ανακαλύπτει ότι η Πουπού τα έκανε όλα για την τρυφερή της σάρκα και ξεσπάει)
- Τα δώρα σου θα επιστρέψω
Ποτέ πια δε θα πιστέψω
Τα απατηλά γλυκόλογά σου.
Φύγε από μπροστα μου, χάσου!
Μη μου ξαναφέρεις γαριδάκια
Πίτουρα και λουλουδάκια!
Δεν τα θέλω τα μπισκότα
Χάρισέ τα σε άλλη κότα
Και τα λόγια τα ωραία εκείνα
Λέγε τα σε καμιά χήνα
Στρουμπουλή μικρούλα
Ή σε κάποια γαλοπούλα. […]
Ποτέ πια δε θα πιστέψω
Τα απατηλά γλυκόλογά σου.
Φύγε από μπροστα μου, χάσου!
Μη μου ξαναφέρεις γαριδάκια
Πίτουρα και λουλουδάκια!
Δεν τα θέλω τα μπισκότα
Χάρισέ τα σε άλλη κότα
Και τα λόγια τα ωραία εκείνα
Λέγε τα σε καμιά χήνα
Στρουμπουλή μικρούλα
Ή σε κάποια γαλοπούλα. […]
[ όταν το ειδύλλιο τελειώνει άδοξα]
Κι από τότε που και που
Όποτε η Πουπού
Κρεμμύδια καθαρίζει
Θυμάται τη Καρλότα
Και δακρύζει.
Όποτε η Πουπού
Κρεμμύδια καθαρίζει
Θυμάται τη Καρλότα
Και δακρύζει.
Κοίτα, λοιπόν, τι θα πει μοιραίον: αυτό είναι το 100στό μου ποστ - τσιφτευτελές, όπως πρέπει σε με και τη λοκάντα μου...
Δια χειρός Μιραντολίνας | 9:05 μ.μ.
32 σχόλια. Εσείς τι λέτε;
ΑΡΙΣΤΗ επιλογή Μιραντό μου! Για να αποφορτιστεί το κλίμα από τις συρράξεις και τους πολεμικούς ανταποκριτάς και να μπορέσωμε εμείς οι μεταχίππηδες ειρηνισταί να σου ευχηθούμε από την καρδιά μας να τα χιλιάσεις και να τα τρισχιλιάσεις!
Ζήτω οι κότες, τα κοτόπουλα, οι αλεπούδες και όλοι του κόσμου οι Τριβιζάδες.
Τσιφτευτελής για πάντα. Αμήν.
100; Γρήγορα περνά ο καιρός!
Εμάς γιατί στο σχολείο μας μόνο Πηνελόπη Δέλτα μας διάβαζαν; Να είσαι καλά που μπήκες στον κόπο να σκανάρεις, ώστε να έχουμε μια πιο "ζωντανή" εικόνα.
Και μια μικρη συνεχεια:
"..Καλά λες! συμφωνεί η αλεπού
η αρχειμαγείρισσα Πουπού
ακους εκεί
να ξεχάσω τα κρεμμύδια
της τσουκάλας τα στολίδια!
Χωρίς κρεμμύδια και καρότα
είναι άνοστη η κότα."
Τον λατρευω τον Τριβιζα..συμτωση,την "τελευταια μαυρη γατα" την διαβαζω σημερα! :-)
Με το καλό, λοιπόν, και τα ...δέκα χιλιάδες ποστς!
(στην κινεζική κουλτούρα ο αριθμός "δέκα χιλιάδες" είναι κατά κάποιο τρόπο συνώνυμος της αιωνιότητος...)
Να τα χιλιάσετε...
Υ.Γ Η Καρλότα δεν έλεγε το κλασσικό τραγούδι "Πάρε με από πίσω"; Συνωνυμία;
"Ανακάλυψα" τον Τριβιζά μέσω των παιδιών μου. Τον θεωρώ μοναδικό και πάντα διαβάζω με μεγάλη ευχαρίστηση τα κείμενά του [και την "Τελαυταία Μαύρη Γάτα" από μόνος μου αγόρασα!]. Εξαιρετική, λοιπόν, εγγραφή ανοιξιάτικη για να μας καλοκαρδίσει [τι καταπληκτική λέξη!]. Να είσαι πάντα καλά mirando να γράφεις και να όλοι χαιρόμαστε και σκεφτόμαστε και
χαμογελάμε!
Καλημέρα!
Πο το ’χες, που το ’φερες, παλι με στηρίζεις!
Φιλιά πολλά, ξέρεις γιατί!
Αν και συμφωνώ για τον Τριβιζά, έχοντας διαβάσει όλα του τα βιβλία, για μένα το καλύτερο «παιδικό» βιβλίο είναι «Η ΧΕΛΩΝΙΤΣΑ ΚΑΡΕΤΤΑ-ΚΑΡΕΤΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΦΟΚΣΒΑΓΚΕΝ» του Χρήστου Μπουλώτη και με εικονογράφηση της Σοφίας Φόρτωμα. Το βρίσκω συγκλονιστικό. Κάθε φορά που ζητούσαν τα παιδιά μου να τους διαβάσω βιβλίο παρακαλούσα να θέλαν αυτό.
Συμφωνώ με τον return.
Aπό μένα την πιο ζεστή μου
καλημέρα μέσα απο την καρδιά
του
γιου του μπλε του ουρανού
και του γαλάζιου της θάλασσας
Να έσαι πρώτα , πάντα καλά
και να φράφεις να σε διαβάζω
Καλό πρωινό!
Να γνωρίζεις άραγε ότι cift (αλλά με την ουρίτσα, την "υπογεγραμμένη" στο c, γιατί αλλιώς προφέρεται "(ν)τζ" αντί για "τσ") στα τούρκικα είναι το "ζεύγος", το "διπλό";
Cifteteli είναι η "διπλή χορδή".
Το "τσιφτευτελές" θα πρέπει να είναι μια πολυσήμαντη λέξη το λοιπόν!
Ας κάνει ο καθείς το λογαριασμό.
Όσο για το κείμενο,
αν κάνουμε λογαριασμό...
...πονηροί σαν αλεπού,
άλλο νόημα θά 'χει πρώτα
"η Πουπού και η Καρλότα",
άλλο νόημα θά 'χει αλλού.
Κι όσες θά 'χουμε ερωτήσεις,
ίσως να θέλεις να θυμίσεις.
Γιατί μέσα στην ερώτηση (την κάθε),
ο σπόρος που στον καθένα -μάθε-
άλλο φυτό φυτεύει, άλλη απάντηση, βρίσκεται.
χιλιάδες πόστ καλή μου, χιλιάδες..
[και στο βάθος κινέζικο τσάι]
Ένιωσα μια συγγένεια με το ποίημα λόγω αλεπούς!!!
Να τα χιλιάσεις Μιραντολίνα!
Ο Τριβιζάς είναι αγαπημένος. Πάρε τώρα ένα από τα ογδονταοχτώ ντολμαδάκια για δώρο!
Όντως Θαςμάσιο το γεγονός ότι το πρώτο σχόλιο είναι δικό σου, κύριε αιτία κι αφορμή της ευλογοπαρουσίας μου (και ίσως και του Πελοποννησιακού Πολέμου- σε κόβω ικανό για όλα). Με μια τέτοια πατριαρχική ευχή πρώτη πρώτη στο 100στο μου ποστ, άιμ νοτ εφρέιντ οφ τίποτε, σε λέω!
ΚέυΕμ, Αερικό, Αείποτε, λέτε να του φτιάξουμε ευλογερικό φαν κλαμπ; Εδώ, πάντως, έχουμε πλήρη εργογραφία και τα περισσότερα τα ξέρουμε απέξω!
Περνάει ο άτιμος, Χουανίτα, περνάει – αλλά του αντιστεκόμαστε, Δόξα τω Θεώ.
Ρητερν και καπετάνιε μου, δεκα χιλιάδες ευχαριστώ – σh επί σh επί ηηπάυ σεσε, δηλαδή (το δεκα επί δέκα επί 100 κανει δέκα χιλιάδες - -το χίλια δεν το μάθαμε ακόμη…)
Αχ γνωμοδότα, γνωμοδότα, στο μυαλό σας η Καρλότα… Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές.
Μαίανδρέ μου μόνο του γίνεται – κισμέτι! Να σαι καλά, καρδούλα μου.
Σιγισμούνδε, δεν το έχουμε – θα το αποκτήσουμε όμως, προμις.
Ανώνυμε φίλτατε, όχι δεν το ήξερα – ήξερα μόνο το τέλι, το τσιφτ (εξ ου και τσίφτης;) τώρα το μαθαίνω (κι ευχαριστώ – και για το ποιηματάκι). Το τσιφτευτελές γεννήθηκε μετά από σκληρή προσπάθεια αυτοπροσδιορισμού. Όμως, τα κατάφερα :-)
Αμπροζ μου! ο ανθός του, κλεμμένος από τον Αρ Σεν Λυ Πεν από το χειμερινό ανάκτορο και φερμένο για να το μοιραζόμαστε τα δυό μας. Σε ευχαριστώ. Για όλα.
Ε, έχεις τα δίκια σου αλεπού, εδώ που τα λέμε!
Γιουτζίνη μου, θα ξεχάσω τους καλούς μου τρόπου και θα το τσακίσω εδώ μπροστά σου – χίλια ευχαριστώ!
Ως και στο τραπέζι ανεβαίνω για τέτοιες τσιφτευτελιές. Φιλιά Πουπουδένια με κρεμμυδάκι τσιγαρισμένα. :-)
Τσιφτευτελής; Και μετά από πολλή προσπάθεια αυτοπροσδιορισμού; Για ξαναπροσπάθησε. Ακόμη πιο πολύ.
Ταραντελοακριβή; (με βάση τη μουσική και την αξία των γραπτών σου)
Νάμαι κι εγώ στη γιορτή για τα γενέθλια!
Πετάω τα παπούτσια και μπαίνω στο χορό!
Όιντα!
Τα 100 πρωτα ήταν τα δύσκολα
Τώρα ποιος σε πιανει Μιραντό!
Καλή συνέχεια:)
Αχ καλή μου, μακάρι όλα τα τσιφτευτελή να ήταν σαν τα ποστ σου. Οπως είπε και το μυαλό που τα βγάζει όλα, πάνω στο τραπέζι θα ήμασταν όλη την ώρα.
Να τα μυριάσεις ΤΕΤΟΙΑ ποστ. :))
Το είδαμε κι αυτό.
100 η Μιραντολίνα, 101 η αλεπού, 102 η κότα.
Σε τι κόσμο φέρνουμε τα αλεπουδάκια μας;
Συγχαρητήρια, αλλά πείτε μας:
Μιραντολίνα, έκλεισες τα 100 ποστ. Σε βλέπει αυτή τη στιγμή όλη η μπλογκόσφαιρα.
ΠΕΣ ΜΑΣ ΤΙ ΑΙΣΘΑΝΕΣΑΙ
Μάιντ μου είσαι κούκλα εκεί πάνω, το ξέρεις; Θα τα σπάσω όλα λέμε!
Ημίαιμε, σε ευχαριστώ πάρα πολύ – με τόσα καλά λόγια, είσαι ικανός να με κολάσεις (καλάμι γουάιζ…). Όμως, μη το περιφρονείς το διπλό το τέλι (είδες τι γρήγορα το έμαθα!). Ευ-τέλια είχαν ο Μαρκος κι ο Τσιτσάνης κι ο Ζαμπέτας...
Έλα, Κούκλα μου! Εδώ, με τη Μάιντ μαζί, να κι η Ντόρα μας, ανεβείτε λέω και εγώ ότι θετε -- θα προικίσω την κόρη της λουλουδούς, σας λέω!
Τζιτζιέλι μου, πόσο χάρηκα που ήρθες να μ ευχηθείς! Έπρεπε να βλέπεις το χαμόγελό μου. Εδώ, παρέα τη συνέχεια. Σε ευχαριστώ.
Ε, κύριε Ακίνδυνε, εεε, αισθάνομαι αμήχανη διότι δεν περίμενα να με βλέπει όλη η ευλογόσφαιρα με τις πυτζάμες! Μισό λεπτό να πάω να αλλάξω και με συγχωρείτε, αλλά δε σας περίμενα τέτοια ώρα!
Ορίστε κυριες και κύριοι, μια σπάνια, μια ανεπανάληπτη ανθρώπινη στιγμή.
Ακόμα και η Μιραντολία κοιμάται! Και όχι με τα τσαρούχια όπως διάφοροι κακοήθεις διαδίδουν.
Αλλά πείτε μας, πως αισθάνεστε που πρόκειται να κοιμηθείτε;
Νυσταγμένη. Καληνύχτα σας.
Γλυκια Μιραντολινα 'να 'σαι παντα καλα να γραφεις και να σε διαβαζουμε!
Αραγε πως να γινοτανε να βρουμε ολα εκεινα τα επεισοδια της Φρουτοπιας που καποτε επαιζε η tv;;;; Ποση χαρα θα ειχα αν μπορουσα να τα παρω απο καπου...
Eμείς πάλι πριν απο τη μαύρη γάτα είμαστε τρελλαμένοι με τον Ρούνι ρούνι το ύπουλο κακό γουρούνι και πριν απο αυτόν με τον Κροκόδειλο στον οδοντίατρο και τη φρουτοπία!
-Το παιδί μέσα μας λυτρώνεται, αγαπητή μου, με τέτοια! Να τα χιλιάσετε λοιπόν!
Αερικό (θα κοιτάξω στα τόρρεντ) και Κατερίνα μου (ο ρούνυ μεν διάσημος αλλ ο ο κροκόδειλος καταπληκτικός!), με στέλνετε χαμογελαστή για ύπνο :-)
Μιραντολινα σ' ευχαριστω πολυ, πολυ, πολυ!:-*
(Δεν ξερω την διαδικασια για τα torrent..:-( )
Μια σφιχτή σφιχτή αγκαλιά Μιραντολίνα μου, εξαίρετο ανάγνωσμα για την εκατοντα-ποστηρίδα σου, η ιδανική επιλογή θα έλεγα, εξαίρετικό!
(ο Αναστάσης και η ουρά της στάσης ξέρεις τι θαυμάσιο ύπνο φέρνει στις θείες που προσπαθούν να κοιμήσουν ανηψούλες??!!)
Εγώ άργησα, αλλά δεν σε ξέχασα! να τα εκατομμυριάσεις!!!
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: το προηγούμενο σχόλιο (που έσβησα) πήγαινε για τον Μαίανδρο...)
Καλημέρα Μιραντό!
Από όλους τους προηγούμενους ξέφυγε (όχι τυχαία) η διπλή σου επιτίμηση για το έργο... α)queer, και β) τσιφτ-ευτελές.
Ίσως επειδή αγαπώ πολύ από παιδάκι τον Ευγένιο Τριβιζά, χτες το βράδυ το queer μού κακοφάνηκε, τώρα που το ξαναβλέπω μάλλον έχεις δίκιο. Θα μπορούσε εναλλακτικά η Αλεπού Πουπού να είναι "ο Αλεπός Πουπού", δεν είναι ασυνήθιστο το "Αλεπός".
Όμως ευτελές δεν είναι σίγουρα το παραμύθι, άρα ούτε και το επετειακό σου άρθρο! Ακόμα κι αν έχεις δίκιο όσον αφορά το αμφιλεγόμενο του α), είναι ένα όμορφο και διδακτικό παραμύθι, όπως άλλωστε σταθερά περιμένουμε από τα έργα του Ευγένιου, με τα οποία έχουμε μεγαλώσει.
Τι λες, "ανεβαίνουμε στη στέγη να φάμε το σύννεφο";
Σ;))))
Αερικό, για το τορρεντ δες εδώ
http://en.wikipedia.org/wiki/BitTorrent
το ελληνικό σύστημα είναι το
www.blue-whitegt.com
τσέκαρε συχνά, μέχρι να δεις ότι κάνουν εγγραφές.
Λεμον, είναι όντως καταπληκτικός ο Αναστάσης- σημείο αναφοράς στην τριβιζοκουλτούρα μας! Αν και τα κορυφαία μου προσωπικώς είναι ο γορίλας (ποτέ μη γαργαλάς) και το πιπί στο Μισσισσιππή ("ποιό άτακτο παπί έκανε πιπί στη μέση του Μισσισσιππή;" αναρωτιόμαστε φωνακτά κατα καιρούς και σκάμε στα γέλια:-)))
Ανχελίτο σε ευχαριστώ πολύ (και χαίρομαι ακόμη περισσότερο να σε διαβάζω τις τελευταίες μέρες – η δεύτερη δουλειά σα να σου έδωσε γερή σπρωξιά δημιουργικότητας).
Γάτε, για τι σου κακοφάνηκε το κουηηρ;;; Επίσης, εγώ και το ποστ μου είμαστε τσιφτευτελείς, όχι το παραμύθι! Κι η τσιφτευτέλεια εναπόκειται στην ερμηνεία που κάνω εδώ, δίνοντας συνέχεια στο ποστ του Μαίανδρου. Όσο για το έργο του Ευγένιου, είναι σημείο αναφοράς για γενιές ελληνόπουλων – και τα διδάσκει και το χιούμορ, λίγο το χεις;
Την καλή σου την κουβέντα
πίσω στην κουζίνα...